نقد فیلم دلقک ها

چهارشنبه، 30 مرداد 1392
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نقد فیلم دلقک ها
بازیگران : حامد کمیلی ، احمد پورمخبر ، بهنوش بختیاری ، شهرام قائدی و … خلاصه داستان : داستان فیلم درباره دو جوان جنوب شهری به نام های کریم و اتابک است که درگیر ماجرایی می شوند … سینمای بدنه این روزها دچار بحران عجیبی شده است. بی هدفی ، بی هویتی و نداشتن یک ساختار منسجم را اگر با هم جمع کنیم می شود حال و روز سینمای بدنه. جریان شناسی سینمای بدنه وساختار تولید آن به گونه ای است که هیچ تهیه کننده وکارگردانی سعی ندارد خلاف آن جریان حرکت کند، چون همه سعی می کنند حداقل، سرمایه خود را هدر ندهند. وقتی این تفکر بر جامعه سینمایی حاکم شده و تبدیل به گفتمان غالب این گروه می شود آنها تنها یک ساز و کار برای هماهنگی با این جریان فکری دارند و آن این است که هر کارگردان با یک گروه ویک اکیپ بازیگر به توافق می رسد که قطعا یکی از آنها کشف عطاران و شهره عام، احمد پور مخبر است تا اگر کم وکاستی ای در فیلم بود با هنرنمایی او کمرنگ شود. این بار اکیپ فیلم سینمایی دلقک ها عبارتند از: مهران رجبی، حامد کمیلی، شهرام قائدی و رابعه اسکویی. به واقع می توان از زاویه های مختلفی به این اثر واساسا به این جریان سینمایی نگاه کرد. از شکل گیری و از فاکتورها و مولفه ها وساختار نداشته آن. قصه فیلم از این قرار است که دو آسمان جل و بیکار تصادفا با یک باند مخوف ومسخره مواجه می شوند و آنها اولین ماموریت این دو را سرقت ماشین و یک لوح فشرده مربوط به زمین خواری تعیین می کنند ودر این بین باج خواهی و تعقیب و گریز و قصه ، چاشنی فیلم می شود. در واقع هدف فیلمساز به تصویر کشیدن افرادی از قشر متوسط روبه پایین وشیوه زندگی آنهاست و اینکه آنها گاهی مرام ومعرفت را با پول عوض نمی کنند. موضوع دوستی و به دست آوردن آن به هر قیمت بارها دستمایه آثار سینمایی شده است که می توان از گنج قارون و دختر لر نام برد اما موضوعی که در این فیلم اهمیت دارد و می توان آن را متفاوت دانست این است که فیلم قصه و بن مایه درستی ندارد و پیرنگ داستانی آن محکم نیست. برای رفع این نقص از بازی کلامی، سوء تفاهم ، برداشت غلط ، آواز و موسیقی بهره گرفته. به راستی معلوم نیست این فیلم در کدام ژانر قرار دارد ؛ کمدی فانتزی، موزیکال،، پلیسی، اجتماعی ، وسترن وگانگستری ؟ در این فیلم همه نوع ژانری پیدا می شود . به واقع می توان این فیلم را همه جوره نقد وارزیابی کرد؛ از چفت و بست داستان وقصه تا نقد پلان به پلان و سکانس به سکانس از وامداری آن به کمدی های قبلی. دراین فیلم یک لمپنیسم و ابتذال عجیبی وجود دارد و معلوم نیست ممیزی وزارت ارشاد با آن جمله معروف «صدور مجوز اکران منوط به بازبینی فیلم است» مشغول چه کاری هستند بسیاری از موضوعات که در این فیلم طرح شده بی معنی بوده و بهتر است بگوییم مربوط به زمان حال نیست. از کله پاچه وآبگوشت و زورخانه گرفته تا ورکشیدن پاشنه و قیصر. همان طور که گفته شد این فیلم از هر فیلم سینمایی که توانسته یک پلان و سکانسی وام گرفته و اگر آنها را حذف کنیم چیزی از فیلم نمی ماند. آنچه می توان از عملکرد سینمای بدنه استنباط کرد این است که با این رویه به جایی نمی رسد و تماشاگر همچنان دلزده از تولید این گونه آثار است. به هر روی هرکس یک هنری دارد و هنر برخی فیلمسازان هم خالی کردن جیب مردم و نابود کردن فرهنگ و اخلاق جامعه است که تا به حال توانسته اند به این اهداف خود برسند. چگونه می توان از حلال و حرام در فیلم حرف زد اما عملابا خود فیلم اخلاق و فرهنگ را زیر پا گذاشت؟ چرا باید در فیلم هایی که راجع به قشر متوسط جامعه است یکی دو جین بچه قد و نیم قد ردیف کرد و چنین وانمود کنیم که همه آنها کاری جز تولید مثل ندارند و بی توجه به شرایط مالی واقتصادی به تولید مثل فکر می کنند


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.