
10 برنامه ای که ایران نیاز دارد تا در افق 1404 به جایگاه اول منطقه در آموزش های فنی و حرفه ای برسد، توسط مرکز پژوهش های مجلس شناسایی و اعلام شد.
به گزارش راسخون به نقل از مهر، شاخص های آموزش های فنی و حرفه ای بررسی شد. دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهش های مجلس ضمن بررسی تطبیقی و مقایسه ای شاخص های مختلف در آموزش های فنی و حرفه ای با استفاده از منابع موجود بین المللی اعلام کرد: این گزارش با رویکردی توصیفی به بررسی برخی شاخص های آموزش فنی و حرفه ای از قبیل نرخ ثبت نام فنی و حرفه ای در دوره راهنمایی و متوسطه، مدت زمان آموزش در دوره های مختلف تحصیلی، نسبت تعداد هنرجو به هنرآموز و سرانه تولید ناخالص داخلی می پردازد.
همچنین نوع ساختار آموزش نظام رسمی، ترکیب محیط های یادگیری، مدت زمان آموزش قبل از اشتغال، دسترسی به تحصیلات تکمیلی، روش نیازسنجی آموزشی، درصد زمان آموزش عملی به کل آموزش، نحوه تاثیرگذاری بازار کار بر آموزش، تضمین کیفیت، حقوق سالیانه معلمان، روند کاربست چارچوب صلاحیت های حرفه ای ملی و شایستگی های غیرفنی در چند کشور و ایران از دیگر بخش های این بررسی است.
نتایج این تحقیق نشان می دهد کشور نیازمند توجه جدی به آموزش های فنی و حرفه ای برای رسیدن به جایگاه اول منطقه در این آموزش ها در افق 1404 است. آموزش و تربیت فنی و حرفه ای به آموزش و تربیت در قلمرو دنیای کار برای زمینه سازی، آمادگی، نگهداشت و ارتقای شغلی و حرفه ای اطلاق می شود.
آموزش و تربیت فنی و حرفه ای واژه ای جامع است و جنبه هایی از فرآیند آموزشی است که در برگیرنده مطالعه فناوری ها و علوم وابسته، کسب نگرش ها و مهارت های عملی باشد و فهم و دانش مرتبط با حرفه ها را در بخش های گوناگون اقتصادی و اجتماعی علاوه بر آموزش عمومی در بر گیرد.
این واژه اعم از آموزش و تربیت فنی و حرفه ای رسمی، غیررسمی و سازمان نایافته است. بررسی و مطالعه تطبیقی و مقایسه ای نظام آموزش فنی و حرفه ای کشورها در آموزش رسمی نشان می دهد که کشورهای جهان از سیستم های متفاوت آموزشی برخوردارند ولی برای رسیدن به اهداف آموزش فنی و حرفه ای یک سیستم منسجم و کارآمد طراحی می کنند.
به منظور کارایی این سیستم شاخص هایی را مدنظر قرار می دهند و به آن پایبند می شوند. در تحلیل نتایج به دسته آمده شاخص هایی از قبیل تضمین کیفیت، کاربست نظام صلاحیت های حرفه ای ملی، کاربست شایستگی های غیرفنی، استفاده از نیازسنجی آموزشی از جمله مواردی هستند که کشورها به آنها پرداخته اند.
با توجه به مقایسه انجام شده نیاز به برنامه ریزی برای موارد ذیل در ایران ضروری است: کاربست رویکرد آموزش مبتنی بر شایستگی، کاربست چارچوب صلاحیت حرفه ای ملی، تعیین شاخص های کیفیت و شاخص کلان آموزشی، رتبه بندی مراکز و هنرستان های فنی و حرفه ای و کاربست شایستگی های غیرفنی.
همچنین مشارکت دهی ذینفعان آموزشی، انجام پژوهش های تطبیقی و مقایسه ای عمیق در نظام های آموزشی فنی و حرفه ای کشورها، طراحی و تدوین فرایند نیازسنجی آموزشی جهت اجرا و توسعه رشته ها، ارتباط مستمر با نهادهای بین المللی آموزش فنی و حرفه ای بر اساس ماده (19) قانون برنامه پنجم توسعه کشور و توجه به صلاحیت های حرفه ای معلمان و هنرآموزان.
/111/