دل در شبان زلف به زنجیر می کنی

دل در شبان زلف به زنجیر می کنی

ای صبح آرزو، چه شده؟ دیر می کنی

از شهر عقل چون گذری با نسیم یار

کوچه کوچه ی عشق را فراگیر می کنی
نسخه چاپی