نشانه‌ی بیماری ایتالیا

کالای تازه در بازار سیاست ایتالیا 

روزنامه‌ی ایتالیایی «لا استامپا» چاپ تورین، نتیجه‌ی انتخابات ایتالیا را برآمد نظام دو حزبی در این کشور ارزیابی می‌کند و می‌نویسد: «در بازار سیاست، برای شهروندان ایتالیا کالای تازه‌ای عرضه شد. ایتالیایی‌ها هم به پای صندوق‌ها رفتند و آن را خریدند. صرفنظر از این که چه کسی برنده و چه کسی بازنده شد، این مهم‌ترین نتیجه‌ای است که انتخابات ایتالیا برای حیثیت دمکراسی ما دربرداشت. در سطح نمادین هم می‌توان افزود که اکنون سده‌ی بیستم سیاست ایتالیا پایان یافته به نظر می‌رسد. نام‌هایی محو شده‌اند که سده‌ی گذشته را تحت تاثیر قرار دادند، یا در آن به گونه‌ای خونین شکاف انداختند: کمونیست‌ها و فاشیست‌ها، سوسیالیست‌ها و لیبرال‌ها. اکنون پارلمان است که باید این واقعیت سیاسی تازه را به قانون تبدیل سازد». 

نمادی از تنزل ایتالیا 

روزنامه‌ی آلمانی «تاگس تسایتونگ» چاپ برلین، گزینش سیلویو برلوسکونی را چنین ارزیابی می‌کند: «هنگامی که در سال ۲۰۰۱ سیلویو برلوسکونی برای دومین بار به قدرت رسید، اروپا شوکه شد. وی مردی بود که بی‌رحمانه سیاست و منافع تجاری را با هم پیوند زد، دادگستری را به سود خود دستکاری کرد و مشترکا با پسا‌فاشیست‌ها حکومت کرد. این‌ها روی هم به اندازه‌ی کافی بد بود، ولی برای اروپا هم نشانه‌ی شومی به نظر می‌رسید. اکنون که این سیاستمدار ۷۱ ساله، به راس دولت بازگشته است، واکنش اروپا تنها این است که شانه‌های خود را بالا می‌اندازد. پدیده‌ی برلوسکونی دیگر نه تهدیدی برای اروپا، بلکه نمادی از تنزل ایتالیا به شمار می‌رود. با این‌ حال برلوسکونی همچنان نشانه‌ی خطر باقی می‌ماند. برای زمانی که رسانه‌های سطحی جای واقعیت را بگیرند، عقاید بیش از فاکت‌ها به شمار آیند و خلاصه افکار عمومی تسلیم شوند». 

عمل جراحی زیبایی ناموفق 

روزنامه‌ی فرانسوی «لیبراسیون» چاپ پاریس، بازگشت سیلویو برلوسکونی  به قدرت را نشانه‌ی ناگواری می‌داند و می‌نویسد: «برلوسکونی تازه، نشانگر یک عمل جراحی زیبایی ناموفق است. اظهاراتش صیقل یافته‌اند، ولی روش‌هایش همان است که بود. وی کاملا عوامفریب و تا جایی که ضروری‌ست مردم‌پسند است. او بار دیگر نسخه‌های قدیمی را بیرون آورده است، بویژه در زمینه‌ی کاهش مالیات‌ها. پیروزی او نشانه‌ی بیماری کشوری است که در وضعیت خوبی قرار ندارد. برلوسکونی سیری‌ناپذیر می‌داند چگونه روی موج نارضایتی سوار شود. مانند همیشه خود را چون  یک منجی وانمود می‌سازد که ایتالیا می‌تواند روی او حساب کند». 

گرایش به راست 

روزنامه‌ی ایتالیایی «لا رپوبلیکا» چاپ رم، پیروزی برلوسکونی را در انتخابات ایتالیا چنین ارزیابی می‌کند: «این یک پیروزی آشکار و مناقشه‌ناپذیر برای سیلویو برلوسکونی است. انتخابات کنندگان به شکل توده‌ای به راست گراییدند.تاریخ سیاسی ایتالیا، به گونه‌ی یک حرکت دورانی کامل است همراه با زایش تازه‌ی برلوسکونی. اما اکنون چه روی خواهد داد؟ برلوسکونی از یک اکثریت قابل اطمینان برخوردار است. نیرویی که در اختیار دارد، می‌تواند برای یک دوره‌ی کامل، حکومت را برایش تضمین کند. پرسش این است که آیا این واقعا یک دوره‌ی کامل قانونگذاری خواهد بود که کشور این چنین اضطراری به آن نیازمند است. نخستین واکنش‌های برلوسکونی، آشتی‌پذیر به نظر می‌رسید. او از اصلاحات مشترک سخن می‌گوید. او می‌گوید که در مقایسه با سال ۲۰۰۱ نخست وزیر دیگری خواهد بود. او می‌خواهد به عنوان یک دولتمرد وارد تاریخ شود. ما روی صداقت او حساب می‌کنیم. برای او هم بهتر است که به سخنان خود وفادار باشد، اگر می‌خواهد روزی رییس‌جمهوری ایتالیا شود».