روزانه ده‌ها تن از جوانان این مرز و بوم گرفتار افیون‌های رنگارنگ و مواد مخدر می‌شوند که پیشگیری از آن نیازمند عزم جدی مسئولین در مبارزه با این پدیده فراگیر جهانی است.خانواده مهمترین و اساسی ترین نقش را در پیشگیری از اعتیاد جوانان به مواد مخدر ایفا می کند.اما این در صورتی ممکن است که خانواده آسیب دیده دانش و مهارت کافی در این ضمینه را داشته باشد.
مبارزه با اعتیاد درجهان بر سه روش کلی مبارزه باعرضه، درمان معتادان وفعالیت‌های پیشگیری در جهت کاهش تقاضا استوار می‌باشد.
اگرچه مبارزه باعرضه موادبسیار ضروری است و بدون آنها مشکل مواد بسیار بدتر از امروز می‌بود، لیکن این تلاش مشکل سوء مصرف واعتیاد را از بین نبرده است.
دریک بازار بزرگ باتقاضای زیاد نمی‌توان حتی به میزان کم مواد را کمیاب نمود یا قیمت آن را اضافه کرد. درچنین بازاری توزیع کنندگان و دلالان به قدری افزایش می‌یابند تا قیمت‌ها نسبتاً پائین باقی بمانند.
در آمریکا از سال 1986 تا 1989 هزینه ای که صرف اجرای قوانین شد دو برابر گردیده اما در همان زمان قیمت کوکائین دربازار از 100 دلار به ازای هرکدام به 75 دلار تقلیل پیدا کرد. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که تا وقتی تقاضا برای مواد زیاد است عرضه را نمی‌توان خیلی پائین آورد.
از طرف دیگر رویکرد درمانی نیز با مشکلات بسیاری مواجه است. بسیاری از افرادی که برای درمان مراجعه می‌کنند دچار عوارض جسمی، روانی واجتماعی جدی شده‌اند که برطرف کردن آن هزینه و وقت و انرژی زیادی صرف می‌کنند و میزان موفقیت نیز نامعلوم است.
به دلیل پیچیدگی مشکلات اعتیاد، ساختار درمانی پیچیده‌ای مورد نیاز است تا همة ابعاد زندگی و الگوی رفتار مختلف معتادان رادربرگیرد، ساختارهائی مانند درمانگاههای ویژه معتادان، مراکز سم زدائی و بازپروری، کارگاه‌های حرفه‌ای و جوامع درمانی.
رویکرد پیشگیری در جهان عمر کوتاه‌تری دارد واز سی سال پیش به تلاش و مبارزه علیه اعتیاد اضافه شده است. بررسی‌ها نشان می‌دهند که رویکرد پیشگیری نیز می‌بایست در کنار مبارزه با عرضه و رویکرد درمانی مورد توجه قرار گیرد.
از سال 1980 میزان شیوع اعتیاد درکشورهائی که فعالیت‌های پیشگیری از اعتیاد را از طریق کاهش تقاضا با جدیت پیگیری می‌نمایند،کاهش قابل ملاحظه ای یافته است.
به عنوان مثال، تعداد مصرف کنندگان مواد مخدر در امریکا در سال 1990، نسبت به سال 1985 به نصف تقلیل یافته است،که این تغییر مدیون فعالیت‌های پیشگیری از اعتیاد بود ه است.
لغت «پیشگیری» یعنی جلوگیری از وقوع یک اتفاق، از نظر بهداشتی، پیشگیری عبارت است از مداخله ای مثبت و اندیشمندانه برای مقابله با شرایط مضر قبل از اینکه منجر به اختلال یا ناتوانی شود. هدف از پیشگیری اولیه پیشگیری از شروع اختلال است که منجر به کاهش میزان بروز (Incidence) ودرنتیجه،کاهش میزان شیوع (Prevalence) می‌گردد.
رئیس مرکز اطلاع رسانی معاونت اجتماعی فرماندهی انتظامی استان خراسان گفت: امروزه اعتیاد سرمنشأ بسیاری از آشفتگی‌ها و از هم گسیختگی‌های اجتماعی همچون طلاق، انحرافات جنسی، نزاع‌های خانوادگی و ... است و در پس شادی کاذبی که تحت تأثیر مصرف داروهای روانگردان به دست می‌آید، دنیایی از غم و اندوه نهفته است.
وی خانواده را مهمترین و اساسی‌ترین عاملی دانست که مهمترین نقش را در پیشگیری از اعتیاد جوانان به مواد مخدر ایفا می‌کند که در این راستا فشار گروه همسالان نیز خود یکی از عوامل مهم در ابتلای جوانان به اعتیاد است و هیچ معتادی مصرف مواد مخدر را به خاطر معتاد شدن شروع نکرده است.
"عباس زاده" با بیان این مطلب که پیشگیری از اعتیاد بدون کسب دانش و مهارت ممکن نیست، گفت: برای پیشگیری از اعتیاد عزیزانمان، نیازمند افزایش دانش و مهارت آنان هستیم.
وی خاطر نشان کرد: درمان نامناسب اعتیاد توسط پزشکان ناوارد و ایجاد عوارض سوء برای فرد، ترس از اطلاع یافتن خانواده از اعتیاد فرد در هنگام ترک اعتیاد و ناتوانی افراد در شناسایی پزشکان رازدار و معتمد، از جمله عواملی ذکر شده که باعث می‌شود فرد علی رغم میلش به مصرف موادمخدر ادامه دهد.
/2759/
