ماچته(MACHETE)

اکشن / جنايي / هيجاني / ماجرائي کارگردانان: اتان مانيکيوس و رابرت رودريگوئز. بازيگران: دني تريو (ماچته)، رابرت دونيرو (سناتور مک لاگين)، جسيکا آلبا (سارتانا)، استيون سيگال (تورز)، ميشله رودريگوئز (لوز)، جف فاهي (بوث). 107 دقيقه. درجه نمايشي: R. «براي زنده بودن انسان بايد يا حيوان باشد يا خدا» ارسطو ماچته (دني تريو) يک مهاجر مکزيکي غيرقانوني است که در جريان يک توطئه چيني آمريکايي، از سوي رئيس سازماني که وي را به استخدام خود درآورده، مورد خيانت قرار مي گيرد. اين توطئه چينان عبارتند از: يک سناتور فاسدِ عوام فريب آمريکايي به نام مک لاگين (رابرت دونيرو)، يک تاجر تشن? قدرت به اسم بوث (جف فاهي)، و يک رئيس باند قاچاقچيان مکزيکي به اسم تورز (استيون سيگال). ماچته که در کار با چاقو و ديگر سلاح ها مهارت بي نظيري دارد، تلاش خود را براي انتقام گيري از رؤساي سابق اش و مبرا کردن خويش از اتهامات آغاز مي کند. براي اولين بار کاراکتر نخراشيده نتراشيد? ماچته در سال 2007 در فيلم سينمايي دوفيلمه، کار مشترک رابرت رودريگوئز و کوئنتين تارانتينو، ديده شد. در آن فيلم، رودريگوئز يک تريلر (يا پيش پرده) قلابي 5 دقيقه اي از يک فيلم خشن در سبک و سياق فيلم هاي ارزان قيمت درج? دو آمريکايي ده? هفتادي – فيلم هاي موسوم به Blaxploitation – ارائه کرده. کساني که آن پيش پرد? 5 دقيقه اي را ديده اند، ديگر نياز به تماشاي ماچت? 107 دقيقه اي ندارند. در واقع اين فيلم بلند همان تريلر 5 دقيقه اي سال 2007 در فيلم سينمايي دوفيلمه است که آن را شاخ و برگ داده اند. سه بازيگر اصلي در تريلر 5 دقيقه اي، يعني دني تريو، جف فاهي و چيچ مارين در فيلم حاضر نقش هاي خود را تکرار کرده اند. علاوه بر اين سه نفر، انبوهي از نام داران جهان سينما نقش هاي ريز و درشت فيلم را بازي کرده اند؛ از رابرت دونيرو و جسيکا آلبا و استيون سيگال گرفته تا ميشله روردريگوئز و دن جانسون. اما جنجالي ترين ستار? فيلم، ليندسي لوهان است که در فيلم نقش دختر معتاد جف فاهي را بازي مي کند. لوهان در زندگي واقعي هم گرفتار بلاي اعتياد شده و به دليل بستري شدن در کلينيک ترک اعتياد نتوانست در شب نمايش افتتاحي? فيلم حضور بيابد. اما حضور اين همه ستارگان به جاي اين که مزيتي براي فيلم باشد، تبديل به نقط? ضعف آن شده است. البته بازيگران کار خود را به درستي انجام داده اند اما مشکل اين جاست که فيلم زمان کافي ندارد که به هر يک از اين آدم هاي اسم و رسم دار فرصت کافي براي درخشيدن بدهد. به اين ترتيب حتي مي شود ادعا کرد که وجه اکشن فيلم در زير بارِ سنگينِ انبوهِ ستارگان اش تاب برداشته است. ماچته فيلم خشني است تا آن جا که تماشاگر احساس مي کند هدف سازند? فيلم به جاي سرگرم کردن تماشاگر مشمئز ساختن آن ها بوده است. صحنه هاي دل و روده هاي شناور بر روي آب يا صحن? کباب کردن يکي از آدم بدهاي فيلم چيزي جز اشمئزاز در وجودتماشاگران ايجاد برنمي انگيزد. ماچته در يک وضعيت آرماني مي توانست، يک پارودي خوب از فيلم هاي بازاري درج? دو باشد. فيلم نشانه هايي از اين ميل يا خواست خود را براي حرکت در اين مسير آشکار مي کند اما هرگز قدم به اين مسير نمي گذارد. و در عوض به نمايش خشونت و خون – در ترکيبي با سکس و نژاد – اکتفا مي کند. و اما يک نکت? جالب ديگر، حضور استيون سيگال ستار? سابق سينماي اکشن، در يکي از نقش هاي اصلي فيلم ماچته است. جالب است بدانيد که سيگال از سال 2002 که فيلم Half Past Dead با بازيگري وي اکران عمومي شد، تا زمان حاضر در حدود 20 فيلم ايفاي نقش کرده اما هم? اين 20 فيلم، بدون استثناء، مستقيماً پس از توليد روان? پخش در شبک? DVD شده اند. بنابراين، ماچته اولين فيلم سيگال است که طي هشت سال گذشته اکران عمومي شده است. در همه جاي دنيا، چه ايران چه آمريکا، اکران عمومي شدن هر فيلم – فارغ از پخش آن در شبکه DVD و کسب سودهاي گزاف – يک ارزش و اعتبار فرهنگي براي آن فيلم به شمار مي رود. فيلمي که بدون اکران عمومي شدن روانه پخش در بازارهاي جانبي مي شود، انگار يک چيز مهمي کم دارد؛ چيزي به اسم اعتبار فرهنگي. منبع: نشريه دنياي تصوير شماره 0196