کارگردان: جان وايتسل
BIG MOMMAS: LIKE FATHER, LIKE SON
کمدي
مامان بزرگ ها: پدر و پسر مثل هم
بازيگران: مارتين لارنس (مامان بزرگ/ مالکوم ترنر)، براندون تي.جکسون (چارمين/ ترنت)، جسيکا لوکاس (هيلي)، لورنزو پيسوني (دميتري)، ميشله لانگ (ميا). 107 دقيقه. درجه نمايشي: 13-PG
«نمايش موفقيت بزرگي بود اما تماشاگران کاملاً ناموفق از کار در آمده اند!» اسکار وايلد
مامان بزرگ ها: پدر و پسر مثل هم سومين قسمت از مجموعه فيلم هاي کمدي خونه ي مامان بزرگه است که قسمت اول آن در سال 2001 و قسمت دوم آن در سال 2006 عرضه شد. فکر اصلي اين فيلم ها از مارتين لارنس بوده که هر در سه قسمت نقش اصلي را بازي کرده است؛ نقش مالکوم ترنر، مأمور وظيفه شناس و کارکشته ي اداره ي آگاهي آمريکا (FBI). اين آقاي ترنر تخصص بي بديلي دارد در تغيير قيافه دادن و شگرد اصلي اش هم اين است که خود را به قيافه ي بدلي يک مامان بزرگ چاق سياهپوست در آورد. در واقع ما در هر سه فيلم اين مجموعه با کاراکتري طرف هستيم که در برخورد با هر معضل جنايي و غير جنايي فقط و فقط يک راه حل دارد و آن تغيير قيافه دادن و رفتن در قالب بدلي يک مامان بزرگ چاق بامزه است!
مجموعه کمدي نازل خونه ي مامان بزرگه مضامين کميک خودش را از فيلم هاي مشابهي مثل توتسي و پرفسور نخاله مي گيرد. البته سطح کار به حدي نازل و مبتذل است که فيلمي مثل خانم داوت فاير مي تواند در مقام مقايسه همچون يک اثر کلاسيک طلايي جلوه کند.
کارآگاه مالکوم ترنر در قسمت سوم از شنيدن اين خبر که پسر خوانده ي هفده ساله اش، ترنت (براندون تي.جکسون)، مورد پذيرش دانشگاه معتبر دوک قرار گرفته، حسابي به هيجان مي آيد. اما ترنت نوجوان نامنظم و سربه هوايي است و بر خلاف توصيه هاي پدر خوانده اش، هيچ علاقه اي به تحصيلات عاليه ندارد و در عوض مي خواهد خواننده ي رپ بشود. پدر و پسر بر سر اين موضوع با هم اختلاف نظر دارند اما وقوع حادثه اي سبب مي شود که توجه آنها معطوف جاي ديگري شود. گنگسترهاي روسي اقدام به کشتن نيکي (مکس کسلا)، خبرچين مالکوم، مي کنند. نيکي قبل از اين که نفس آخر را بکشد به مالکوم مي گويد که او يک فلش درايو را که شامل اسناد مهمي درباره ي جنايت هاي ولاد ( هنري لوباتي) و دو نوچه اش، دميتري (لورنزو پيسوني) و چيرکاف (توني کوران)، است در کتابخانه ي يک مدرسه ي دخترانه ي هنرهاي نمايشي در آتلانتا مخفي کرده است. مالکوم که استاد تغيير قيافه است، بلافاصله در قالب بدلي هميشگي خود، مامان بزرگ چاق سياهپوست، مي رود و ترنت را هم وادار مي کند که در قالب يک دختر سياهپوست- که قرار است خواهر زاده ي مامان بزرگ باشد- فرو برود. به اين ترتيب، مالکوم و ترنت، در قالب مامان بزرگ و خواهرزاده اش، موفق به ورود به مدرسه ي دخترانه ي هنرهاي نمايشي مي شود. در ادامه ي ماجرا اتفاق هاي با مزه اي براي اين دو رخ مي دهد که يکي از آنها علاقه مند شدن نگهبان امنيتي مدرسه (فيژن لاو) به مامان بزرگ است. از طرف ديگر ترنت به دختر دانشجوي زيبايي (جسيکا لوکاس) که در رشته ي موسيقي تحصيل مي کند علاقه مند مي شود. در پايان گنگسترهاي روسي پي مي برند که داستان از چه قرار است و در نتيجه به مدرسه حمله مي کنند و ...
فيلم مجموعه اي است از جوک ها و شوخي هاي نم کشيده و بي مزه. به طور متوسط هر پنج دقيقه يک شوخي ارايه مي شود. اين شوخي ها بي مزه اند اما به شدت آغشته به اشارات زشت نژادي هستند. يکي از منتقدان آمريکايي فيلم را «شوونيستي» و «موهن» لقب داده است. فيلم پر از «بدزباني» و توهين هاي مذهبي است. ظاهراً سازندگان فيلم با توسل به اين حربه خواسته اند گاز در رفته ي اين نوشابه ي بي مزه را به آن برگردانند. اسلپ استيک هاي خشک و بي روح مارتين لارنس هم عامل ديگري است تا تماشاي اين فيلم بيش از حد طولاني 107 دقيقه اي را- که حداقل 20 دقيقه ي آن اضافه است- غيرقابل تحمل بکند.
منبع: نشريه فرهنگي هنري دنياي تصوير شماره 201
