نقد فیلم همه چیز باید از دست برود (Everything Must Go)

پنجشنبه، 17 مرداد 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نقد فیلم  همه چیز باید از دست برود (Everything Must Go)
کارگردان: Dan Rush بازیگران: Will Ferrell-Rebecca Hall -Michael Peña «همه چیز باید از دست برود» از آن فیلم‌های مستقل دوست‌داشتنی کمیابی است که شاید سالی یک بار بشود گیر آورد. فیلمی بسیار ساده (البته به ظاهر) و غیرکلیشه‌ای، بدون هیچ جلوه‌های ویژه یا اکشن خاص و بدون هیچ بازیگر یا کارگردان سوپراستار. فیلمی که بدون همة این‌ها تماشا کردنش بیننده را به وجد می‌آورد. فیلم کاری می‌کند که نفهمیم زمان چه‌طوری گذشته و بعد از تمام شدنش است که احتمالاً با یک نگاه تازه به خودمان و دوروبرمان نگاه خواهیم کرد. داستان دربارة یک کارمند پول‌دار و بلندپایه اما سربه‌هوا است که در عرض چند ساعت از هستی ساقط می‌شود. زندگی او ناگهان چنان کن‌فیکون می‌شود که واقعاً دل سنگ را به درد می‌آورد. از کار اخراج می‌شود، همسرش درخواست طلاق می‌دهد و تمام وسایلش را راهی چمن جلوی خانه می‌کند و تازه قفل‌ها را هم عوض می‌کند. البته خانم به این‌ها هم رضایت نداده و حساب بانکی مشترک‌شان را هم می‌بندد و حتی از موبایل شوهر بیچاره هم نمی‌گذرد و آن را قطع می‌کند. شخصیت اصلی که اسمش نیک است (با بازی خوب ویل فرل) و یک‌دفعه دربه‌درشده هم که نه پول دارد و جایی برای زندگی، مجبور می‌شود لابه‌لای همان خرت‌وپرت‌ها و در چمن شبش را روز کند و احتمالاً به گذشته و آینده‌اش فکر کند. همة این بلاها همان یک ربع اول فیلم بر سر نیک نازل می‌شود و بقیة فیلم دربارة تأثیری است که این اتفاق‌ها روی او می‌گذارد. نیک به خاطر جبر روزگار مجبور می‌شود همه چیز را از اول شروع کند و در این شروع دوباره است که کم‌کم با همسایه‌ها آشنا می‌شود، به اشتباه‌هایی که در گذشته انجام داده پی می‌برد و چیزهایی که واقعاً در زندگی‌اش مهم و باارزش بوده را کشف می‌کند. هر کدام از اطرافیان نیک او را با وجهی از زندگی که مدت‌ها از آن غافل بوده آشنا می‌کنند و او در آخر فیلم با آن آدمی که اول بود خیلی فرق دارد. نکتة جالب این‌جاست که لحن فیلم هم کمدی است و هم غم‌انگیز. موقع دیدن فیلم ممکن است جاهایی خنده‌مان بگیرد که بعداً که به‌ش فکر کنیم شرمنده بشویم. مثل جاهایی که نیک آن پسر سیاه‌پوست معصوم را سر کار می‌گذارد یا حرف‌های تندی که به او می‌زند. همة این‌ها به کنار، حس‌وحال انسانی و عاطفی‌ای که در فیلم جریان دارد و زیاد هم نمی‌شود توصیفش کرد، مهم‌ترین دلیل برای دیدن این فیلم است. این یادداشت در شماره 331 هفته نامه همشهری جوان به چاپ رسیده است.


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
موارد بیشتر برای شما