درمان ۳۰ درصد بدن سوخته یک میلیارد ریال هزینه دارد.استفاده از کِشت پوست و به کارگیری سلولهای بنیادی در اندازه کف دست ۱۶ هزاردلار میشود.سالیانه ۱۵۰هزار ایرانی میسوزند و ۳هزار نفر میمیرند.این آمارها،گوشهای از معضلات سوختگی کشور است.
به گزارش راسخون به نقل از تسنیم، تعداد قابل توجهی از افراد در کارخانهها، محل کار، مدارس، وسایل نقلیه و مکانهای عمومی دچار سانحه میشوند که در وهله نخست تقصیری متوجه آنها نیست و استاندارد نبودن این فضاها یا وسایل باعث سوختگی آنها شده است.
هر روز خبری از سوختن مدرسه، پاساژ و کارخانهای منتشر میشود. این موارد به راحتی قابل پیشگیری است، هر یک درصد سوختگی درجه دو عمقی و درجه سه حدود دو تا پنج میلیون تومان هزینه دارد و بیمار با 20 درصد سوختگی درجه سه، چهل میلیون تومان هزینه دارد و این در شرایطی است که پوشش بیمهای برای اغلب پانسمانها و جایگزینهای پوست وجود ندارد.
در آمریکا متوسط هزینه هر بیمار 120 هزار دلار است. پوست مصنوعی (اینتگرا) به اندازه هر کف دست سه تا چهار میلیون تومان قیمت دارد و برای پوشش مثلاً 30 درصد سطح بدن بیش از 100 میلیون تومان برای بیمار هزینه دارد. استفاده کشت پوست و به کارگیری سلولهای بنیادی در اندازه کف دست حدود 16 هزار دلار هزینه دارد.
در این راستا بیشترین خودسوزیها نیز در استانهای غرب کشور شامل کرمانشاه، کردستان، ایلام و لرستان است بطوریکه بیش از 70 درصد زنهای مجرد سن 20 تا 25 سطح تحصیلات دیپلم و 85 درصد خانه دار که بیشتر با نفت و در فصل زمستان سوختگی شدید درجه 3 مواجه میشوند که به مرگ و میر بالای 50 درصد منجر میشود.
سالیانه 150 هزار در ایران میسوزند و سه هزار نفر میمیرند
هر ساله تعداد زیادی از مردم کشور در اثر سوختگیهای حرارتی، الکتریکی و شیمیایی میمیرند و یا معلول میشوند. فراموش شدن پیشگیری و ناکافیبودن درمان از عوامل اصلی این اتفاق هستند. میزان شیوع این حوادث چندین برابر متوسط جهانی است. سالیانه حدود 150 هزار نفر میسوزند و سه هزار نفر میمیرند و تعداد زیادی معلول میشوند.
پیشنهاداتی برای برطرف کردن معضلات هزینههای درمان سوختگی
در این راستا کارشناسان و متخصصان پوست و سوختگی برای برطرف کردن معضلات هزینههای درمان سوختگی پیشنهاداتی ارائه کرده اند از جمله اینکه ردیف بودجهای مشخص برای پیشگیری از سوختگی پیشبینی شود، تعریف ویژه ای برای بیمارستانهای سوختگی از نظر ضریب تعداد نیرو به تعداد تخت انجام شود و اعتبار ویژه ای به بیمارستانهای سوختگی برای آموزش و پرورش تخصیص یابد.
تشکیل کارگروه ملی پیشگیری از سوختگی
در این راستا تشکیل کارگروه ملی پیشگیری از سوختگی که شامل نماینده رئیس جمهور به عنوان دبیر این کمیته و نمایندههای وزارتخانههای صنعت، معدن و تجارت، وزارت مسکن، وزارت نیرو، وزارت بهداشت، وزارت آموزش و پرورش، وزارت کار و امور اجتماعی، وزارت کشور، اداره استاندارد، شهرداری، آتشنشانی، صدا و سیما و سایر ارگانهای مرتبط است نیز به عنوان پیشنهاد برای برطرف کردن معضلات هزینههای درمان سوختگی ارائه شده است.
تخصیص اعتبار ویژه در قانون بودجه برای مراکز تحقیقاتی سوختگی
تخصیص اعتبار ویژه و ردیف اختصاصی در قانون بودجه برای مراکز تحقیقاتی سوختگی، قابل ذکر است زیرا در حال حاضر دو مرکز تحقیقات سوختگی در کشور وجود دارد که یکی از این دو مرکز در دانشگاه علوم پزشکی ایران و دیگری در دانشگاه علوم پزشکی شیراز قرار دارد. ردیف بودجه اختصاصی کمک زیادی به فعالیت مناسب این مراکز خواهد کرد.
ضرورت تامین هزینه درمان بیماران سوختگی بر عهده حاکمیت
بیمار سوختگی یا فقیر است یا بیتقصیر، به ندرت غیر از این است، منطقی است هزینه درمان این بیماران به عهده حاکمیت قرار گیرد، همانطور که مشکل بیماران حوادث رانندگی با تدوین قانون مناسب حل شده است.
کارشناسان عنوان میکنند باید برای بیماران سوختگی با اختصاص درصدی از درآمد وزارتخانههای نفت، نیرو، دخانیات و ... صندوقی ایجاد کرد که کل هزینههای درمان این بیماران در بیمارستانهای دولتی را تقبل شود زیرا به تایید متخصصان امر، این تنها راه نجات بیمارستانهای سوختگی از ورشکستگی و بوجود آمدن فضای لازم و تجهیزات کافی برای درمان مناسب این بیماران است.
تعریف ویژه برای افراد شاغل در بیمارستانهای سوختگی شامل پزشکان، پرستاران و کارکنان با بیشترین درصد سختی کار
تشکیل کلینیکهای جامع سوختگی برای درمان دراز مدت بیماران زنده مانده ضروری است تا حمایتهای روانی، اجتماعی، مالی و ادامه درمان (شامل انواع جراحیهای گرانقیمت ترمیمی، تهیه داروها، لباس سوختگی، کاردرمانی و فیزیوتراپی) به این بیماران محروم و مستضعف ارائه شود.
تعداد قابل توجهی از افراد در کارخانهها، محل کار، مدارس، وسایل نقلیه و مکانهای عمومی دچار سانحه میشوند که تقصیری متوجه آنها نیست و استاندارد نبودن این فضاها یا وسایل باعث سوختگی آنها شده است. هر روز خبری از سوختن مدرسه، پاساژ و کارخانهای منتشر میشود. این موارد به راحتی قابل پیشگیری است.
پیشگیری نمیکنیم بنابراین بیشتر میسوزیم
در نهایت متخصصان سوختگی بیان میکنند که چون پیشگیری نمیکنیم پس بیشتر میسوزیم، درست درمان نمیکنیم پس بیشتر میمیریم، پیگیری نمیکنیم پس بیشتر عارضههای مزمن پیدا میکنیم، حمایت نداریم پس بیشتر معلول میشویم و نهایت اینکه در پیشگیری و درمان هزینه نمیکنیم اما و چندین برابر در اثر از دسترفتن جانها و معلولشدن انسانها ضرر میکنیم و متوجه این موضوع نیستیم که با هزینه کمتری میتوانیم نتیجه بهتری بگیریم.
/111/