حال سوال این است که مسئول سانسور سخنان رهبری به چه می‌اندیشد که با این کار نه به جایگاه رهبری اعتلاء داده و بلکه بیشتر از اعتبار ایشان و بیت رهبری هزینه کرده است که به نظر عرف کار درست و دقیق و حکیمانه‌ای نیست. درست است در فضای مجازی با این جمله هزاران توئیت و پست تولید کردند و مذاکرات را به عهده رهبری انداخته‌اند و بسیاری از افراد هم برداشت های معاندانه خود را منتشر کردند، اما همه به خوبی می دانیم که داستان این اشتباه چه بود...
راسخون : یکی از انتقادات های وارد به دولت و صدا و سیما و .. این است که چرا بعضی حقایق یا مسائلی را که دانستن آن مخالف امنیت و سیاست های کلی نظام نیست را از مردم پنهان می کنند یا اینکه در انتقال معنای درست به مردم دست می‌برند.
اینکه تاریخچه این داستان چه بوده و چرا به اینجا رسیده‌ایم کمی خارج از حوصله است، ولی اینکه دوستان پشت پرده چرا و با چه انگیزه‌ای به این اجتهاد می‌رسند، می‌تواند جالب باشد؟
* سانسور چی، چه در سر دارد
اینکه بنا بر فرض رهبری به فردی اجازه بدهد تا برای انتشار سخنان ایشان، نظارتی باشد چند معنا را به ذهن مخاطب می‌رساند:
اول اینکه حرف‌هایی که رهبری می‌زنند، حکیمانه نیست و می‌تواند در صورت انتشار منجر به حاشیه سازی و دردسر و هزینه برای نظام بشود
دوم اینکه بعضی از بیانات ایشان حکیمانه و درست بوده، ولی فعلا به صلاح نیست که منتشر شود.
صورت اول که منتفی است و صورت دوم هم بی معنی است؛ زیرا ایشان حرفی را در میان عموم مردم و علنا زده‌اند و هزاران نفر این جمله را شنیده‌اند. جمعی از دانشجویان در دیداری که سالی یک بار برگزار می‌شود حاضر بوده‌اند و از ایشان شنیده‌اند که «من استالین نیستم» یا شنیده‌اند که تلویحا تسخیر سفارت انگلیس را محکوم کرده‌اند. یا در دیدار اخیر مردم از رهبری شنیده‌اند که « در قضیه مذاکره با آمریکا اشتباه کردم به دولت اجازه دادم». بعد در تیتر و خبرهای منتشر شده توسط بیت رهبری، آن جمله سانسور شود.
حال سوال این است که مسئول این کار چه می‌اندیشد که با این کار نه به جایگاه رهبری اعتلاء داده و بلکه بیشتر از اعتبار ایشان و بیت رهبری هزینه کرده است که به نظر عرف کار درست و دقیق و حکیمانه‌ای نیست. درست است در فضای مجازی با این جمله هزاران توئیت و پست تولید کردند و مذاکرات را به عهده رهبری انداخته‌اند و بسیاری از افراد هم برداشت های معاندانه خود را منتشر کردند، اما همه به خوبی می دانیم که داستان این اشتباه چه بود و با توضیحات اخیر مشخص شد که اصل جمله این بود که توسط نشریه خط حزب الله منتشر شد « در قضیه برجام، بنده اشتباه کردم اجازه دادم که وزیر خارجه ما با آنها صحبت کند، ضرر کردیم »، پس نیازی نیست عده‌ای کاسه داغ تر از آش بشوند و با اجتهاد خودشان به سانسور سخنان رهبری بپردازند و با این کار و در این اوضاع نابسامان سیاسی و اقتصادی، فعالان انقلابی را مجبور به پرداخت هزینه‌ای بیشتر برای این سانسورها کنید.
* بین امام و رهبری فرق نگذارید
خوب می‌دانیم ولایت مداران امروز آن طوری که در رکاب و گوش به فرمان امام بودند امروز مطیع نیستند و شاهدش هم بسیاری از وزرا و مسئولین و فتنه‌گرانی هستند که در این نظام خدمت کردند و امروز در رسانه‌های معاند به تحلیل اوضاع کشور می‌پردازند. با این حال ما نباید کاری کنیم که بعضی باور کنند این اقتدار و مدیریت در رهبری وجود ندارد و باید عده‌ای مصلحت اندیش به سانسور سخنان ایشان بپردازند.
خوب می‌دانیم امام هم بارها عذر خواهی کردند و آب از آب تکان نخورد و بلکه امام محبوبیت بیشتری پیدا کردند. مگر امام نگفتند:
«من از پیشگاه خدای متعال و از پیشگاه ملت عزیز عذر می‌خواهم ،خطای خودمان را عذر می‌خواهم. ما مردم، انقلابی نبودیم . دولت ما انقلابی نیست. ارتش ما انقلابی نیست. ژاندارمری ما انقلابی نیست. شهربانی ما انقلابی نیست. پاسداران ما هم انقلابی نیستند. من هم انقلابی نیستم... و من توبه می‌کنم... .» [1]
بله درست است امام نه تنها عذر خواهی کردند بلکه خود را انقلابی ندانستند. حال باید به دوستان مان در پشت پرده بگوییم خوب شد شما نبودید و الا تحمل و درک این جملات از توان شما خارج بود.
* عذر خواهی را مبارک بدانیم
مگر رهبری در اجرای ناصحیح عدالت عذر خواهی نکردند و یا در مسئله کنترل جمعیت خود را مقصر ندانستند؟ قطعا ماجرای برجام هم ـ اگرچه با اصرار و علاقه مسئولین همراه بود- با اجازه رهبری انجام گرفت و ایشان خودشان را مسئول می‌دانند و بابت این نافرجامی برجام از مردم عذر خواهی کردند.
مگر در روایات ما عذر خواهی نشانه خردمندی معرفی نشده است؟[2] پس چرا این برکت و نعمت را وارونه جلوه دهیم و آن را به نقمت تبدیل کنیم.
* درسی به مسئولین
رئیس دفتر رئیس جمهور چند روز قبل در پاسخ به منتقدان که چرا عذر خواهی نمی‌کنید، گفت: «در دولت یازدهم هم شاهدش بودیم آقای رئیس جمهور هر جا لازم دید از مردم عذرخواهی کرد. یعنی دولت عذرخواهی از مردم را هیچ بد نمی‌داند بلکه افتخار هم می‌کند. عذرخواهی کردن مسئله ای نیست اما عذرخواهی کردن دلیل می خواهد. اگر هر زمانی یک دلیلی وجود داشته باشد و اشتباهی در کار دولت رخ دهد، حتما آقای رئیس جمهور و همه اعضای کابینه از مردم عذرخواهی می‌کنند.»
به نظر می رسد کمترین خاصیت بیان اشتباه از زبان رهبری این باشد که مسئولین که هم اصرار به مذاکره کردند و هم از خطوط قرمز عبور کردند یاد بگیرند که در مقایسه با رهبری با چه کمیت و کیفتی باید از مردم عذر خواهی کنند و لااقل در این تقسیم تقصیر خود را سهیم بدانند که در این اوضاع می‌تواند مرهمی بر دردهای ملت غیور و صبور ایران باشد.
به قلم : حجت السلام مرتضی باقری
پی نوشت:
[1]. صحیفه امام، جلد 9، صفحه 281.
[2]. «المَعذِرَةُ بُرهانُ العَقلِ » لیثی واسطی،عیون الحکم والمواعظ، ص ۳۵.
راسخون : یکی از انتقادات های وارد به دولت و صدا و سیما و .. این است که چرا بعضی حقایق یا مسائلی را که دانستن آن مخالف امنیت و سیاست های کلی نظام نیست را از مردم پنهان می کنند یا اینکه در انتقال معنای درست به مردم دست می‌برند.
اینکه تاریخچه این داستان چه بوده و چرا به اینجا رسیده‌ایم کمی خارج از حوصله است، ولی اینکه دوستان پشت پرده چرا و با چه انگیزه‌ای به این اجتهاد می‌رسند، می‌تواند جالب باشد؟
* سانسور چی، چه در سر دارد
اینکه بنا بر فرض رهبری به فردی اجازه بدهد تا برای انتشار سخنان ایشان، نظارتی باشد چند معنا را به ذهن مخاطب می‌رساند:
اول اینکه حرف‌هایی که رهبری می‌زنند، حکیمانه نیست و می‌تواند در صورت انتشار منجر به حاشیه سازی و دردسر و هزینه برای نظام بشود
دوم اینکه بعضی از بیانات ایشان حکیمانه و درست بوده، ولی فعلا به صلاح نیست که منتشر شود.
صورت اول که منتفی است و صورت دوم هم بی معنی است؛ زیرا ایشان حرفی را در میان عموم مردم و علنا زده‌اند و هزاران نفر این جمله را شنیده‌اند. جمعی از دانشجویان در دیداری که سالی یک بار برگزار می‌شود حاضر بوده‌اند و از ایشان شنیده‌اند که «من استالین نیستم» یا شنیده‌اند که تلویحا تسخیر سفارت انگلیس را محکوم کرده‌اند. یا در دیدار اخیر مردم از رهبری شنیده‌اند که « در قضیه مذاکره با آمریکا اشتباه کردم به دولت اجازه دادم». بعد در تیتر و خبرهای منتشر شده توسط بیت رهبری، آن جمله سانسور شود.
حال سوال این است که مسئول این کار چه می‌اندیشد که با این کار نه به جایگاه رهبری اعتلاء داده و بلکه بیشتر از اعتبار ایشان و بیت رهبری هزینه کرده است که به نظر عرف کار درست و دقیق و حکیمانه‌ای نیست. درست است در فضای مجازی با این جمله هزاران توئیت و پست تولید کردند و مذاکرات را به عهده رهبری انداخته‌اند و بسیاری از افراد هم برداشت های معاندانه خود را منتشر کردند، اما همه به خوبی می دانیم که داستان این اشتباه چه بود و با توضیحات اخیر مشخص شد که اصل جمله این بود که توسط نشریه خط حزب الله منتشر شد « در قضیه برجام، بنده اشتباه کردم اجازه دادم که وزیر خارجه ما با آنها صحبت کند، ضرر کردیم »، پس نیازی نیست عده‌ای کاسه داغ تر از آش بشوند و با اجتهاد خودشان به سانسور سخنان رهبری بپردازند و با این کار و در این اوضاع نابسامان سیاسی و اقتصادی، فعالان انقلابی را مجبور به پرداخت هزینه‌ای بیشتر برای این سانسورها کنید.
* بین امام و رهبری فرق نگذارید
خوب می‌دانیم ولایت مداران امروز آن طوری که در رکاب و گوش به فرمان امام بودند امروز مطیع نیستند و شاهدش هم بسیاری از وزرا و مسئولین و فتنه‌گرانی هستند که در این نظام خدمت کردند و امروز در رسانه‌های معاند به تحلیل اوضاع کشور می‌پردازند. با این حال ما نباید کاری کنیم که بعضی باور کنند این اقتدار و مدیریت در رهبری وجود ندارد و باید عده‌ای مصلحت اندیش به سانسور سخنان ایشان بپردازند.
خوب می‌دانیم امام هم بارها عذر خواهی کردند و آب از آب تکان نخورد و بلکه امام محبوبیت بیشتری پیدا کردند. مگر امام نگفتند:
«من از پیشگاه خدای متعال و از پیشگاه ملت عزیز عذر می‌خواهم ،خطای خودمان را عذر می‌خواهم. ما مردم، انقلابی نبودیم . دولت ما انقلابی نیست. ارتش ما انقلابی نیست. ژاندارمری ما انقلابی نیست. شهربانی ما انقلابی نیست. پاسداران ما هم انقلابی نیستند. من هم انقلابی نیستم... و من توبه می‌کنم... .» [1]
بله درست است امام نه تنها عذر خواهی کردند بلکه خود را انقلابی ندانستند. حال باید به دوستان مان در پشت پرده بگوییم خوب شد شما نبودید و الا تحمل و درک این جملات از توان شما خارج بود.
* عذر خواهی را مبارک بدانیم
مگر رهبری در اجرای ناصحیح عدالت عذر خواهی نکردند و یا در مسئله کنترل جمعیت خود را مقصر ندانستند؟ قطعا ماجرای برجام هم ـ اگرچه با اصرار و علاقه مسئولین همراه بود- با اجازه رهبری انجام گرفت و ایشان خودشان را مسئول می‌دانند و بابت این نافرجامی برجام از مردم عذر خواهی کردند.
مگر در روایات ما عذر خواهی نشانه خردمندی معرفی نشده است؟[2] پس چرا این برکت و نعمت را وارونه جلوه دهیم و آن را به نقمت تبدیل کنیم.
* درسی به مسئولین
رئیس دفتر رئیس جمهور چند روز قبل در پاسخ به منتقدان که چرا عذر خواهی نمی‌کنید، گفت: «در دولت یازدهم هم شاهدش بودیم آقای رئیس جمهور هر جا لازم دید از مردم عذرخواهی کرد. یعنی دولت عذرخواهی از مردم را هیچ بد نمی‌داند بلکه افتخار هم می‌کند. عذرخواهی کردن مسئله ای نیست اما عذرخواهی کردن دلیل می خواهد. اگر هر زمانی یک دلیلی وجود داشته باشد و اشتباهی در کار دولت رخ دهد، حتما آقای رئیس جمهور و همه اعضای کابینه از مردم عذرخواهی می‌کنند.»
به نظر می رسد کمترین خاصیت بیان اشتباه از زبان رهبری این باشد که مسئولین که هم اصرار به مذاکره کردند و هم از خطوط قرمز عبور کردند یاد بگیرند که در مقایسه با رهبری با چه کمیت و کیفتی باید از مردم عذر خواهی کنند و لااقل در این تقسیم تقصیر خود را سهیم بدانند که در این اوضاع می‌تواند مرهمی بر دردهای ملت غیور و صبور ایران باشد.
به قلم : حجت السلام مرتضی باقری
پی نوشت:
[1]. صحیفه امام، جلد 9، صفحه 281.
[2]. «المَعذِرَةُ بُرهانُ العَقلِ » لیثی واسطی،عیون الحکم والمواعظ، ص ۳۵.
مطلب مرتبط :
اصل جمله رهبر انقلاب درباره "مذاکرات" منتشر شد
فرهنگی فراموش شده در میان بعضی مسئولین
