من ماندم و طلاییِ گنبد که حسرت است...
حسرت کرب و بلایت می‌کشد آخر مرا/
حسرت شش گوشه و صحن و سرایت بیشتر/
کاش باشی وقت جان دادن تو بر بالین من/
می‌شوم آن روز محتاج دعایت بیشتر
« جهت مشاهده کیفیت و اندازه اصلی، بر روی تصویر کلیک نمایید. »
من ماندم و طلایی گنبد که حسرت است...
.jpg "من ماندم و طلایی گنبد که حسرت است...")
مانده ام تنها تر از تنها، نگاهم کن حسین(ع)/ خسته ام! خسته از این دنیا، نگاهم کن حسین(ع)/ دستهایم نذر چشمانت سخاوتمند بود/ کو؟ کجا رفت آن دل دریا؟! نگاهم کن حسین(ع)
