پیش‌ روی‌ چشمانم‌ یک‌ درخت‌ و یک‌ جاده‌

انتظار، چون‌ طوفان‌، تکیه‌ بر دلم‌ داده‌

بی‌ حضورت‌ ای‌ خورشید! سر به‌ صخره‌ می‌کوبند

ابرهای‌ باران‌زاد، موجهای‌ آزاده‌