دانش‌آموخته دکتری بیومکانیک دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به ساخت یک نمونه ابزار رباتیکی مجهز به حس لامسه مصنوعی (سیستم لامسهیی) شد که علاوه بر تشخیص وجود شریان داخل یک بافت نرم و تعیین مسیر عبوری آن، میتواند در جراحی باز عروق، محدوده شریان معیوب یا دارای گرفتگی (Stenosis) را مشخص کند.
به گزارش راسخون به نقل از ایسنا، دکتر علی ابوئی مهریزی، مجری این پروژه اظهار کرد: در ابتدا تحقیقات صورت گرفته در زمینه حس لامسه مصنوعی و روش‌های یافتن شریان مخفی داخل بافت مطالعه شد. سپس با حضور مستمر در اتاق‌های عمل‌مربوط به جراحی‌های عروق، معضل عدم توانایی حس لامسه طبیعی جراح در تشخیص گرفتگی شریان در اکثر عمل‌های جراحی باز عروق مشخص و ثابت شد. بعد از انجام مدل‌سازی‌های مختلف در رابطه با این موضوع در راستای بررسی علمی اهمیت و کاربرد حس لامسه در تعیین محدوده گرفتگی، یک نمونه ابزار رباتیکی مجهز به حس لامسه مصنوعی در آزمایشگاه حس لامسه مصنوعی و جراحی رباتیک ساخته و بر روی نمونه‌های شبیه‌سازی شده شریان و بافت نرم شامل شریان تست شد.
وی افزود: هم اکنون در اکثر جراحی‌های باز عروق به دلیل عدم تشخیص محدوده دقیق گرفتگی یک شریان توسط جراح که ناشی از محدودیت‌های حس لامسه طبیعی جراح و پوشانده شدن دستان جراح با یک یا دو دستکش جراحی (کاهش دقت حس لامسه طبیعی انگشتان جراح) است، جراح در سطح شریان ایجاد برش می‌کند تا دقیقا محدوده گرفتگی را به دست آورد. این کار باعث خونریزی و طولانی شدن عمل می‌شود.
ابوئی مهریزی ادامه داد: به کمک این سیستم لامسهیی جراح میتواند محدوده گرفتگی را به صورت دقیق تشخیص دهد و نیاز به ایجاد برش در سطح شریان جهت تشخیص کامل را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد.
این دانش‌آموخته دکتری بیومکانیک در بیان ویژگی‌های طرح تصریح کرد: تشخیص وجود شریان داخل بافت نرم از طریق ثبت نمودار نبض، تشخیص میزان سفتی و نرمی بافتهای بدن و سپس کمی سازی تشخیص، تشخیص وجود هر گونه ناهمگنی در یک بافت نرم مثل وجود یک غده داخل بافت از جمله کارکردهای این پروژه است و در تشخیص‌های پزشکی و حین جراحی میتواند حس لامسه پزشک و جراح را تقویت و دقیق‌تر کند یا اینکه حس لامسه از دست رفته جراح را در جراحی‌های با حداقل تهاجم به دلیل عدم دسترسی مستقیم به بافت هدف به جراح به صورت مصنوعی برگرداند.
وی تصریح کرد: به صورت ویژه در این پروژه تمرکز بر روی تشخیص گرفتگی شریان به کمک حس لامسه مصنوعی است. تا کنون از این پروژه 11 مقاله در کنفرانس‌های داخلی و خارجی و مجلات علمی – پژوهشی و ISI به ثبت رسیده است.
این پروژه در قالب رساله دکتری بیومکانیک دانشکده مهندسی پزشکی با راهنمایی دکتر سیامک نجاریان و مشاوره دکتر مجید معینی انجام شده است.
/2759/