"حافظه عضلات" پروسه ای است که در آن یک حرکت خاص تا حدی تکرار می شود که در نهایت بدون تلاش آگاهانه اجرا خواهند شد. این کار برای کل فعالیت ها سودمند است و برای ورزشکاران از اهمیت خاصی برخوردار است. یک بازیکن تنیس اگر بخواهد به طور مداوم به این فکر کند که برای ضربه زدن به توپ و برگرداندن آن چگونه دست خود را حرکت دهد، به سختی می تواند بر بازی تمرکز داشته باشد. در حال حاضر محققان امپریال کالج لندن دستگاهی به نام "روح" ساخته اند که روی بازو بسته می شود. این دستگاه به ورزشکاران کمک می کند تا حافظه عضله را به صورت بهینه تشکیل دهند.

این بازوبند ( که در واقع متشکل از نوارهایی است که به مچ و آرنج بسته می شود) متشکل از سنسور هایی است که خمیدگی و پیچش مفاصل فردی که از این وسیله استفاده می کند را لز طریق پد هایی که به دست بسته شده بر روی LED های موجود در هر مفصل مشخص می کند.

در حالت واقعی، مربی ممکن است با استفاده از روش دستی بازیکن تنیس را برای چرخش کامل و مسیریابی نقاط راهنمایی کند.  هنگامی که ورزشکاران خودشان به تمرین می پردازند، سنسورها باعث می شوند پد ها و LED ها به همان صورتی که استفاده کننده از دستگاه قبلا حرکات صحیح را آموزش دیده، فعال شوند. پس از اینکه این حرکات به اندازه کافی تکرار شدند، بازوی آنها این حرکت را یاد می گیرد و دیگر نیازی به دستگاه "روح" نمی باشد.

این دستگاه می تواند توسط ورزشکاران سطح بالا مورد استفاده قرار گیرد. ورزشکاران آماتور هم می توانند دستگاه " روح" را به دست خود ببندند و حرکات حرفه ایی را انجام دهند. مثلا یک بازیکن آماتور گلف می تواند با دستگاه "روح" تمرین کند و حرکات چرخشی را تکرار نماید.

در اصل، این تکنولوژی برای شناگران نابینا مورد استفاده قرار گرفت. این شناگران نه تنها قادر به دیدن حرکات صحیح توسط شناگران دیگر نبودند، بلکه در هنگام شنا وقتی که سر آنها زیر آب بود، نمی توانستند صدای مربی خود را بشنوند.

این دستگاه مجهز به یک ریز پردازنده می باشد که در حال حاضر نمونه اولیه آن ساخته شده است.هنوز در مورد ساخت مدلهای دیگر برای قسمتهای مختلف بدن صحبتی نشده است.

منبع: PopSci

/110/