هتک حرمت جایز نیست...
مقام معظم رهبری (مدظله العالی) در باب توهین و هتک حرمت تاکنون مصادیق مختلفی را بیان کرده اند و انتقاد را غیر از هتک حرمت دانسته، هتک حرمت را حرام اعلام فرمودند و مسئولین را از این فعل برحذر داشتند.به طور مثال: ایشان در اویل شروع مجلس یازدهم به رویکرد برخی نمایندگان در هجمه و توهین به وزیران در صحن علنی مجلس، به صراحت فرمودند: «انسان به وزیر مثلاً توهین کند یا دشنام بدهد یا تهمتی بزند، این مطلقاً جایز نیست» .خب این مسائل به ما راه را نشان می‌دهد و همانند قطب نما به ما میگویدکه شرایطکنونیکشور به اتحاد نیاز دارد و این‌طور نیستکه توهین و هتک حرمت بین مسئولین مسئله‌ای ساده و گذرا باشد. زیرا اینگونه مسائل باعث می‌شود که ما به دشمن فرصت سوء استفاده کردن بدهیم و به بیانی دیگر یعنی فرصت سوزی و فرصت سازی برای دشمن. لذا باید برخی از افراد سرمست، از روش زیان‌بار خود برای کشور اجتناب کنند و سخنان و رفتارهای توهین آمیز را کنار بگذارند. بنابراین باید به اندازهکافی برای مخاطبان این هشدارها آموزنده باشد تا روند غلط گذشته را اصلاح و پیروی از فرامین شرعی رهبری در پیش گرفته شود.
وظیفه اصلی مسئولین چیست؟
بی‌تردید انتظار مردم از مسئولان، رفع مشکلات و بهبود وضعیت زندگی‌شان است، مشکلاتی که مردم به خوبی از دلایل آن آگاهند و می‌دانند تحریم‌های بی‌سابقه ایالات متحده با شعار فشار حداکثری، عزت و استقلال کشور را نشانه گرفته است؛ از طرف دیگر هم بحران همه‌گیر کرونا مشکلات مضاعفی را به کشور تحمیل کرده، اما با این حال انتظاراتی از مسئولان دارندکه متناسب با بضاعت امروز کشور است. شرایط امروز کشور به‌گونه‌ای است که فقط با همدلی، وحدت و در کنار هم بودن می‌تواند مشکلات مردم را به حداقل برساند؛ لذا باید «قوه قضاییه، قوه مقننه، قوه مجریه و...» همه بایدکنار هم باشند تا این همکاری‌ها و هم‌افزایی‌ها بیشتر شود تا مشکلات کشور را حل کنند. ضمن اینکه مسائل اصلی مردم که همان معیشت است را به حاشیه نبرند.تهمت و توهین مصداق هتک حرمت
طی این چند روز برخی افراد تخریب و توهین را شروع کرده اند و در این بین «دکتر ظریف» را جاسوس خوانده و آقای روحانی را از تریبون مجلس یازدهم لعنت کردند. شکی نیست که مردم از شرایط اقتصادی ناراحت هستند، اما اینکه یک نماینده بخواهد مردم را دستاویز قرار داده و به لعن و نفرین رئیس‌جمهور بپردازد چیزی نیست جز ترویج بی‌اخلاق و بی‌ادبی در جامعه.متأسفانه باید گفت برخی از افراد نه تنها شمشیر تخریب، توهین و تهمت را از رو بسته‌اند، بلکه هر ابزاری را دستاویز این مخالفت‌ها و مقاصد سیاسی‌شان قرار می‌دهند. هرچند انتقادات زیادی را می‌توان به آقای ظریف وارد کرد، اما باید انتقاد با تخریب را از هم جدا دانست. لذا در این میان چند نکته را باید به افراد یادآور شد تا شاید اندکی تأمل کرده و مسیری را در پیش گیرند تا اخلاقیات سیاسی رعایت شود.
1- در این خصوص، افرادی که داعیه ولایت‌مداری و انقلابی دارند باید این نکته را بدانند که این رفتار و طرز سخن گفتن بسیار زشت و به دور از اخلاقیات است و باید همه پایبندی به بعضی از اصول اخلاقی و حداقل‌های منش سیاسی که متناسب با هر شخص و جریان سیاسی است را مد نظر قرار بدهند.
چرا که متأسفانه برخی از افراد خود را ولایت‌مداری و انقلابی معرفی می‌کنند، اما دست به رفتارها و واکنش‌هایی خارج از موازین اخلاقی می‌زنند که در آن از هیچ توهین، تهمت و تمسخری ابایی ندارند. این افراد با این حرکت نه‌تنها نمی‌توانند بدنه اجتماعی خود را تقویت کنند، بلکه ضربه‌ای به گفتمان انقلاب و ولایت نیز وارد می‌کنند. زیرا جامعه آنها را به عنوان نمادهایی از انقلابی‌گری فرض خواهد کرد و اینگونه مسائل با انقلابی‌گری منافات دارد.
2- مسأله دیگر، به محتوای پیام‌ها و مفاهیم سیاسی مربوط می‌شود که چه اندازه با واقعیت‌ها، مشکلات و انتظارها مطابقت داشته باشد. در واقع فارغ از آنکه این جریان‌ها از چه ابزاری برای رساندن پیام خود استفاده می‌کنند، این مسأله اهمیت ویژه‌ای دارد که اگر ادعایی در پیام‌های سیاسی مطرح می‌شود باید مبنایی برای آن قائل شد، در غیر این‌صورت دست‌کم از مدعی‌العموم انتظار می‌رود برای دفاع از اصل عدم گمراهی جامعه، به این تحرکات ورود کند تا دست‌کم اطلاعات گمراه‌کننده به افکار عمومی تزریق نشود.
به هرحال جناب دکتر ظریف وزیر خارجه کشورمان و سکاندار دستگاه دیپلماسی کشورمان می باشند و توهین به ایشان در واقع نوعی اهانت به دستگاه دیپلماسی کشور تلقی می شود و این برخلاف امنیت و منافع ملی است.
شأن و جایگاه نمایندگی مجلس
دوقطبی برای جامعه سمّ است، چرا‌که انسجام و وحدت ملی را نشانه می‌رود. در موضوع ترور مقامات و شخصیت‌های علمی برای کشورها بعد خاص‌تری پیدا می‌کند. در تاریخ کشور ما افراد عادی و مقاماتی که قربانی ترور شدند کم نبوده‌اند و هر بار خون تازه‌ای از جریان ترور آنها پدیدار شده است.هفته گذشته هم یکی از دانشمندان هسته‌ای کشورمان به نام «فخری زاده» توسط تروریست‌های جنایت‌کار و دشمنان کور دل ترور و به شهادت رسید. در موضوع انتقام، باید گفت که مسلما خشم مجلس، در واقع همان تجلی خشم ملت است و شرایط و جو جامعه این‌طور اقتضا می‌کرد که مسئولین و دستگاه های مهم امنیتی و قانون‌گذار کشور با اقدام به متقابله می‌پرداختند.
لذا در این میان طرح راهبردی لغو تحریم‌ها از سوی مجلس تصویب شد. این طرح در نفس خود خیلی کار خوبی بود. اما متأسفانه واکنش هایی که توسط برخی از نمایندگان تندرو یا کم تجربه صورت گرفت، حاشیه هایی به همراه آورد و موجب زیر سؤال رفتن این طرح و باعث تخریب و توهین به برخی از مسئولین شد. هرچند هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان باید این مسائل را مد نظر قرار دهند. اما اینگونه اقداماتآنها افراطی گرایانه بوده و نمایندگان باید این نکته را بدانند که تمام رفتار آنها زیر ذره بین مردم است. چرا که شاید برخی از رفتارها و اقدامات افراطی آنها، باعث پایمال شدن خون شهدای عزیزمان می شود.
جالب آنجاست که برخی نمایندگان نمی توانند عصبانیت خود را کنترل کنند اما در تصدی امور نمایندگی از همه جلوتر حرکت می‌کنند، عدم حضور رئیس جمهور در مجلس را بی‌ادبانه می‌خوانند اما یک بیت شعر خوانده و مقصود توهین آمیز خود را بیان می‌کند. این رفتارها مصداق نشناختن وظایف و تکالیف نمایندگی است، تمرد از فرمان رهبر انقلاب بوده و همچنین در آداب اسلامی و ایرانی جایی ندارد.