عبادت و فروع دین
امام على علیه السّلام در خطبه روز عید غدیر فرمودند:
... اذا تلاقیتم فتصافحوا بالتسلیم و تهابوا النعمة فى هذا الیوم، و لیبلغ الحاضر الغائب، والشاهد الباین، ولیعد الغنى الفقیر والقوى على الضعیف امرنى رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) بذلک.
وقتى که به همدیگر رسیدید همراه سلام، مصافحه کنید، و در این روز به یکدیگر هدیه بدهید، این سخنان را هر که بود و شنید، به آن که نبود برساند، توانگر به سراغ مستمند برود، و قدرتمند به یارى ضعیف، پیامبر مرا به این چیزها امر کرده است.
وسائل الشیعه، ج 7، ص 327
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
و من صلى فیه رکعتین اى وقت شاء و افضله قرب الزوال و هى الساعة التى اقیم فیها امیرالمؤمنین(علیه السّلام) بغدیر خم علما للناس و... کان کمن حضر ذلک الیوم...
کسى که در روز عید غدیر هر ساعتى که خواست، دو رکعت نماز بخواند و بهتر اینست که نزدیک ظهر باشد که آن ساعتى است که امیرالمؤمنین علیه السّلام در آن ساعت در غدیر خم به امامت منصوب شد، (هر که چنین کند) همانند کسى است که در آن روز حضور پیدا کرده است...
وسائل الشیعه: ج 5، ص225، ح 2.
امام رضا علیه السّلام درباره عید غدیر فرمودند:
... و هو یوم التهنئة یهنئ بعضکم بعضا،فاذا لقى المؤمن اخاه یقول: «الحمد لله الذى جعلنا من المتمسکین بولایة امیر المؤمنین و الائمة(علیهم السّلام) » و هو یوم التبسم فى وجوه الناس من اهل الایمان...
(عید غدیر) روز تبریک و تهنیت است. هر یک به دیگرى تبریک بگوید، هر وقت مؤمنى برادرش را ملاقات کرد، چنین بگوید: «حمد و ستایش خدایى را که به ما توفیق چنگ زدن به ولایت امیرمؤمنان و ائمه (علیهم السلام) عطا کرد» آرى عید غدیر روز لبخند زدن به چهره مردم با ایمان است...
الاقبال: 464.
امام على علیه السّلام فرمودند:
بُكاءُ الْعُيونِ وَ خَشْيَةُ الْقُلوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللّه تَعالى ذِكْرُهُ ، فَاِذاوَجَدْتُموها فَاغْتَنِمُوا الدُّعاءَ وَ لَو اَنَّ عَبْدا بَكى فى اُمَّةٍ لَرَحِمَ اللّه تَعالى تِلْكَ الاُمَّةَ لِبُكاءِذالِكَ الْعَبْدِ ؛
گريه چشم ها و ترس دل ها ، از رحمت خداوند بلند نام است. بنابراين ، هر گاه اينها رادر خود يافتيد ، دعا كردن را غنيمت شماريد . اگر در ميان يك امّت ، يك بنده هم گريه كند ، خداوند متعال به خاطر گريه آن بنده ، بر آن امّت رحم مى كند
مکارم الاخلاق، ص 317.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
يا اباذَرٍّ: إن الله تعالي يُعطيکَ ما دُمتَ جالِساً في المَسجِدِ بِکُلِّ نَفسٍ تَنَفَّستَ دَرَجَهً في الجَنَّه وَ تُصَلّي عليک الملائکهُ وَ تُکتَبُ لَکَ بِکُلِّ نَفسٍ تَنَفَّستَ فيه عَشرُ حسَناتٍ وَ تُمحَي عنکَ عَشرُ سَيئاتٍ؛
اي اباذر! تا زماني که در مسجد نشسته اي خداي تعالي به تعداد هر نفسي که مي کشي، يک درجه در بهشت به تو مي دهد و فرشتگان بر تو درود مي فرستند و براي هر نفسي که در مسجد مي کشي، ده حسنه برايت نوشته مي شود و ده گناه از تو پاک مي شود.»
بحارالانوار/ ج 74/ ص 86
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
لا يَرجِعُ صاحِبُ المسجِدِ بِأقَلَّ مِن إحدَي ثلاثٍ: إمّا دعاءٌ يَدعُو بِهِ يُدخِلُهُ الله بِهِ الجَنَّه وَ إمّا دُعاءٌ يَدعُو بِهِ لِيَصرِفَ اللهُ بِهِ عَنهُ بلاءَ الدُّنيا وَ إما أخٌ يَستَفيدُهُ فِي الله عزَّ و جلّ؛
ملازم مسجد دست کم با يکي از اين سه (منفعت) به خانه اش بر مي گردد: يا دعايي مي نمايد و خداوند او را به بهشت مي برد، يا دعايي مي نمايد و به سبب آن خداوند بلائي دنيايي را از او بر مي گرداند و يا برادري سودمند را نصيب او مي نمايد.
الأمالي للطوسي/ ص 46