نوجوان موفق به سیرت و شخصیت وجودی خود اهمیت بیشتری می‌دهد تا به صورت و ظاهر خود.

نوجوان موفق در بحران‌ها عقلش به احساساتش غلبه می‌کند.

نوجوان موفق خشم‌های خود را با کنترل عقل مدیریت می‌کند و نمی‌گذارد خشم‌های او عقلش کنترل کند.

نوجوان موفق اهل شکرگزاری و مثبت‌نگری است.

نوجوان موفق، در اعماق وجود خود رابطه‌ای قوی و دوستانه با خداوند دارد.

نوجوان موفق می‌داند او می‌تواند با تجربه شکست‌ها، خودش را قدرتمند کند.

نوجوان موفق به نتیجه و عواقب کارهایش می‌اندیشد و آینده‌نگری دارد.

نوجوان موفق اهل کار گروهی و فعالیت دسته جمعی است و جمع را دوست دارد و گریزان از جمع‌های خانوادگی و دوستانه نیست؛ چون جمع به او تجربه و مهارت...

نوجوان موفق به جای اینکه غم‌های خود را بزرگ کند وجودش را با اتصال به خداوند قدرتمند می‌کند.

نوجوان موفق خود را همان‌گونه که هست دوست دارد و می‌پذیرد.