آیت الله قرهی از دروس اسرار مهدوی خود گفت : اینکه میگویند مولی الموالی(علیه السلام) بعد از آب دهان انداختن عمرو بن عبدود، بلند شدند، چرخیدند که نکند غضب شخصی باشد و بعد سر او را بریدند؛ اهانتی بزرگ به امیرالمؤمنین(علیه السلام) است، زیرا غضب در امام معصوم وجود ندارد.
به گزارش راسخون به نقل از مهر، آیت الله قرهی مدیر حوزه علمیه امام مهدی(عج الله تعالی الفرجه الشریف) تهران در درس اسرار مهدوی خود گفت : اصولاً امام معصوم(علیه السلام) نمی تواند ولو به یک لحظه غضب شخصی داشته باشد، لذا بیان کردن این مطلب اشتباه محض است؛ چون قرآن، معصومین(علیه السلام) را این گونه معرفی می کند: «لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرجْسَ»؛ یعنی حتی رجس هم از آنها دور است. ما یک ذنب، یک اثم و یک رجس داریم. رجس یعنی فکرهای به ظاهر خوبی که خطا باشد.
لذا معصوم(علیه السلام) از رجس هم دور است، آنوقت چگونه می توان گفت: مولی الموالی(ع) بلند شدند و چرخیدند تا خشم خود را از بین ببرند که نکند از روی خشم سر او را ببرند؟!
آب دهان عمرو بن عبدود به امیرالمؤمنین(لیه السلامع)، آب دهان جاهل به عقل محض و علم محض است و ایشان از این جهت بلند شدند و چرخیدند که آن جهل را منکوب کنند، نه این که غضب خود را منکوب کنند.
لذا حقیقت این است که ایشان برای جهلی که این شخص نسبت به اسماءالله و صفات الله داشت، بلند شدند و چرخیدند تا این جهل را سرکوب کنند و از پروردگار عالم برای او نسبت به اهانت و جسارت به عقل محض و این که او جاهل محض است، طلب مغفرت کنند و بعد از آن برای خدا سر او را بریدند.
اصلاً آن معصومی که یک لحظه غضب بر او حاکم شود، معصوم نیست. عقل محض الهی، عصمت کامله ولو به لحظه ای غضب شخصی ندارد «إِنما یُریدُ اللهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهرَکُمْ تَطْهیراً».
/2759/