موارد بیشتر برای شما
معرفی فیلم Anonymous ناشناس
کارگردانRoland Emmerich
بازیگران.Edward Hogg.ادوارد هوگ.Vanessa Redgrave.ونسا ردگریو.David Thewlis.Rhys Ifans
به حمله فضایی‌ها و ناشناخته‌ها به کره خاکی و پایان حیات در این کره می‌پرداخت، در فیلم جدیدش به پایان دوران حکومت الیزابت در دربار انگلیس و تبعات آن می‌پردازد. واقعاً چقدر میتوان به این هنرمند دل بست؟
رولاند امریخ کارگردان معروف آلمانی که سال‌ها است با هالیوود کار می‌کند و تخصص و موضوع مورد علاقه‌اش کارهای فضایی و اپیک و آینده نگر و تشریح حملات موجودات سایر کهکشان‌ها به کره خاکی یا روزهایی در آینده است که مثلاً زندگی در کره زمین پایان می‌گیرد، در جدیدترین فیلمش به گذشته و تاریخ ثبت شده رجعت کرده و به شکل غریبی تغییر موضع داده و فیلمی به کلی متفاوت و با تم و مضمونی دیگر ساخته است.
فیلم جدید او در جشنواره اخیر بین‌المللی ونیز ایتالیا و تورونتو کانادا اولین مرتبه‌های نمایش بین‌المللی خود را پشت سر گذاشت و تازه در سطح جهان اکران شده، «ناشناخته» (Anonymous) نام دارد و امریخ به جای پرداختن به اتفاقات بعدی و امور و احتمال‌هایی که در سال‌های آینده برای مردم در کره خاکی روی می‌دهد، همان طور که قبلاً نوشتیم، به گذشته بازگشته و یک قصه حقیقی تاریخی را برای ما می‌گوید. در این سفر تازه و رویداد بدیع برای او، چقدر میتوان به توفیق او دل بست؟ یک ایراد بزرگ به امریخ وارد است و این سؤال پیوسته شنیده می‌شود که او چگونه در فیلم تازه‌اش ویلیام شکسپیر افسانه‌سرای بزرگ سابق بریتانیا و نویسنده کلاسیک‌ترین نمایش‌های دنیا را متهم به تقلبی و جعلی بودن و ادعا می‌کند که وی حتی نوشتن هم بلد نبوده است و آدمی سرشار از نفرت نسبت به سایرین بوده است و آن شاهکارها را افراد دیگری نوشته و به‌دلایلی به وی نسبت داده‌اند.
اما (Anonymous) در کل و در اصل داستان، زندگی الیزابت ملکه انگلیس و کناره‌گیری او از قدرت و تبعات متنوع و شدید آن در کل بریتانیاست. بعد از وقوع این اتفاق خاندان سیسیل که از وابستگان اصلی دربار انگلیس هستند می‌کوشند جیمز پادشاه اسکاتلند را قانع به قبول سلطنت انگلیس و گرفتن جای الیزابت کنند، در همان زمان‌ها است که واقعه موسوم به آشوب اسکس در این منطقه از انگلیس روی می‌دهد و دولت ظالم انگلیس که می‌کوشد با چنگ زدن به هرچیز و هر کس خود را ماندنی و مقاومت‌ها در برابر خود را سرکوب کند، در آن جا نیز در برابر مردمی می‌ایستد که اعتقاد به لزوم تغییرات اساسی در دولت مرکزی دارند و شرایط خود را اسف‌بار می‌دانند و آن را محصول مظالم و بی‌توجهی‌های دولت لندن می‌انگارند. ایفای رل دو «بزرگ» خاندان سیسیل که طراحان اصلی دولت انگلیس در آن زمان و اداره کنندگان کشورند و البته پدر و پسر یکدیگر هستند، در فیلم امریخ، با دیوید تیولیس و ادوارد هاگ است. تخصص و مهارت هر دو بازیگر که از مجرب‌ترین و پرسابقه‌ترین هنرپیشه‌های بریتانیا به شمار می‌آیند، در خلق تصویری حقیقی‌تر و تأثیرگذارتر از این داستان سهم مهمی داشته است. براساس داستان فیلم و البته آن طور که مستندات تاریخی گواهی می‌دهند، کاراکتر ادوارد هاگ در قیاس با دیوید تیولیس قدری رحیم‌تر و مهربان‌تر است اما او نیز ابتدا به منافع دربار انگلیس می‌اندیشد و تیولیس به هیچکس رحم نمی‌کند و از هرجهت قاطع است. این پدر و پسر یک زوج کاملاً متفاوت و جالب‌اند و شاید تقابل کاراکترهای آنان از نکاتی باشد که فیلم «ناشناس» را به حرکت بیشتر و بهتر وا می‌دارد.
ایفای رل ملکه الیزابت در این فیلم نیز با ونساردگریو است که بیش از نیم‌قرن است در صحنه بازیگری فعالیت می‌کند و جایزه اسکار نقش دوم زن سال 1977 به خاطر بازی در «جولیا» کار فردزینه‌من را در جیب دارد. او که همسر تونی ریچاردسون بوده و هر سه دخترش مثل خود او بیش از دو دهه است هنرپیشه شده‌اند و یکی از آنها سه سال پیش در واقعه‌ای درگذشت و دیگری (جولی ریچارد سون) در همین فیلم کنار او بازی می‌کند، بعد از این همه سال کار و تلاش لابد خوب می‌داند نقش‌اش را در این فیلم چگونه از آب دربیاورد و چه بکند تا الیزابت کاملا باور پذیر و همانی شود که در تاریخ آمده است.
با این حال یکی از نکات مهم و عجیبی که در این فیلم به آن اشاره می‌شود و پیشتر نیز از آن گفتیم، متهم کردن ویلیام شکسپیر خالق معروف‌ترین نمایشنامه‌های تاریخ و افسانه سرای ماندگار قرن هفدهم بریتانیا به تقلبی و جاعل بودن است و فیلم این فرضیه غیرقابل اثبات را مطرح می‌کند که وی اصلا نویسنده این متون و داستان‌های معروف از جمله «هملت»، «اتللو»، «رومئو و جولیت»، «جولیوس سزار» و «هیاهوی بسیار برای هیچ» نبوده و یک یا چند کس که ما و سایرین مطمئن نیستیم دقیقاً چه افرادی بوده‌اند، متون نوشته شده این نمایش‌ها را به او داده‌اند و وی نیز آنها را به نام خود تمام کرده است؟ این فرضیه غیرقابل اثبات، ابتدا چند سال پیش توسط تعدادی از محققان دانشگاه آکسفورد انگلیس مطرح و در آن زمان گفته شد کسی به نام شکسپیر و بهتر بگوییم هنرمندی با این نام و تخلص وجود خارجی نداشته یا وجود داشته و واقعاً هنرمند و نویسنده نبوده و به هردلیل موجه و ناموجهی مالکیت و خلق این امور به وی نسبت داده شده است. در فیلم جدید رولاند امریخ، ادوارد دو ویر که حاکم و ارل اکسفورد بود در حالی دیده می‌شود که آن نوشته‌ها و نمایش‌های معروف را به دست شکسپیر می‌رساند اما همچون فرضیه تحقیق‌گران اکسفورد توضیح داده نمی‌شود که فلسفه و دلیل این اقدام چه بوده و آنها چرا دست به این کار زده‌اند و از واگذاری تملک این نمایش‌ها به مردی که تاریخ او را به ما نام ویلیام شکسپیر معرفی کرده، چه بهره‌ای می‌برده‌اند و این کار چه فایده‌ای برایشان داشته و اگر شکسپیر واقعاً هیچیک از این شاهکارها را ننگاشته، نویسندگان حقیقی آنها چه کسی بوده و براساس کدام مستندات چنین ادعایی دارند و چگونه می‌توانند ثابت کنند که کس دیگری این آثار ماندگار و درخشان ادبی را نوشته است.
این که امریخ بعد از سال‌ها تشریح داستان‌هایی که در آنها فضایی‌ها به زمین حمله می‌کنند اما توسط انسان‌ها سرکوب و مجبور به فرار می‌شوند و یا گودزیلا برای صدمین بار به زمین و زمان حمله می‌کند و کره زمین در معرض تهاجم‌های عظیم و ناشناخته قرار می‌گیرد، در یکی از معدود دفعات رویکردش به تاریخ ثابت و مشخص گذشته و در ترسیم ماجرا و قصه‌ای اصیل‌تر و قابل اعتناتر پنبه یکی از معروف‌ترین هنرمندان تاریخ را می‌زند و چرا چنین چیزی در پاییز 2011 در دستور کارش قرار گرفته، مسئله‌ای است که مبهم می‌نماید و بهتر است خود او جواب آن را بدهد اما به هرحال او ایفای رل ادوارد دو ویر را به ریس ایفانز سپرده که سال‌ها در سینمای بریتانیا درخشیده و مثل همگنانش و مثلا دیوید تیولیس هالیوود بسیار دیر متوجه او شده و تازه حالا رل شایسته‌ای را به وی سپرده است. تازه این سپاسگزاری دیرهنگام را نیز میتوان محصول این موج کلی دانست که اولاً امریخ هنوز یک هالیوودی کامل به حساب نمی‌آید و همچنان یک همکار برای آن جامعه هنری محسوب می‌شود و از طرف دیگر به سبب رویکرد خاص این هنرمند آلمانی یا به این دلیل مهم که در یک موضوع کاملا انگلیسی و مربوط به تاریخ این کشور به کارگیری هنرپیشه‌های بریتانیایی عقلایی‌تر است، تقریباً تمامی بازیگران اصلی «ناشناخته» هنرپیشه‌های بریتانیایی هستند و بجز دیوید تیولیس، جولی ریچاردسون، ریس ایفانز و ونسا ردگریو که نامشان پیشتر آمد، باید به درک جاکوبی کهنه‌کار هم در این ارتباط اشاره کرد.
ریس ایفانز در ادامه رشد تدریجی خود در این فیلم قدری از لهجه غلیظ ولزی‌اش را هم کنار گذاشته هرچند این فیلم به عنوان یک اثر هنری کاملا بریتانیایی قطعاً از این گونه تمایلات و رویکردها آسیبی نمی‌پذیرد. در این فیلم می‌بینیم که چطور ادوارد دو ویر به سبب تمایلات دائمی و شدید فرهنگی و عشق‌اش به ادبیات و شعر توسط سایر اعضای خاندان سلطنتی انگلیس به مسخره گرفته می‌شود.
امریخ و همکارانش فضای فیلم را نیز به خوبی درآورده‌اند و لندن و دربار آن در زمان مربوطه و لباس‌ها و نهادهای زندگی و نشانه‌های فرهنگی و زیستی تقریباً همانی هستند که در آن زمان بوده‌اند. با همت آنها تالار معروف گلوب تیاتر نیز همان‌طور بازسازی شده که در گذشته بود و اینها به مستند و جالب‌تر و واقعی‌تر بودن فیلم یاری می‌رساند. با این حال زدن مهر تأیید کامل برکار جدید امریخ بعد از اولین مرتبه دوری جستن او از موضوعات عوام پسندتر فضایی و اکشن و آینده‌نگر و ماوراءالطبیعه، بسیار دشوار می‌نماید.
مشابه دانستن این فیلم نیز با «سخنرانی پادشاه» کار اپیک و ابتکاری و بسیار تاریخی‌تر و حقیقی‌تر تام هوپر که سال پیش در همین زمان‌ها اکران و در نهایت فاتح اصلی جوایز اسکار شد، ادعایی ناصحیح و کاری عبث می‌نماید زیرا امریخ به سبب سال‌ها حرکت در روبنای قصه‌های ساده و سرراستش فاقد حس جزءگرایی و فضاسازی‌های ادبی و اجتماعی برای موفق انگاشته شدن این گونه فیلم‌ها است که اولین نیازشان کاراکترسازی‌های عمیق است.
شاید هم داشتن توقع انجام چنین کاری از هنرمندی که عمیق‌ترین کار قبلی‌اش فیلمی نه چندان عمیق چون Patriot بوده، انتظاری غیرعقلایی است و فقط تماشای هنرنمایی‌های انفرادی امثال ریس ایفانز، دیوید تیولیس و ونسا ردگریو برای این که «Anonymous» را فیلمی ناموفق ننامیم، کفایت کند.
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
