پدر کویر شناسی ایران با بیان اینکه انتقال آب تمام سدهای کشور هم معضل کمبود آب تهران را حل نمی کند گفت: ظرف دو سال آینده قطع و جیره بندی آب در تهران حتمی است.
به گزارش راسخون به نقل از مهر، پروفسور پرویز کردوانی با بیان این مطلب افزود: خشکسالی بهانه ای شده تا مسئولان سوءمدیریت منابع آب را با آن توجیه کنند.
خشکسالی بهانه ای برای توجیه سوء مدیریت منابع آب
به گفته وی، اصطلاح تغییر اقلیم اصطلاح درستی نیست چرا که در سالهای اخیر در کشور نوسان اقلیم و نه تغییر اقلیم داشته ایم به طوریکه اگرچه در حال حاضر در بسیاری از استانهای کشور با کاهش بارندگی مواجه هستیم اما همین زمستان گذشته در غرب کشور مقادیر زیادی بارش برف وجود داشت.
کردوانی با اشاره به کاهش میزان بارندگی در تهران در سال جاری اظهار داشت: این در حالی است که 4 سال پیش در منطقه زعفرانیه 17 سانتی متر برف بارید بنابراین اگر چه به طور کلی میزان بارشها در سطح کشور کاهش یافته اما این بدان معنی نیست که روند همواره این چنین است.
حتی اگر بارندگی نرمال شود منابع آب تهران تا 20 سال دیگر بهبود نمی یابد
این استاد دانشگاه بابیان اینکه روند بارندگی در کشور نوسان دارد، تصریح کرد: اما آنچه که مسلم است خشکسالی های ناشی از سوءمدیریت منابع آب در کشور حاکم شده و ظرف 20 سال آینده امکان ندارد که وضعیت هیچ یک از استانهای کشور به ویژه تهران از نظر منابع آبی بهبود یابد.
قطع و جیره بندی آب در تهران ظرف دو سال آینده حتمی است
کردوانی با اشاره به اینکه با این روند، تهران ظرف دو سال آینده حتما با قطع و جیره بندی آب دست و پنجه نرم خواهد کرد گفت: مسئولان تمام راههای ممکن برای سرازیر کردن آب شهرهای مجاور و استانهای دور و نزدیک را به پایتخت امتحان کرده و دیگر هیچ مسیری برای انتقال آب به سوی این کلانشهر بی در پیکر باقی نمانده است.
این استاد اقلیم شناسی با اشاره به روند تامین منابع آب در تهران یادآور شد: از سال 1309 آب شهر تهران از کرج تامین می شد در آن زمان مردم از حوض و آب انبار استفاده می کردند سپس با گذاشتن تلمبه، برداشت آب از قنات ها مرسوم شد و مردم با مشک و گاری آب می خریدند و فضای سبز حیاط ها نیز با استفاده از آب جوی ها آبیاری می شد.
هیچ راهی برای انتقال آب شهر های دور و نزدیک به تهران باقی نمانده
به گفته وی، پس از چند سال مردم تهران چاههای فشاری حفر کردند و در دهه های اخیر سدسازی برای تامین آب تهران آغاز شد.
اظهار داشت: سد لار و کرج و لتیان که در اصل برای تامین آب ورامین و کرج احداث شده بودند پس از چند سال بیش از 90 درصد آب پشت سدها نیز به سوی تهران روانه شد و کمتر از 10 درصد آب پشت این سدها به کرج و ورامین رسید.
وی افزود: در طی 5 سال اخیر با افزایش توسعه و جمعیت در تهران تمام آب پشت این سدها به سمت تهران روانه شد و حتی یک قطره از آن به ورامین نرسید و مردم ورامین برای مصارف خود از آب زیرزمینی استفاده می کنند.
آب تمام سدهای کشور هم کمبود آب تهران را حل نمی کند
کردوانی با اشاره به اینکه حتی آب سدهای کرج، لتیان و لار نتوانست آب مورد نیاز برای تهرانی ها را فراهم کند تصریح کرد: بنابراین مسئولان با احداث سد سفیدرود بر روی رود قزل اوزن در گیلان شاخه شاهرود این سد را از چهار سال پیش به سمت تهران روانه کردند.
وی با اشاره به احداث سد ماملو در جنوب تهران تاکید کرد: در حال حاضر 70 درصد آب پشت این سد نیز برای تهران مصرف می شود.
انتقال آب از ارتفاعات دو هزار تنکابن آخرین منبع تأمین آب پایتخت
این استاد اقلیم شناسی اظهار داشت: مسئولان از دوسال پیش با توجه به کمبود منابع آب در تهران برای انتقال آب از ارتفاعات 2 هزار و 3 هزار تنکابن به تهران اقدام می کنند همچنین شکاف های سد لار نیز که موجب هدررفت بخشی از آب پشت این سد در هراز می شود نیز توسط شرکت های مختلف بسته شده و تمام این آب نیز به سمت تهران روانه می شود.
کردوانی یادآور شد: همچنان سد طالقان نیز که در اصل برای تامین آب قزوین و البرز راه اندازی شده بود نیز برای تهران بکار می رود و در حال حاضر دیگر هیچ منبع آبی وجود ندارد که بتوان آن را به سوی تهران روانه کرد.
وی با اشاره به هزینه های هنگفت استفاده از رآکتور اتمی در اطراف آب خزر برای انتقال آن به پایتخت یادآور شد: در حقیقت دیگر هیچ راهی برای تامین منابع آب تهران باقی نمانده و اگر چه مسئولان منابع آب بسیاری از شهرها و استانهای اطراف را برای تهران هزینه کردند و موجب خشکسالی در این مناطق شدند باز هم تهران از تمام مناطق دیگر به دلیل سوءمدیریت منابع آب و همچنین مصرف آن از تمام دیگر مناطق کشور تشنه تر است.
حفر چاه راه حل مناسبی برای تأمین آب نیست
وی در ادامه گفت: در حال حاضر تنها راهی که برای جلوگیری از جیره بندی و قطع آب در پایتخت به ذهن مسئولان می رسد حفر چاه است اما از آنجایی که سطح آب های زیرزمینی تهران به شدت افت کرده این راه حل نیز ممکن است تا حداکثر یک سال آینده جلوی جیره بندی آب در پایتخت را بگیرد.
آب نیتراته به خورد مردم ندهیم
وی با اشاره به اینکه خود وزارت نیرو بارها اعلام کرده که آب بسیاری از چاههای حفر شده تهران به نیترات آلوده است و برای همین آنها را بسته ایم اظهار داشت: مطمئنا در شرایط کمبود آب در این چاهها باز می شود و آب نیتراته به خورد مردم داده می شود.
آب نیتراته اصلی ترین عامل سرطان معده
کردوانی با اشاره به اینکه در حال حاضر در بسیاری از استانها از جمله مازندران منابع آب زیرزمینی به نیترات آلوده هستند افزود: این آبها یکی از مهمترین عوامل سرطان ها و بویژه سرطان معده هستند بنابراین به هیچ عنوان مسئولان نباید از آب چاه بویژه چاههایی که مشکل دارند برای مصارف شرب مردم استفاده کنند.
جیره بندی بهتر از سرطان
به اعتقاد وی چنانچه مسئولان راه حل جیره بندی منابع آب را در نظر بگیرند بهتر از آن است که آب نیتراته را به خورد مردم بدهند.
وی راه حل اصلی مقابله با کمبود آب در تهران مدیریت در جلوگیری از هدر رفتن منابع آب، مصرف آب برای امور شهری، صنعتی و کشاورزی ، مدیریت در انتقال آب و مدیریت در استفاده از آبهای غیر متعارف عنوان کرد و افزود: چنانچه شورای عالی آب که بیشتر هم و غمش تهیه آب اضافی برای پایتخت است این راهکارها را در نظر گیرد می توان بحران آب در پایتخت را چندین سال به تعویق انداخت.
انتقاد از توسعه 2500 هکتار فضای سبز ناسازگار با اقلیم تهران
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر تنها شهرداری 437 حلقه چاه در تهران دارد گفت: چندی پیش بدون در نظر گرفتن محدودیت های آب حتی برای مصارف شرب سازمان پارکها و فضای سبز شهرداری تهران از توسعه 2 هزار و 500 هکتار فضای سبز دیگر برای پایتخت خبر داد در حالی که این توسعه به هیچ عنوان سازگار با اقلیم تهران نیست و موجب هرچه بیشتر هدر رفتن منابع آب در شهری می شود که در حال حاضر در تهیه آب شرب نیز مانده است.
تامین آب شهرک های اطراف تهران با فاضلاب
به گفته وی همین حالا در شهرک های اطراف تهران مانند شهریار و رباط کریم آب تصفیه نشده و مخلوط با فاضلاب در اختیار شهروندان قرار می گیرد به همین دلیل بسیاری از مردم این شهرها با خودرو آب از تهران برای مصارف شرب خود می برند.
انتقال آب به شهر های خشک بزرگترین خیانت به مردم
وی با اشاره به اینکه مسئولان مدام دم از صرفه جویی و عزم ملی مردم برای مدیریت مصرف آب می زنند گفت: بزرگترین خیانت به یک شهر این است که اگر آب ندارد آب شهرهای اطراف و دیگر مناطق را با پروژه های سازه ای به آن منتقل کنیم چرا که مردم از کمبودها و وضعیت اقلیمی شهرشان غافل شده و دیگر نمی توان جلوی مصارف بی رویه آن را گرفت.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد که مردم و مسئولان با در نظر گرفتن اینکه ایران کشوری خشک و بیابانی است دخل و خرج خود را متناسب کرده و با توجه به میزان بارندگی و ذخایر آب سطحی و زیر زمینی کشور در درست مصرف کردن این منابع کوشش کنند.
/111/
