حضرت فاطمه علیهاالسلام
امام صادق علیه السلام در تفسیر سوره قدر فرمودند:
إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ فِی لَیْلَةِ اَلْقَدْرِ اَللَّیْلَةُ فَاطِمَةُ وَ اَلْقَدْرُ اَللَّهُ فَمَنْ عَرَفَ فَاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتِهَا فَقَدْ أَدْرَکَ لَیْلَةَ اَلْقَدْرِ وَ إِنَّمَا سُمِّیَتْ فَاطِمَةَ لِأَنَّ اَلْخَلْقَ فُطِمُوا عَنْ مَعْرِفَتِهَا.
در آین:«إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ‌ فِی لَیْلَةِ‌ اَلْقَدْرِ» منظور از «اللیلة» فاطمه علیها السلام، و منظور از«القدر» خداوند است، پس هر که فاطمه را به واقع بشناسد، لیلة القدر را درک کرده است، و همانا او را فاطمه نامیدند چون مردمان از کسب معرفت واقعى نسبت به وى عاجز هستند.
بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۶۵
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اَلْبَکّائُونَ خَمْسَةٌ: آدَمُ، وَ یَعْقُوبُ، وَ یُوسُفُ، علیهم ‏السلام وَ فاطِمَةُ علیهاالسلام بِنْتُ مُحَمَّدٍ صلى ‏الله ‏علیه ‏و‏ آله وَ عَلِىُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهماالسلام. ... اَمّا فاطِمَةُ علیهاالسلام فَبَکَتْ عَلى رَسُولِ ‏اللّه‏ِ صلى‏ الله ‏علیه‏ و ‏آله حَتَّى تَأَذّى بِها اَهْلُ الْمَدینَةِ فَقالُوا لَها: قَدْ اذَیْتِنا بِکَثْرَةِ بُکائِکِ، فَکانَتْ تَخْرُجُ اِلَى الْمَقابِرِ ـ مَقابِرِ الشُّهَداءِ ـ فَتَبْکى حَتّى تَقْضى حاجَتَها ثُمَّ تَنْصَرِفُ.
گریه کنندگان ـ معروف تاریخ ـ پنج نفرند: آدم و یعقوب و یوسف علیهم ‏السلام و فاطمه زهرا علیها السلام و امام سجّاد علیهم ‏السلام آنگاه حضرت صادق علیه ‏السلام در بیان علت گریه آنان مى‏ فرمایند: ... فاطمه علیها السلام نیز آن قدر بر فراق پدر گریست که مردم مدینه به زحمت افتاده و گفتند: با گریه بسیارت ما را آزردى، او نیز ناچار به سوى مزار شهداى احد مى‏ رفت و آنقدر گریه مى‏ کرد تا آرام مى‏ گرفت و بر مى‏ گشت.
الخصال: ص ۲۷۲، ح ۱۵
امام علی علیه السلام فرمودند:
اِنَّ فاطِمَةَ بِنْتَ رَسُولِ‏ اللّه‏ِ صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله لَمْ تَزَلْ مَظْلومَةً مِنْ حَقِّها مَمْنُوعَةً وَ عَنْ میراثِها مَدْفُوعَةً لَمْ ‏تُحْفَظْ فیها وَصیَّةُ رَسُولِ‏ اللّه‏ِ صلى‏ الله ‏علیه ‏و‏ آله وَ لا رُوعِىَ فیها حَقُّـهُ وَ لاحَـقُ‏ اللّه‏ِ عَـزَّوَجَلَّ وَ کَفى بِاللّه‏ِ حاکِما وَ مِنَ الظّالِمینَ مُنْتَقِما.
فاطمه دختر پیامبر همواره مظلوم بود و از حق خود و ارث پدر محروم گردید و درباره او به توصیه پیامبر عمل نشد و حق پیامبر و خداى بزرگ نسبت به فاطمه مراعات نشد و خدا به عنوان داور و انتقام گیرنده از ستمگران کافى است.
امالى شیخ طوسى، ص ۱۵۵
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند:
اِنَّ ابنَتَی فَاطِمَة مَلَأ اللهُ قَلبَها وَ جَوارِحَها اِیماناً وِ یقِیناً وَ انَّ اللهَ عَلِمَ ضَعفَها فَاَعانَها عَلی دَهرِها وَ کَفاها، اَمَا عَلِمتَ اَنَّ لِلهِ مَلائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِمَعُونَةِ آلِ مُحَمّدٍ (علیهم السلام).
به درستی که خداوند قلب و جوارح دخترم، فاطمه را از ایمان و یقین پر ساخته است و هر آینه خداوند می‌داند که فاطمه تنهاست و مشکلات، گاهی او را ضعیف می‌کند؛ لذا فرشتگانی را جهت خدمت در خانه فاطمه مأمور می‌کند. آیا نمی‌دانی که خداوند را فرشتگانی است که برای کمک کردن به آل محمّد (علیهم السلام) مأموریت دارند؟!
بحارالانوار، ج 43، ص 29
حضرت فاطمه زهرا علیها السلام خطاب به امام علی علیه السلام فرمودند:
إنّی اُوصیک فی نَفسی وهِی أحَبُّ الأَنفُسِ إلَیّ بَعدَ رَسولِ اللّهِ(ص)، إذا أنا مِتُّ فَغَسِّلنی بِیدِک، وحَنِّطنی، وکفِّنّی، وَادفِنّی لَیلاً، ولا یشهَدنی فُلانٌ وفُلانٌ، وَاستَودَعتُک اللّه تَعالی حَتّی ألقاک، جَمَعَ اللّهُ بَینی وبَینَک فی دارِهِ وقُربَ جِوارِهِ .
من درباره خودم که محبوب ترین افراد برای من پس از رسول خدا(ص) است به تو وصیت می کنم. وقتی من از دنیا رفتم، با دست خودت مرا غسل بده و حنوط و کفن کن و مرا شبانه دفن کن و فلانی و فلانی در تشییع من حاضر نشوند. تو را به خدا می سپارم تا وقتی که ملاقاتت کنم. خداوند من و تو را در خانه خود و در نزدیک جوار خودش گرد آورد.
بحار الأنوار : ج ۸۱ ص ۳۹۰ ح ۵۶
حضرت فاطمه زهرا علیها السلام در سخنرانی اش درباره فدک فرمودند:
... وَاحمَدُوا اللّه الَّذی لِعَظَمَتِهِ ونورِهِ یبتَغی مَن فِی السَّماواتِ وَالأَرضِ إلَیهِ الوَسیلَةَ، ونَحنُ وَسیلَتُهُ فی خَلقِهِ، ونَحنُ خاصَّتُهُ، ومَحَلُّ قُدسِهِ، ونَحنُ حُجَّتُهُ فی غَیبِهِ، ونَحنُ وَرَثَةُ أنبِیائِهِ .
خداوند را برای عظمت و نورش ستایش کنید. هر کس که در آسمان ها و زمین است برای رسیدن او در پی «وسیله» است. ما در میان بندگانش «وسیله» اوییم و ما خواصّ اوییم و ما جایگاه قدس اوییم و ما حجّت او در غیب اوییم و ما وارثان پیامبران او هستیم.
شرح نهج البلاغة لابن أبی الحدید : ج ۱۶ ص ۲۱۱
امام حسین علیه السلام فرمودند:
لَمّا قُبِضَت فاطِمَةُ علیها السلام دَفَنَها أمیرُ المُؤمِنینَ علیه السلام سِرّا وعَفا عَلى مَوضِعِ قَبرِها، ثُمَّ قامَ فَحَوَّلَ وَجهَهُ إلى قَبرِ رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله فَقالَ: السَّلامُ عَلَیک یا رَسولَ اللّهِ عَنّی، وَالسَّلامُ عَلَیک عَنِ ابنَتِک وزائِرَتِک، وَالبائِتَةِ فِی الثَّرى بِبُقعَتِک، وَالمُختارِ اللّهُ لَها سُرعَةَ اللِّحاقِ بِک، قَلَّ یا رَسولَ اللّهِ عَن صَفِیتِک صَبری، وعَفا عَن سَیدَةِ نِساءِ العالَمینَ تَجَلُّدی، إلّا أنَّ لی فِی التَّأَسِّی بِسُنَّتِک فی فُرقَتِک مَوضِعَ تَعَزٍّ ... .
چون فاطمه علیها السلام از دنیا رفت، امیر مؤمنان علیه السلام مخفیانه او را به خاک سپرد و آثار محلّ قبرش را از بین برد. آن گاه برخاست و رو به قبر پیامبر خدا کرد و گفت: «درود بر تو، اى پیامبر خدا! درود بر تو از جانب دخترت که اینک به دیدار تو آمده و در بقعه تو در خاک آرمیده است، و خدا خواست که زودتر به تو بپیوندد! اى پیامبر خدا! شکیبم در سوگ محبوبه‌ات، اندک گشته و طاقتم در غم از دست دادن بانوى زنان عالم، از کف رفته است؛ امّا تأسّى به سنّت تو در [غم] فراقت، تسلّى بخش هر مصیبتى است.»
الکافی، ج ١، ص ٤٥٨، ح ٣
حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند:
اَنارَ اللهُ بأبی، مُحمّدٍ صلّی الله علیه و آله و سلّم ظُلَمَها وَ کَشَفَ عَن القُلوبِ بُهَمَها وَجلّی عَنِ الأبصارِ غُمَمَها وَقامَ فی الناسِ بِالهِدایَة فَأنقَذَهُم مِنَ الغِوایَةِ وَ بَصَّرَهُم مِنَ العمِایَة؛
خداوند به برکت وجود پدرم محمد صلّی الله علیه و آله و سلّم ظلمتهای امت را روشنی بخشید و ابهامهای قلوب را برطرف ساخت و تیرگیها را از چشمها زدود. آن حضرت در میان مردم به هدایت برخاست، آنان را از گمراهی نجات داد و از کوردلی بینایشان ساخت.
العوالم، ج 11، ص 469