انتظار میرود انتخابات برای مردم نقطه شروع آرامش باشد. به همین دلیل کسانی که انتخاب میشوند باید اولین برنامه خود را القای اعتماد و آرامش به مردم و جامعه قرار دهند. دعواهای سیاسی همانند بحثهای نمایندگان برای تصویب یک قانون اگر در داخل مجلس باشد و نه در سطح جامعه، این احساس آرامش مضاعف شده و مردم راحتتر به امورات زندگی خود میرسند. اما اگر نمایندگان و مسئولان از ظرفیت کافی برای حل مسائل پیش پا افتاده مابین خود برخوردار نباشند، جامعه مدام با استرس و نگرانی همراه است.
مجلسی مؤثر
مردم مجلسی میخواهند که مؤثر باشد. آنها بیشتر از آنچه که تکلیف نمایندگان است نمیخواهند. در واقع میخواهند نمایندگان به وظایف خود عمل کنند و نگذارند آرامش زندگی مردم به واسطه خودخواهی و زیاده خواهی افراد سودجو به خطر بیوفتد. اگر مجلس به تکلیف خود در نظارت بر تمام ارکان نظام عمل کند و به دنبال سیاسی کاری در نظارت نباشد و فقط دنبال به کرسی نشاندن حرف یک جریان نباشد، میتواند در پیشگیری از نارضایتی و ناامیدی مؤثر باشد. اما مجلسی که در ورودش به مسائل نفع جریان و تفکرش را ببیند، از حقگرایی و حقطلبی بازمیماند. مجلس مؤثر مجلس عالمانه است. مجلسی که بر مبنای نگاهها و نظرات علمی سخن بگوید، بررسی کند، رأی بدهد، قانون تصویب کند و نظارت کند. مجلسی که نگاه علمی داشته باشد میتواند کشور را به پیشرفتهای علمی برساند. در یک جمله مجلسی که "نگاه" داشته باشد میتواند مؤثر باشد.مجلس باید به دنبال نقاط ضعف بگردد تا آن را به نقطه قوت تبدیل کند، نه آنکه خود عامل به وجود آمدن ضعف باشد. مجلس باید بگردد، کشف کند، تحلیل کند، عوامل آسیب زا را برطرف کند و برای عدم تکرار آن قانون تصویب کند. رهبر انقلاب در مورد مجلس کارآمد میگوید: «اگر چنانچه مجلس به دنبال رفاه مردم، عدالت اجتماعی، گشایش اقتصادی، به دنبال پیشرفت علم، پیشرفت فنّاوری، به دنبال عزّت ملّی و استقلال ملّت باشد، ریلگذاری او به سمت این هدفها خواهد بود...» بله، مهم این است که مجلس باید دنبال کند. رفاه را، آرامش را، پیشرفت را، آسایش را، عزت را، قدرت و توانمندی را، آنقدر دنبال کند تا به آن دست پیدا کند.
خستگی ناپذیر بودن
گاهی میشود نمایندگان متعهد و دلسوز برای برطرف کردن نقصی در قانونی یا ضعفی در اجرایی با مشکلات و سختیهای فراوان دست و پنجه نرم میکنند. بحثها و بررسیهای متعدد و استقامت در برابر زیاده خواهی یا کم کاری عدهای آنها را خسته میکند. اما مجلسی که متحد و یک شکل به دنبال رفع مشکلات باشد، به هیچ وجه خسته نمیشود و هر قدم مؤثرش آن را امیدوارتر و قویتر میکند. یکی دیگر از عوامل خستگی نمایندگان فشارهای خارجی برای وادار کردن نظام به اطاعت از قدرتهای زورگو با ملحق شدن به برخی کنوانسیونها و معاهدات ظالمانه بین المللی است که در آن منافع مردم و کشور به خطر میافتد. مجلسی که خستگی ناپذیر است زیر این فشارها قد خم نمیکند و شجاعانه میایستد و ذره ای از حقوق مردم و کشورش کوتاه نمیآید.مجلس شجاع و توانمند به وعدههای دروغین دشمن دلخوش نمیکند و با نهایت دقت به بررسی ابعاد مختلف کنوانسیونها و معاهدات بین المللی میپردازد. امام خامنهای در همین رابطه میگوید: «اگر مجلس مرعوب غرب باشد، مرعوب آمریکا باشد، دنبال حاکمیّت جریان اشرافیگری باشد، ریلگذاری او در این جهتها خواهد بود؛ کشور را بدبخت خواهد کرد. اهمّیّت مجلس اینها است؛ اینها چیز کمی است؟ اهمیت مجلس همانطور که امام فرمودند به این است که در رأس امور است.»(1) رهبر انقلاب در این بیانات از مجلس توقع دارد که با تلاش و اتکا به علوم روز و به پاسداری از قانون اساس خودش را در رأس امور قرار دهد. به عبارتی دیگر یک نیروی خارجی نمیتواند بیاید به مجلس قدرت دهد و او را در رأس امور قرار دهد. هرجا که مجلس دید در امور کشور حرف آخر را نمیزند اول باید دلیل را در خودش جستجو کند. ضعفا و ناتوانیها را در خود کاهش دهد و به قوت و توان مضاعف تبدیل کند.
رهبر انقلاب در ادامه همین بیانات میفرماید: «معنای "رأس امور" این نیست که در سلسله مراتب اجرائی، مجلس نقشی دارد یا نماینده مجلس نقشی دارد. نه، مجلس در سلسله مراتب اجرائی هیچ نقشی ندارد. دستگاه عظیم دولت است که اجرا میکند، امّا مجلس تعیینکنندهی مسیر است، مسیر را معیّن میکند. دولتها موظّفند و مجبورند بر طبق قانون در این مسیر حرکت کنند. روی این ریل حرکت کنند. خب، این ریل را چه کسی بنا است بگذارد؟ چه کسی بنا است این ریلکشی را بکند؟ به کدام سمت بنا است این ریل گذاشته بشود؟ این است که اهمیت نمایندگی مجلس و نمایندگان مجلس را روشن میکند.»(2)
دولت نیز هنگامی که مجلسی پایبند به اصول علمی و عقلایی و قانون اساسی را در مقابل خود ببیند، میتواند با اعتماد به مجلس و اینکه مجلس برای تصویب قوانین و تعیین دستورالعمل های دولت تلاش علمی و تحقیقی و تخصصی دارد، ریل گذاریهای خود را انجام دهد. در واقع اعتماد مردم و دولت به مجلس سامان دهنده تمام مشکلات است. مجلس باید اعتمادها را به خود جلب کند تا بتواند در رأس امور بماند و خط مشی دولت و نظام را مشخص کند. مجلسی که بدون تحقیق و بدون توجه به نظرات علمی و تخصصی حرکت کند، مطیع دولت می شود. تجربهها هم نشان داده که دولتها برای سهیل امور خود اقبال چندانی به تحقیقهای علمی و تخصصی ندارد و شاید با عجله در جایی تصمیم بگیرند که به ضرر نظام و مردم عزیز کشورمان تمام شود.
نتیجتا اینکه اگر مجلس میخواهد منتظر دست غیبی خارج از خود مجلس باشد تا او را به نظم و دقت و تخصص برساند باید گفت سخت در اشتباه است. پس کاندیداها باید توان خود را در ایجاد مجلسی قوی در نظر بگیرند و بعد وارد معرکه انتخابات و مجلس شورای اسلامی شوند. مجلسی که قطره قطره خون شهدا آن را به راأس امور کشور رسانده است و باید در رأس امور بماند تا خون شهدای گرانقدر اسلام را پاس بدارد.