[گاهي اوقات جنايت خودبهانه است!]
کارگردان :نلسون مک کورميک .بازيگران: ديلان والش (ديويدهريس)،سلاوار(سوزان هاردينگ )،پن بدگلي (مايکل هاردينگ)، امبرهرد(کلي پورتر).101دقيقه.درجه ي نمايشي:PG-13
ناپدري بازسازي فيلمي است به همين نام که در سال 1987 به کارگرداني جوزف روبن و با بازيگري تري مک کوئينن ساخته وعرضه شد؛فيلمي که به دليل موفقيت قابل توجه تجاري اش دنباله اي تحت عنوان ناپدري 2- باز هم با بازيگري تري مک کوئينن - داشت که البته اصلا درحد واندازه ي فيلم نخست نبود.
ناپدري جوزف روبن به دليل فيلمنامه ي بسيارعالي وبازيگري نفس گير تري مک کوئينن درنقش قاتل روان نژند فيلم،با استقبال گرم تماشاگران ومنتقدان مواجه شد. ناپدري 1987 برخلاف ناپدري 2009به خوبي توانسته بود انگيزه هاي رفتاري وظرايف شخصيتي قاتل را برملا کند و اينطوري برملاط سوسپانس و هيجان خود بيفزايد. در ناپدري 2009،ديلان والش درنقش ديويد هريس ظاهرشده است.هريس ظاهرا مردي است در آرزوي داشتن يک خانواده.او تازگي ها با زن مطلقه اي به اسم سوزان هاردينگ(سلا وارد)آشنا شده است. سوزان که سه تا فرزند دارد در خانه اي بزرگ درشهر پورتلند واقع در ايالت اورگون آمريکا زندگي مي کند.اين زن حساس و به شدت آسيب پذير دلباخته ي هريس شده وقصد ازدواج با وي را دارد. درهمين زمان، مايکل(پن بدگلي)،پسر بزرگ سوزان،پس ازسپري کردن يک سال تحصيل در دانشکده ي نظامي به خانه برمي گردد.هريس در مواجهه با مايکل وديگر فرزندان سوزان نقش يک پدر بسيار مسئول را بازي مي کند؛ پدري که همواره آماده ي کمک رساني به بچه هايش است وکاملا آنها را زير نظر دارد.اما مايکل ونامزدش (امبرهرد)چندان دل خوشي از نظارت هاي پدرانه ي هريس ندارند.درادامه ي ماجرا مايکل به پاره اي رفتارهاي هريس مشکوک مي شود. مايکل حق دارد که به اين ناپدري آتي اش مشکوک باشد زيرا اين مرد يک قاتل زنجيره اي است و... فيلم درآشکار کردن حالت هاي شيزوفرنيک هريس نسبتا موفق است و ازحيث خلق تعليق و هيجان نيز تا حدي با فيلم نخست برابري مي کند؛ هرچند که موسيقي متن فيلم که پيشاپيش لحظات هيجان انگيز فيلم به ترنم درمي آيد اندکي آزار دهنده است. فيلمنامه نويسان با اضافه کردن تکنولوژي مدرن(موبايل،چت ويدئويي،اينترنت وغيره) به قصه ي فيلم سعي کرده اند اين قصه را به روز کنند.درجه ي نمايش فيلم PG-13 است که اين به معناي آن است که در اين فيلم از صحنه هاي خشن وخونين هيچ خبري نخواهد بود؛ با اين حال فيلمسازان دقت داشته اند که ضمن اجتناب از خشونت عريان ، به ذات خشن فيلم نخست وفادار باقي بمانند.
در فيلم جوزف روبن ،کاراکتر اصلي فيلم در واقع انعکاس مخصوصا تحريف شده اي است از پدرسالاري دهه ي پنجاه جامعه ي آمريکا؛ پديده اي که در قالبي تازه درآمريکاي دوران تحت رياست جمهوري رونالد ريگان در دهه ي هشتاد احيا شده بود.قاتل درفيلم جوزف روبن کاريکاتور ترسناکي است از شخصيت «پدر از هرکس ديگري بهتر مي داند»فيلم ها وسريال هاي دهه ي پنجاه آمريکايي . درفيلم جوزف روبن،قاتل درمواردي که سرگرم جنايت نيست و به اصطلاح مشغول «پدري کردن»است حالت بس ترسناک ومهيبي پيدا مي کند اما در فيلم حاضر،قاتل در اين صحنه ها بيشترخنده دار يا احمق جلوه مي کند. با توجه به تمامي اين تفاوت ها بايد اذعان کرد که اين بازسازي هرگز نمي تواند به پاي منبع اصلي خود برسد؛ هرچند که در مجموع فيلم چندان بدي نيست.
منبع:نشريه دنياي تصوير شماره187
