نویسنده‌ و کارگردان‌: ربه‌ کامیلر براساس‌ داستانهای‌ کوتاه‌ خودش‌ مدیر فیلمبرداری‌: الن‌ کوراس‌ موسیقی‌: مایکل‌ روهاتن‌ بازیگران‌: کایوا سجویک‌ (دیلیا)، پارکر پوسی‌ (گرتا)، فایروزا بالک‌ (پائولا) ژانر: درام‌ زود اول‌: دیلیا، 34ساله‌، متاهل‌، خانه‌دار. در دوران‌ نوجوانی‌، مادر به‌ دلیل‌ بدرفتاریها و ناسزاگوییهای‌ پدر، خانه‌ را ترک‌ می‌کند. دیلیا از نوجوانی‌ دختری‌ شرور کله‌شق‌ بار می‌آید و این‌ رفتار را وسیله‌ای‌ برای‌ نجات‌ خود از دست‌ پدر می‌داند. زندگی‌ عشقی‌ او با همسرش‌ رو به‌ افول‌ است‌ و دیلیا به‌رغم‌ اینکه‌ عاشق‌ همسرش‌ است‌، هیچ‌ تمایلی‌ به‌ بودن‌ با او ندارد. همسر دیلیا او را در محیط‌ گرم‌ خانواده‌ و مقابل‌ چشمان‌ فرزندان‌، کتک‌ می‌زند و به‌ او ناسزا می‌گوید. دیلیا همراه‌ فرزندان‌، خانه‌ را ترک‌ می‌کند و به‌ شهری‌ دیگر می‌رود. او شغلی‌ در کافه‌ای‌ پیدا می‌کند و سعی‌ دارد فرزندانش‌ را به‌تنهایی‌ بزرگ‌ کند. اپیزود دوم‌: گرتا، 28ساله‌، متاهل‌، ویراستار. پدر در دوران‌ دانشجویی‌ گرتا که‌ او دور از خانواده‌ به‌ سر می‌برد اپیزود سوم‌: پائولا، بیست‌ساله‌، مجرد، شغل‌ خاصی‌ ندارد.پائولا که‌ از مرگی‌ حتمی‌ نجات‌ یافته‌ بود خانم‌ میلر اگر فمینیست‌ نباشد (نمی‌دانم‌ هست‌ یا نه‌) اما سرعت‌ شخصی‌ فیلمی‌ فمینیستی‌ است‌. اولین‌ نکته‌ فمینیستی‌ فیلم‌ نشان‌ دادن‌ دنیاها و تمایلات‌ متفاوت‌ زنان‌ است‌ که‌ پیش‌ترها توسط‌ کارگردان‌ مرد ناآگاه‌، مردانه‌ تصویر شده‌ است‌. ((سرعت‌ شخصی‌)) از نظ‌ر بیان‌ سینمایی‌ به‌ اندازه‌ محتوایش‌ موفق‌ نیست‌. روایت‌ فیلم‌ که‌ بسیار شبیه‌ جریان‌ سیال‌ ذهن‌ در حیط‌ه‌ ادبیات‌ است‌، برای‌ بیان‌ سینمایی‌ مناسب‌ نخواهد بود. سینما تصویر می‌ط‌لبد و خانم‌ میلر بسیار کم‌ با تصویر کار کرده‌ است‌. راوی‌ فیلم‌ (دانای‌ کل‌) بیشتر به‌ راویان‌ رمانها نزدیک‌ است‌ تا راویان‌ سینمایی‌. این‌ فیلم‌ می‌تواند از نظ‌ر محتوا، ارزشمند شناخته‌ شود، ولی‌ نداشتن‌ دید سینمایی‌ باعث‌ کم‌ شدن‌ توجه‌ سینمادوستان‌ جدی‌ به‌ آن‌ خواهد بود. منبع:iricap.com

سرعت‌ شخصی‌(Personal Velocity)

تازه های 14

بیشترین بازدید هفته