اینترنت مدیوم اصلی می‏شود

مارک اندرسن ، پایه گذار 36 ساله نت اسکیپ در مورد حمله مایکروسافت به یاهو و اخبار جدید در تجارت شبکه با خبرنگار اشپیگل مصاحبه کرده است.
اشپیگل: آقای اندرسن آیا ایده یک یاهو - مایکروسافت غول پیکر شما را می‏ترساند؟
اندرسن: نه به هیچ وجه. اگر این ادغام هم صورت بگیرد دو سال طول خواهد کشید که این دو شرکت با هم منسجم شوند و اگر هم منسجم شوند این یک شرکت خواهد شد که برخی کار‏ها را خوب انجام می‏دهد و کارهای دیگر را بد انجام می‏دهند و در همین حال حجم زیادی از کارها وجود دارد که شرکت‏هایی مانند ما انجام بدهند. این به این معنی است که فرصت‏های زیادی وجود خواهد داشت.
اشپیگل: به نظر شما آیا این باعث نمی‏شود که این صنعت تحت سلطه‏ی دو بازیگر اصلی یعنی یاهو-مایکروسافت و گوگل قرار بگیرد؟
اندرسن: تقریبا غیر ممکن است که نتایج این ادغام را تخمین زد یا اینکه جایگاه شرکت‏های درگیر را پیش‏بینی کرد. نمی‏توان پیش بینی کرد که در این شرایط چه اتفاقات و جریاناتی شکل خواهد گرفت و این دقیقا همان چیزی است که این صنعت را این‏قدر جذاب می‏کند.
اشپیگل: مشکل یاهو چیست؟ چرا ارزش سهام آن‏ها در مقابل گوگل کاهش  می‏یابد و آن را تبدیل به هدفی برای ادغام شدن تبدیل کرده است؟
اندرسن: یکی از نتایج یک شرکت عمومی بودن این است که مسائلی از این دست رخ می‏دهد. من دو شرکت را ایجاد کرده‏ام وآن‏ها عمومی شده‏اند اما سومین شرکت ما عمومی نیست. این یکی از چیزهای خوب در رابطه با شرکت من است و هیچ کس به این شکل نمی‏تواند حمله کند و شما می‏توانید بر آن کاری که انجام می‏دهید متمرکز شوید. من از این که یک شرکت عمومی بشوم خوشم نمی‏آید.
اشپیگل: چه مسائلی باعث شده است چنین قمار میلیارد دلاری در صنعت شما رخ بدهد؟
اندرسن: اول این که اینترنت امروز بیش از هر زمانی در تاریخ خود واقعی شده است. اینترنت امروزه به رسانه اصلی تبدیل شده است که مصرف‏کنندگان از آن بهره می‏گیرند تا اطلاعات بدست بیاورند و ارتباط برقرار کنند. شما چنین چیزی را در تبلیغات می‏بینید. می‏توانید ببینید که چنین امری در ارتباطات تلفنی،  تصویر با  یوتوب، موسیقی، روزنامه‏ها و مجلات اتفاق می‏افتد. همه مصرف‏کنندگان به سمت اینترنت حرکت می‏کنند. ما همه در مورد این در دهه 1990 سخن گفته بودیم اما در آن زمان اتفاق نیافتاد. آن‏ها فقط تجربه بودند. اما امروز واقعا چنین اتفاقی می‏افتد.
اشپیگل: حجم تبلیغات آف‏لاین خیلی بیشتر از تبلیغات آن لاین است.
اندرسن: شما می‏دانید که این در 5 یا 10 سال آینده کاملا تغییر خواهد کرد. شرکت‏های بزرگ مانند یاهو، مایکروسافت و گوگل نقش بزرگی در این گذار ایفا می‏کنند. بسیار از این سود خواهند برد. اما من همچنین فکر می‏کنم یک نسل جدید از شرکت‏های مبتکر هم از این سود خواهند برد.
اشپیگل: اما چه کسی به دنبال سهم بزرگ بعدی خواهد بود؟  نیوز کورپ، مای اسپیس را خرید، گوگل در AOL سرمایه گذاری کرده است، مایکروسافت سهام شیربوک را خرید و الان به دنبال دست یافتن به یاهو است. به نظر می‏رسد که به زودی این کیک بزرگ قطعه قطعه و توزیع می‏شود.
اندرسن: نه اگر چیزی هم باشد به نظر من این است که سرعت تغییر در حال شدت گرفتن است. تلویزیون و مطبوعات همواره بر اساس یک دسته مشخص از قوانین و استاندارد‏های فنی عمل کرده‏اند. اما پایه و اساس اینترنت نرم افزار است و در سیستمی که روزگاری یک میلیارد کاربر خواهد داشت هر کسی می‏تواند یک نرم افزار بنویسد. نظریه من این است که هر سال یک سیستم نابودگر ایجاد خواهد شد. یک سال ای بی و سال بعد کریگز لیست و بعد از نپستر و پس از آن پی پال، یوتوب ، فیس‏بوک، مای اسپیس و از این قبیل خواهد بود. من هم بر روی چنین مبتکرانی سرمایه گذاری کرده‏ام یک نمونه از آن را می‏توانید در دیگ در نظر بگیرید.
اشپیگل: نظرتان در مورد یک پورتال اطلاعاتی که نویسندگان با کاربرانی که به مقاله‏ها، ویدئو‏ها و دیگر اشکال محتوای دیجیتال رای می‏دهند جای خود را عوض می‏کنند و تصمیم می‏گیرند که ترتیب خبر‏ها در صفحه دیگ چگونه باشد چیست؟
اندرسن: احتمالا تا 5 سال دیگر این روشی برای ارائه همه اخبار خواهد شد. این قطعا ممکن است اما ممکن است هم رخ ندهد. این تحولات مستمر و تغییرات به این معنی است: من گمان نمی‏کنم که دولت پایدار و ثابتی وجود دارد. به نظر نمی‏رسد که دوره‏ای در آینده به وجود بیاید که کسی بتواند بگوید: خوب گوگل این کار را کرد و مایکروسافت آن کار را. در گذشته وقتی از تلویزیون در آمریکا حرف می‏زدیم همیشه CBS، NBC و ABC را داشتیم و مطبوعات شامل نیویورک تایمز، واشینگتن پست و لس آنجلس تایمز می‏شد. به نظر من آن روز‏ها به پایان رسیده است. 

اشپیگل: کاربران همه محتوی را به تنهایی تولید می‏کنند و متخصصان توانایی‏های تخصصی خود را از دست خواهند داد؟
اندرسن: روزنامه‏ها با تیراژ روز به روز در حال کاهش خودشان می‏توانند هر چه در مورد مخاطبشان می‏خواهند قضاوت کنند و بگویند که ما متمایل به ذائقه‏ای خاص نیستیم اما به مرور زمان آن‏ها از این رقابت تجاری بیرون انداخته خواهند شد. یک روزنامه یک تراست عمومی نیست بلکه یک مدل تجاری دارد که یا کار می‏کند یا نه.
اشپیگل: به این سادگی هم نیست. در واقع  همه برند‏های بزرگ رسانه‏ای بر روی شبکه اینترنت هم هستند و بسیاری از آن‏ها خوانندگان زیادی دارند و بازدید از سایت‏های آنان بسیار بیشتر از سایت‏هایی مانند دیگ است.
اندرسن: نیویورک تایمز را در نظر بگیرید. آن‏ها کند هستند و اینترنت را تکذیب می‏کنند. بعد از 15 سال از اینترنت در بخش آن لاین خود – که در مقایسه با هم نوعان خودش بسیار موفق عمل می‏کند- تنها 10 درصد خوانندگان کمپانی خود را تشکیل می‏دهد و این کافی نیست. هسته‏ی این تجارت در حال نابود شدن است. آنچه اتفاق خواهد افتاد این است که اشتراک روزنامه چاپی آن قدر کاهش خواهد یافت که دیگر چاپ روزنامه اقتصادی نخواهد بود. بخش چاپ تعطیل خواهد شد. بخش توزیع هم همین طور و درآمد کفاف اتاق خبر را نمی‏دهد به همین دلیل آن‏ها مجبور به گذر از نقطه الف به نقطه ب خواهند بود.
اشپیگل: شما چه چیز متفاوتی انجام می‏دهید؟
اندرسن: خوب اگر کمپانی‏های روزنامه‏ها خودشان را با این تغییرات وفق ندهند خودکشی کرده‏اند و این مشکل خودشان است. قطعا کسانی که گاری چوبی می‏ساختند اولین سازندگان اتوموبیل نبودند. اما در این جا نکته‏ای وجود دارد: همچنان یک بازار عظیم تقاضا برای اطلاعات وجود دارد. این تقاضا باید به نحوی پاسخ داده شود که متناسب با فن آوری امروز ما باشد که همچنان یک دنیای از فرصت‏ها در مقابل نسل جدید کمپانی‏های رسانه‏ای باز خواهد کرد که معمولا در اینترنت زاده شده‏اند. اکنون آن‏ها سر از هر جایی بر‏می‏آورند. هیچ کدام از آن‏ها بزرگ نیستند. اما این همان شکلی است که صنایع شکل می‏گیرند.
اشپیگل: کمپانی جدید شما نینگ ملغمه‏ای از شبکه‏های اجتماعی است. اما کاربران شبکه‏های زیادی از این دست برای  طرفداران سبزیجات خام، بازیکنان فوتبال و حتی طرفداران مدونا تشکیل داده‏اند. آیا شما یک مقدار دیر به دروازه شروع نرسیده‏اید؟
اندرسن: مای اسپیس و فیس بوک عالی هستند و هر دو به سرعت در حال رشدند. اما آن‏ها دور باغ خود هنوز دیوار کشیده‏اند. ما نقطه‏ی مقابل را گرفته‏ایم که می‏گوید: دیوانگی کن! هر چه دوست داری تولید کن! در آن بیرون 10 ها میلیون نفر هستند که می‏دانند شبکه‏های اجتماعی چیست و در یک نقطه به این نتیجه می‏رسند که می‏خواهند چیزی برای خودشان داشته باشند. این جا همان نقطه‏ای است که ما وارد کار می‏شویم. سایت ما همین الان هم در حال رشد و پیشرفت است. هر یک نفر که به شبکه عضو می‏شود 2 نفر هم وارد سایت می‏شوند. هزار کابر تبدیل به 3000 کاربر و 3000 کاربر به 9000 کاربر می‏رسد و سرور‏های ما با تیک تاک ساعت‏ها تعداد کاربر‏ها را می‏شمارند.
اشپیگل: حدود دوسال پیش حرف از اینترنت 2.0 (نسخه دو) مورد بحث محافل خبری بود، به نظر شما اینترنت 3.0 به چه شکل خواهد بود؟
اندرسن: اینترنت همیشه جعبه جادو بوده و خواهد بود. اگر کسی پیدا شود و بگوید که می‏خواهد اینترنت 2.0 را به راه بیاندازد من خواهم گفت : نفر بعدی لطفا!  چرا که او یک ایده قوی از آن چه انجام خواهد داد نداردو هیچ مدل تجاری واضحی هم وجود ندارد.
اشپیگل: اینترنت 15 سال است که وجود دارد. آیا جنبه‏ای از آن را تهدید کننده می‏دانید؟
اندرسن: اطلاعات. من بیش از حد اطلاعات دارم. و این مرا دیوانه کرده است. به همین خاطر من یک رژیم اطلاعاتی گرفته‏ام.