بازخوانی آرزوهای ده سال قبل سینماگران

آرزوهایی که بخشی از آنها دست یافتنی شدند و برخی همچنان آرزو باقی ماندند.

به گزارش راسخون 20 شهریور ماه سال 1381 ، درست 10 سال قبل، خبرگزاری ایسنا، طی اقدامی نمادین و به امید آینده‌ای بهتر برای سینمای ایران،مهمترین خواسته‌ی و آرزویی قلبی ‌٨١ تن از اهالی سینمای ایران و صاحب‌نظران را جویا شد، حال پس از گذشته یک دهه و در آستانه روز سینما سال 1391 بازخوانی برخی از آرزوها،خالی از لطف نیست، آرزوهایی که بخشی از آنها دست یافتنی شدند و برخی همچنان آرزو باقی ماندند.

علیرضا رییسیان: آقای خاتمی یک دهم کشتی یا فوتبال، متوجه وضع سینمایی کشور باشند.

‌رسول صدرعاملی: قدرشناسی همه متولیان جامعه و مسوولان فرهنگی نسبت به حضور شرافتمندانه همه کسانی که در این دو دهه در سینمای ایران، عاشقانه و دردمندانه تلاش کرده‌اند و ارج نهادن به سینمای ملی ایران، سینمایی که همه و همه فقط از آن توقع خوب بودن دارند بی‌آنکه کمکش کنند.

‌بهمن فرمان آرا: ‌١٠٠ سالن سینمای جدید ساخته شود.

ابوالقاسم طالبی: سینما آن هنری شود که حضرت امام(ره) می‌خواستند.

‌سیروس الوند: واسطه‌های بین فیلم‌ساز و تماشاگر هرچه کمتر بشود و تمام مصلحت‌های لازم در شرایط امروز جامعه جهت تولید در نظر گرفته شود و توسط خود فیلم‌ساز تشخیص و اعمال گردد.

‌نظام‌الدین کیایی:آنهایی که در این چندین جشنواره ثابت کردند که کارگردان نیستند خودشان به دنبال کار دیگری بروند .

‌محمد بزرگ نیا: بتوانم یک فیلم بسازم.

‌حسن توکل نیا: مسوولین سینمایی،به اندازه‌ی کافی سالن مناسب دراختیار فیلم‌های خوب سینمای ایران قرار دهند.

همایون اسعدیان:اوضاع سینما بهتر شود و همان حرف‌های کهنه و تکراری.

زنده‌یاد‌ محمدرضا اعلامی: سینمای ایران بتواند به آنچه استحقاق دارد برسد، چون حق زیادی دارد که هنوز به خیلی از آنها نرسیده و اگر این اتفاق‌ها بیفتد اهالی سینما به جایگاه خودشان می‌رسند.

‌داوود توحید پرست: تنها موضوعی که بعد از خدای خوب خودم همیشه به آن فکر می‌کنم و حتی هیشه خواب آنرا می‌بینم ،به وجود آمدن برابری و مساوات و عدالت در کشور عزیزم ایران خصوصا در سینماست ولی افسوس که کمترین روزنه‌ای از نور امید در این خصوص مشاهده نمی‌شود.

‌پوران درخشنده: سینمای ایران قوانین مشخصی و مدونی برای درازمدت داشته باشد.

‌سید ضیاالدین دری: فرهنگ هوچی گری از سینما کنار برود و سینما آدمهای خودش را پیدا کند. درد ما ضوابط نیست، مشکل ما این است که سینما را وسیله‌ای برای هوچی‌گری قرار دادیم.

‌داریوش مهرجویی: کلنگ ‌٢٠ سینمای جدید را در تهران و شهرستانها بزنند.

‌فریدون جیرانی: آزادی نهادینه شود و هنر دستخوش سلیقه‌ها و نظرات شخصی نباشد در این صورت است که هنر سینما، تئاتر، موسیقی می‌تواند رشد کند.

‌احمدرضا درویش: از ما دیگر گذشته، آرزو مال جوانان است.

‌عبدالحسن برزیده: هنرمندان سینما به هم نزدیک‌تر شوند.

‌مسعود کیمیایی: به امید توجه به ساخت سالن سینما در کشور.

‌ تهمینه میلانی:من عاشق ایجاد ارتباط با آدمها هستم و سینما بهترین شکل این امکان را برایم فراهم کرده است.

حمید فرخ نژاد: خدا عاقبت همه را به خیر کند.

‌ قدرت‌الله صلح میرزایی: مردم سینما را باور و با آن آشتی کنند،از این جمیعت ‌٦٠ میلیونی ‌٢٠ میلیون نفر جمعیت سینمارو داشته باشیم و مسوولین کشور آن را جدی بگیرند.

‌سعید سهیلی: یک روز سینما را جدی بگیرند، چون تا به حال جدی گرفته نشده است.

‌اسحاق خانزادی: موفقیت برای تمام اهالی سینما.

‌رحمان رضایی: آزادی‌های بیشتر.

‌بهاره رهنما: سینما بیشتر از قبل بتواند مردم را جلب کند و به کمک مردم بتواند به عنوان صنعت شناخته شود.

‌خسرو دهقان: سینمای ایران صنعتی شود.

زنده‌یاد‌‌ ایرج قادری: سینما یعنی حضور، یعنی هنوز عشق، هنوز ایمان، هنوز باور به مردمی که سره را از ناسره به خوبی تمیز می‌دهند و آرزوی یک حضور مردمی موفق برای تمام فیلم‌ها.

‌کامران قدکچیان: رونق‌ سینما و توجه درست از طرف مسوولین نسبت به سینما .

‌ابراهیم مختاری: تاسیس مرکز ملی سینمای ایران آرزوی من است.

‌امیرشهاب رضویان: امیدوارم این سینما آنقدر زنده بماند که جوانهای نسلهای بعد از من بتوانند به راحتی فیلم بسازند.

‌غلامرضا موسوی: رونق سینمای ایران و ساخت زیرساختها و سالنهای سینما از آرزوهای من است.

‌علی ژکان: آرزوهایم را از دست داده‌ام با این وضعیتی که در سینما است فکر می‌کنم که دیگر آرزو نکنم.

‌ابوالحسن داوودی: خدا سینما را از شر بلایا حفظ کند.

‌‌زاون قوکاسیان: امیدوارم سینماگران ما در یکصد و سومین سال سینمای ایران فیلم‌هایی در ارتباط با سینما و برای مردم بسازند نه صرفا برای ارسال به جشنواره‌های جهانی.

‌‌‌محمود سماک باشی: گشایش گره‌ی عدم فعالیت تولیدات سینمایی.

‌رضا درستکار: آرزو می‌کنم ‌٢ هزار سالن سینما ساخته شود و حداقل یک دهم جمعیت ایران سینمارو شوند.

‌جهانگیر الماسی: روز ملی سینما، روز فرهنگ ملی ما است. سینما آینه‌ی تمام‌نمای فرهنگ، شعور و شخصیت اجتماعی مردم ایران است.

‌علی معلم: امیدوارم سینمای ایران در سال‌های آینده، با دادن صدقه از ‌٧٠ نوع بلا در امان باشد.

‌آرش معیریان: روز ملی سینما را به امید رسیدن به سینمای ملی گرامی می‌دارم.

‌محمد شیروانی: امیدوارم چهارتا فیلم‌ساز و هنرمند خوب شناسایی شوند و مردم بدانند فیلم کوتاه یعنی چه؟!

‌ ایرج رامین‌فر: امیدوارم با توجه به برهه‌ای که سینمای ایران در آن به سر می‌برد به امور اقتصادی بنیادی در آن داده شود تا سینما بتواند خودش را ادامه داده و نیاز به هشدار و احساس خطر نداشته باشد.

‌ جواد شمقدری: امیدوارم فضایی پیش بیاید تا بتوانم فیلم‌هایی با حال و هوای «بر بال فرشتگان» و «توفان شن» بسازم.

‌حسین معززی نیا : امیدوارم هرچه زودتر سینمای ایران در بخش‌های مختلف‌اش با الگوی واقعی سینما در جهان تطابق پیدا کند.

‌مهدی فخیم‌زاده: سال‌ها پیش وقتی من وارد سینما شدم، همه گفتند که امسال سال آخر سینمای ایران است. تا یک سال دیگر همه چیز به تعطیلی خواهد کشید و دیگر از سینمای ایران خبری نخواهد بود. من نگران بودم و با خودم فکر می‌کردم که اگر تعطیل شود، سرنوشت ما چه خواهد شد. اکنون ‌٣٠ سال از آن تاریخ می‌گذرد و هم‌چنان قرار است سال آینده، دیگر از سینمای ایران خبری نباشد و من اکنون به این نتیجه رسیده‌ام که حق با ناقلین این خبر است و تا ‌٥٠٠ سال آینده، هر سال، سال آخر سینمای ایران خواهد بود.

‌ فرج الله سلحشور: سینما و تلویزیون می‌تواند دانشگاه باشد، مشروط بر این که خون آلوده‌ی طاغوت و فرهنگ غرب و بیگانه در رگ‌های آن جریان نداشته باشد.

‌‌‌فرهاد توحیدی: اگر سینما نبود، زندگی چیزی کم داشت.

‌ بابک برزویه: سی‌نما از این سی سال زندگیم شد سینما. امیدوارم همیشه تداوم داشته باشد.

‌کامبوزیا پرتوی: امیدوارم سینمای ایران پشتوانه‌ی ملی داشته باشد تا هویت داشته باشد و بتواند با فرهنگ‌های دیگر ارتباط برقرار کند.

‌‌جمال شورجه: امیدوارم این سینما در جهت اهداف و ارزش‌های انقلاب اسلامی قدم بردارد.

‌‌ مسعود بهنام: آرزو می‌کنم سال آینده امکان میکس دالبی استریو داشته باشم.

‌ مرضیه برومند: حداقل ‌١٠ فیلم سینمای کودک اکران بشود، بچه‌هایی هر وقت می‌خواستند سینما بروند، با فضای مطلوب روبه‌رو شوند و برای بچه‌ها آرزو دارم در سال جدید، بتوانند فیلم‌های خوب‌شان را ببینند.

‌محمدعلی نجفی: امیدوارم سینمای ایران از امسال با پرداختن به موضوعات متنوع و در اختیار گرفتن سالنهای مناسب به لحاظ صدا و نور مناسب، رونق بگیرد و آرزو دارم در سال جدید سینما چندین سالن مجهز سینمایی در کشور راه‌انداز شود.

‌علی‌محمد قاسمی: سینما می‌تواند ما را با پنهانی‌ترین رازهای زندگی آشنا کند امیدوارم همه فیلمسازان و به خصوص فیلمسازان ایرانی به این توانایی برسند.

‌ آزیتا حاجیان: آرزو کردن برای آینده سینمای ایران آرزوی بسیار سختی است، حالا آمدیم و خدا برآورده کرد آن وقت کلی مدیون خودمان و همه می‌شویم.

‌عبدالله اسکندری: دوست دارم در این مملکت بیشتر از اینکه حرفش را می‌زنیم سینما ساخته شود لزوما کالاهایی که ساخته می‌شوند باید عرضه بشوند، در حال حاضر سینماهای ما وضعیت بسیاری بدی دارند و بازار عرضه مناسبی ندارد، امیدوارم تعدادی سینمای خوب در ایران ساخته شود تا مردم بتوانند بنشینند و فیلم‌ها را درست ببینند.

‌ سیامک اطلسی: آرزوی من برای ماندگاری سینمای ایران، زمانی برآورده می‌شود که سینما مخاطب عام داشته باشد.

‌انسیه شاه‌حسینی: من همیشه دلم میخواسته روزی بشود که هر فیلمسازی هر فیلمی که دلش می‌خواهد بتواند بسازد تا تماشاچی برای دیدن فیلم مورد علاقه‌اش قدرت انتخاب بیشتری پیدا کند.

‌مازیار پرتو: آرزوی من کار است هر چقدر فیلم بیشتر ساخته شود موفقیت ما بیشتر خواهد بود اگر فیلم نسازیم آرزویی باقی نمی‌ماند.

‌ابراهیم فروزش: به عنوان یک ایرانی برای سینمای ایران در عرصه‌های داخلی و خارجی آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم قشر جوان سینمای ما نیز دنباله‌رو و پیگیر این موفقیت‌ها باشند و بدنه سینمای ایران اقتصادش را دریابد.

‌محمود گبرلو: انشاالله سال آینده، سینما داشته باشیم.

‌محمدعلی سجادی: همچنان سینما را دوست می دارم.

‌اصغر هاشمی: همه‌ی فیلمسازان بتوانند فیلمشان را بسازند.

‌ ناصر تقوایی: به براورده شدن هیچ آرزویی امیدی ندارم ، در نتیجه آرزویی ندارم./7432

نسخه چاپی