قطعا برای مبارزه با حجاب و جدا کردن این ارزش از بانوان، تلاش هایی را دشمنان انجام دادند و با راه انداختن کمپین و فعالیت های اجتماعی و بهانه سازی از مضرات و مشکلات و محدودیت های حجاب، هزاران توییت و پست و مقاله نوشته اند. اما چرا کمتر دیده شده که موافقان حجاب، تعریفی بهتر و بروز برای دلیل حجاب سر کردن ارائه کنند؟ و در برخورد با قشر روشن فکر و مقلِّد و تاثیر پذیر ماهواره و گاها مخالف آموزه های دین، کمتر با زبان عقل و برهان و ادبیات روز حرف زده شده است و تا اسم حجاب آمده یا حرف از احکام حجاب به میان آمده یا روایت برخورد با زن بی حجاب، که این خود باعث زدگی و سرخوردگی بی حجابان شده است.
در این یادداشت برآنیم که دو تعریف بروز و قابل تامل از حجاب را معرفی کنیم که کمتر از این زاویه به آن نگرسته شده است.
1_ حجاب را به معنای مهربانی تعریف کنید
حجت الاسلام پناهیان حجاب را چنین معرفی می کنند: «مهربانی در مساله حجاب به این معناست که به نوع رفتار و عقیده خود در مساله حجاب ،فردی نگاه نکند و فقط خودش و خواسته هایش را در نظر نگیرد و همواره دو گروه را مدنظر داشته باشد و در نظر داشته باشد که غافل شدن از یکی از این دو گروه بعضا، صدماتی جبران ناپذیر بر اجتماع وارد می سازد:
الف: یکی زنان دیگر، که با بی‌حجابی خود آنها را به عرصه رقابت نکشد، زیرا عموما دختران جوان سعی می کنند در زیبا جلوه دادن خود، از دیگران پیشی بگیرند و نام آن را هم دلبری می گذارند اما این رفتار دلبردن نیست بلکه دلشکستن است و نامهربانی کردن بر بقیه زنان است، چون با این کار رقابتی ایجاد می کنند که در این رقابت زنان مسن تر و گروهی از دختران دچار محرومیت از زندگی سالم و با نشاط و مختلف شدن آن و همچنین محرومیت از همسر می شوند، چرا که در مسابقه سنگین جلوه گری و جلب توجه مردان، از رقابت باز مانده اند.» [1]
انصافا ایشان به نکته دقیقی اشاره کردند و این همان دلسوزی به هم جنس هایی است که در مسیر بی رحمی های زنان که تبرج محور زندگی می کنند، دچار استرس و توهم این هستند که با این دلبری های زنان در سطح جامعه، هنوز محبوب همسرانشان هستند؟ لذا به نظر متخصصان مغز و اعصاب، مصرف قرص اعصاب میان زنان بین سی تا چهل سال بسیار وحشتناک است چون این زنان، فکر می کنند همسرانشان دیگر به آنها توجه ندارند و به گزینه های می‌اندیشند. حال باید زنان جامعه را به این حقیقت غرب برهنه از پوشش ، متذکر شویم و آن اینکه امروز در جامعه غربی به خاطر همین بی توجهی ها و مسابقات دلبری در بین زنان، زن به یک تاریخ مصرف معین و مشخص رسیده است و برای حفظ رتبه و جایگاه مصرف خود دست به عمل های زیبایی و ... زده تا خودش را مطرود از جامعه جنسی نبیند.
ب: ایشان در ادامه این نگاه مهربانانه برای گروه دیگری هم پر سود می دانند: «دومین گروهی که دختران و زنان در تعاملات اجتماعی خود باید به آن توجه کنند و به آنها مهربان باشند، مردان هستند. مهربانی کردن با مردان یعنی در مقابل مردان دلبری نکند، فکر و روح آنها را درگیر نکند. فرض کنید اصلا رقابتی در کار نیست، اما اگر زنان حجاب را رعایت کنند یعنی ذهن مردان را آزار نمی دهند در نتیجه مردان بهتر می توانند درس بخوانند، کار کنند و تمرکز بیشتری بر فعالیت های فردی و اجتماعی داشته باشند.» [2] این هم یکی معضلات امروز جامعه ما شده است که باعث بسیاری از مشکلات اجتماعی و مسبب بعضی طلاق ها شده است و کسی هم نمی تواند بیان کند خانم بی حجابی شما باعث تزلزل بیان خانواده می شود و در این با لحنی مواجه هستیم که این مشکل خودشان است و یا اینکه مردها کور شوند و نگاه نکنند و من نمی توانم خودم را بپوشانم.
2_ حجاب یعنی دقت در برخورد
استاد علی صفایی نگاهشان به حجاب اینطور است: «حجاب؛ يعنى...دقّت در برخورد، كه آلوده نشوى و آلوده نسازى؛ كه اسير نشوى و اسير ننمايى. حجاب، فقط اين نيست كه زن خود را بپوشاند؛ كه زن و مرد، هر دو بايد در اين دنيايى كه راه است و ميدان حركت است و كلاس و كوره است؛ سنگ راه نباشند... .» [3]
ایشان حجاب را با معنایی بالاتر از پوشاندن تعریف کرده اند یعنی می توان گفت دقیقا درد امروز جامعه مذهبی که با آن درگیر است و آن هم بعضی از با حجابان بی حیا و یا چادری های آرایش کرده است که شاید خوب حجاب رو متوجه نشده اند. البته این خود دو دلیل می تواند داشته باشد:
الف: اجباری بودن حجاب
قطعا در اجبار و زور فرهنگ نهادینه نمی شود و فقط اهرمی برای اجرای فرهنگ می باشد و لذا بعضی از دختران با حجاب در دنیای مجازی خلوت متفاوتی نسبت به فضای حقیقی دارند و یا اینکه در دانشگاه و دوری از خانه و اهرم اجبار پوششی متفاوت دارند.
ب: درک نادرست از مفهوم حجاب
این همان نکته دقیقی است استاد صفایی اشاره دارند، و آن دقت در عدم جلب توجه نگاه مردان ولو با چادر است. لذا در احکام شرعی هم علاوه بر پوشاندن آنچه که برای زنان نهی شده است استفاده از پوشش محرک هم برای زنان جایز نیست.
پس بهتر است در بیان تعریف حجاب هم نگاه مهربانانه را خوب تفهیم کنیم و هم در تربیت نسل جدید بیاموزیم که با چادر هم می شود دلبری کرد و دل ها را اسیر کرد، پس نباید خانم محجبه در رفت و آمدهای اجتماعی خود گرد و غباری بپا کند که نشود نگاه مردان از این آلودگی خانمان سوز در امان داشت.
پی نوشت:
[1]. یادداشت هایی از استاد پناهیان.
[2]. همان.
[3]. استاد علی صفایی (عین- صاد)، نامه‌هاى بلوغ،انتشارات لیله القدر، ص 133.
