شبهات فاطمیه | آیا ابوبکر از بی حرمتی به خانه وحی ابراز ندامت کرد؟

آیا ابوبکر از بی حرمتی به خانه وحی ابراز ندامت کرد و حضرت فاطمه عذرخواهی او را پذیرفتند؟!

حجت الاسلام تباشیر پاسخ می دهد:

با توجه به روایات معتبر در منابع اهل سنت، ابوبکر به هنگام مرگ، اموری را آرزو می کرد و می گفت: «ای کاش حرمت خانه فاطمه را هتک نمی کردم». این اعتراف ابوبکر و پشیمانی او از عمل انجام گرفته در زمان خلافتش به خوبی این را می رساند که این عمل ننگین یقیناً واقع شده و آنچه در کتب از آن یاد می شود افسانه نیست بلکه عین واقعیت است.
خانه ای که به تعبیر پیامبر اکرم مصداق آیه شریفه « فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ » است و پیامبراکرم9مدت نه ماه بر در خانه دخترش فاطمه می آمد و آیه «إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَیتِ وَیُطَهِّرَکُم تَطهیرًا» را می خواند.خانه ای که مرکز نور الهی است و خدا بر ترفیع آن امر فرموده و از احترام بسیار بالایی برخوردار است و باید مورد احترام قاطبه مسلمانان باشد.
هنگامى که ابوبکر و عمر با واسطه قرار دادن امیرمؤمنان به نزد حضرت زهرا 3آمدند؛ اما حضرت روی خود را از آن دو برگردانید. آن‌ دو (ابوبکر و عمر ) عذرخواهى کردند، حضرت فاطمه (علیها السلام) عذر خواهی آنان را نپذیرفت؛ بلکه از آن‌ها این چنین اعتراف گرفت:«شمارا به خدا سوگند مى‌دهم آیا شما دو نفر از رسول خدا نشنیدید که فرمود: خشنودى فاطمه خشنودى من، و ناراحتى او ناراحتى من است. هر کس دخترم فاطمه را دوست بدارد و احترام کند مرا دوست داشته و احترام کرده است و هر کس فاطمه را خشنود نماید مرا خشنود کرده است و هر کس فاطمه را ناراحت کند مرا ناراحت کرده است؟!
ابوبکر و عمر هر دو اعتراف کرده و گفتند: «نعم، سمعناه من رسول الله صلى الله علیه و سلم»سپس صدیقه طاهره فرمود: « فَإِنِّی أُشْهِدُ اَللَّهَ وَ مَلاَئِکَتَهُ أَنَّکُمَا أَسْخَطْتُمَانِی وَ مَا أَرْضَیْتُمَانِی، وَ لَئِنْ لَقِیتُ اَلنَّبِیَّ9لَأَشْکُوَنَّکُمَا ؛ پس من خدا و فرشتگان را شاهد مى‌گیرم که شما دو نفر مرا اذیت و ناراحت کرده‌اید و رضایت مرا بدست نیاورده اید و در ملاقات با پدرم از شما دو نفر شکایت خواهم کرد.»
سپس حضرت فرمودند: « وَ اَللَّهِ لَأَدْعُوَنَّ اَللَّهَ عَلَیْکَ فِی کُلِّ صَلاَةٍ أُصَلِّیهَا ؛ به خدا قسم پس از هر نماز بر تو نفرین می کنم.»
با این حال چگونه مى‌توان باور کرد که صدیقه شهیده از آن دو راضى شده باشد؟! بعلاوه اینکه ماجرای وصیت ایشان به دفن شبانه و اجرای این وصیت توسط علی؛ شاهد گویایی بر این مطلب است که حضرت با نارضایتی از شیخین از دنیا رفتند به حدی که حاضر نشدند آن دو نفر در تشییع ایشان شرکت کنند و بر جنازه اش نماز بخوانند. -