یک تیم از دانشمندان اسرار پشت لکه های لیمن آلفا و درخشش شدید آن ها را افشا کردند.
به گزارش راسخون به نقل از کلیک، این ابرهای عظیم گاز هیدروژن از زمانی که کشف شده اند، دانشمندان را در مورد نحوه ایجاد آنها دچار سردرگمی کرده بودند. یک دانشمند به نام چارلز استیدل، لکه لیمن آلفای ۱ یا همان LAB-1 را کشف کرد و آن را به این علت نام گذاری کرد زیرا اولین در نوع خود بود. یک تیم به رهبری جیم گیچ، دانشمند اخترفیزیک دانشگاه هرتفوردشایر، نگاه دقیق تری به این پدیده عظیم انداختند.
این تیم با کمک رادیو تلسکوپ های ALMA و تلسکوپ عظیم رصدخانه جنوب اروپا متوجه شد که LAB-1 که سه برابر راه شیری وسعت دارد، دو کهکشان بزرگ در وسط خود جای داده است. آنها هم چنین با کمک مشاهدات تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه کک در هاوایی متوجه شدند این دو کهکشان توسط کهکشان های کوچکتر نیز احاطه شده است.
بخش مهم ماجرا اینجاست: دو کهکشان بزرگتر در حال زایش ستارگان هستند. به لطف اجرام سماوی کهکشان های کوچکتر، نرخ تشکیل ستارگان صد برابر بیشتر از کهکشان ما است. امواج فرابنفش ساطع شده توسط این تشکیل سریع ستاره باعث ایجاد درخشش آن شده است.
گیچ توضیح میدهد “به چراغ های یک خیابان مه آلود فکر کنید، شما تابش آن را میبینید زیرا نور از میان ذرات کوچک آب منتشر میشود. اتفاق مشابهی نیز در اینجا می افتد با این تفاوت که چراغ های خیابان تشکیل ستارگان هستند و مه یک ابر عظیم بین کهکشانی است. این کهکشان ها اطراف خود را روشن می کنند.
از آنجا که LAB-1 حدود ۱۱٫۵ میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد، این تیم معتقد است ما در حال مشاهده مراحل اولیه تشکیل یک کهکشان بیضوی غول پیکر هستیم. دوتای در مرکز با یکدیگر ادغام خواهند شد و قلب خوشه را تشکیل میدهند. نور Lab-1 که امروز به ما میرسد مربوط به ۱۱٫۵ میلیارد سال پیش است که تقریبا مدت کوتاهی پس از بیگ بنگ ارسال شده است.
/117/
