کارگردان : مارتین اسکورسیزی بازیگران : لئوناردو دی کاپریو - مارک رافالو - بن کینگسلی - امیلی مورتیمر - میشل ویلیامز استودیو : پارامونت پیکچرز - فونیکس پیکچرز مارشال ایالتی تدی دانیلز ( لئوناردو دی کاپریو ) برای رسیدگی به پرونده گم شدن یک زندانی روانی وارد تیمارستان-زندان مجرمان خطرناک در شاتر ایسلند میشود. احساس قبلی مارشال از وجود توطئه ای بزرگ و آزمایشهای غیر انسانی بر روی بیماران داستان را وارد روند دیگری میکند. شاید تماشا گرانی که این فیلم را به خاطر نام مارتین اسکورسیزی تماشا کرده اند ، اولین مسئله سردگمی خودشان باشد. کمتر نشانه ای از سبک اسکورسیزی در این فیلم مشاهده خواهید کرد. فضاهای باز و معمولا شهری ، خط داستانی مشخص ، صحنه های اکشن و ... را در این فیلم نخواهید دید. اما اسکورسیزی همانی است که بود ولی سبک فیلم سازی او در این فیلم عوض شده است. هنوز بحث های روان شناختی ، شخصیت محور بودن فیلم ، درگیری افراد با خود ( مخصوصا شخص اول داستان ) دید منفی همیشگی اسکورسیزی در این فیلم هم به خوبی مشخص است. نماها باز و پر زرق و برق فیلمهای گذشته در این فیلم به تصاویر اغراق شده طبعیت تبدیل شده. بازی خوب دی کاپریو و توانایی او در پیشبرد داستان ،که حاصل تجربه قبلی کار کردن با کارگردان است هرگز شمارا از تماشای این فیلم طولانی ( ۱۳۰ دقیقه ) خسته نمیکند. سرعت ثابت روایت داستان از بزرگترین نقاط قوت فیلم است.نورپردازی فیلم فوق العاده است. و نکته جالب این است که هر چند کل فیلم در یک جزیره است ولی هرگز نماها تکراری و خسته کننده نمیشود. اسکورسیزی در این فیلم سبک جدیدی را تجربه میکند و این تجربه خالی از ایراد نیست. فیلم برداری ،تدوین و موسیقی متن متوسط این فیلم در عین خوب بودن حرفی برای گفتن ندارد ، مشکلات فراوان تصویری بزرگترین مشکل این فیلم است .این ایرادها برای اسکورسیزی یعنی فاجعه . ولی باز هم نبوغ کارگردان در شخصیت پردازی و داستان جالب و عمیق ،این فیلم را تبدیل به فیلمی با درجه یک کرده است. بازی همیشه روان و باورپذیر بن کینگسلی هر چند بیشتر از کارهای قبلی او نیست ولی باز هم وزنه سنگینی برای این فیلم است. روایت داستان به قدری جذاب است که حتی پس از پایان غیر قابل پیشبینی فیلم ، هنوز دوست دارید فیلم ادامه داشته باشد. آخرین نکته در مورد این فیلم این است که بر خلاف کارهای قبلی اسکورسیزی ، هرچند داستان تمام میشود ولی با توجه به آخرین دیالوگ فیلم سرنوشت شخصیت اول فیلم نامشخص میماند که این مساله در مورد اسکورسیزی بسیار عجیب است.

نقد فیلم جزیره شاتر shutterIsland

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته