پیراهنی از زخم، به تن دوخته است این رسم، ز حضرتِ غم آموخته است ای سروِ تماشاییِ ایمان، عباس! دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
پیراهنی از زخم، به تن دوخته است
این رسم، ز حضرتِ غم آموخته است
ای سروِ تماشاییِ ایمان، عباس!
دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
این رسم، ز حضرتِ غم آموخته است
ای سروِ تماشاییِ ایمان، عباس!
دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
