تا کى بنشینم به امیدت که بیایى

تا کى بنشینم به امیدت که بیایى

تا کى بنشینم که بیایى به امیدت!

شب در شده و ماه بر آن روزنۀ قفل

پیداست فقط تکه ‏اى از صبح سپیدت
نسخه چاپی