دلِ ما در به در ماهِ خدا می ماند

گر چه تلخ است عبور از سحرِ ماهِ صیام

دلِ ما در به در ماهِ خدا می ماند

بار الها! تو ببخشا بدی ام از کرَمت

گر بشویی گنه ام نیک به جا می ماند
نسخه چاپی