یکی از اسوههای معرفت و هدایت تاریخ ایران شهید محراب آیت الله اشرفی اصفهانی است که حیات و مماتش سراسر عزت و افتخار در راه اسلام بود.
شهید عطاء الله اشرفی اصفهانی در سال 1281 شمسی در خمینی شهر اصفهان در خانوادهای اهل علم و دانش متولد شد.
پدر، پدربزرگ و اجدادش همه از سلسله روحانیت بودند. آیت الله اشرفی با سالها تلاش در راه کسب معرفت در سن چهل سالگی به درجه اجتهاد نائل آمد.
این شخصیت بزرگ در طی تحولات سیاسی ایران نقشی انکار ناپذیر داشت. در دهه 1330 آیت الله بروجردی با درک مشکلات بر سر راه ترویج فرهنگ اسلامی، تلاشهای زیادی را در جهت نشر و تبلیغ برای جبران عقب ماندگی آن نمود.
یکی از فعالیتهای ماندگار آن مرد بزرگ ایجاد مدارس و حوزههای دینی در بعضی از استانها و شهرها بود. به همین منظور حوزه علمیهای را در سال 1335 در کرمانشاه تأسیس نمود تا با تربیت طلاب و مبلغین، فرهنگ اسلام را در منطقه غرب کشور تقویت نماید. لذا اداره آن حوزه را که دارای حساسیت ویژهای بود به آیت الله اشرفی اصفهانی محول کرد و ایشان با تبعیت از فرمان استاد در سال 1335 راهی منطقه غرب کشور شد.
تأسیس حوزه علمیه و تربیت طلاب راهی بود که میتوانست خلأ فرهنگی چند دهه اسلام زدایی را جبران نماید، لذا برای اداره حوزه نیاز به شخصیتی با توانمندی بالا در علم، اراده و مدیریت قوی صبر و تعامل در ایجاد همدلی و وفاق مذهبی در منطقه بود. همه این خصائل در شخص آیت الله اشرفی وجود داشت.
حضور ایشان در کرمانشاه و سرپرستی حوزه علمیه این استان زمینه را برای گسترش فرهنگ اسلامی در منطقه فراهم آورد، شخصیتی که همه آموزههای خود را در جهت تقویت مبانی دین اسلام و ایجاد فرهنگ پایدار بهکار گرفت و تا آخر عمر آیت الله بروجردی بر تعهد خویش در اداره حوزه، ثابت و استوار باقی ماند1.
شهید اشرفی در این چند سال توانست با تلاش و پشتکار باورهای مردم خون گرم منطقه را به اسلام تقویت نمایند و با ایجاد همدلی میان اهل تسنن و تشیع تلاش دشمنان اسلام را ناکام بگذارد.
بعد از فوت آیت الله بروجردی، آیت الله اشرفی قصد بازگشت از کرمانشاه را داشت که امام خمینی ایشان را بر ادامه راه و خدمت در همان استان، تشویق و تکلیف نمود. آیت الله اشرفی خود در شمار پیشتازان اصلی قیام اسلامی و یکی از مهمترین ستونهای اصلی آن در غرب کشور بود. او به خوبی راز و رمز و اهداف نهضت را می شناخت و تمام توان خود را برای بالندگی و رشد آن بهکار میگرفت تا جایی که حیات انقلاب در منطقه کرمانشاه مرهون تلاش چند دهه این شخصیت روشن ضمیر بود که با همکاری مردم به تحقق پیوست2.
شهید آیت الله اشرفی پس از عمری مجاهدت در راه اسلام و انقلاب شجاعانه در سنگر محراب به دفاع از ارزشها، آرمانهای انقلاب، ولایت فقیه و رهبری امام امت میپردازد، و با نشان دادن چهرههای دشمن و جداکردن خط آن از خط امام فعالیتهای آنها را ناکام میگذارد، و همین امر مورد غضب دشمن واقع میشود چون دشمن ایشان را تجلی اندیشه امام وخط امام در منطقه میدانست و میخواست با حذف ایشان، خط امام را در منطقه حذف کند. سر انجام آیت الله اشرفی به دست منافقین در سنگر نماز جمعه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
سید احمد سجادی
پینوشتها:
1) امام خمینی، دیوان امام، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، تهران 1374، ص 63.
2) کیهان، شماره 15762 ـ 22/7/1357.