اين سوره به نام ابراهيم پيامبر (عليه السلام)، که نماد توحيد و ويرانگر بتهاست، ناميده شده، چه، اين سوره گرد محور رسالت توحيدي، که پيامبران آن را بر دوش کشيدند و خويش را بدان وانهادند، مي گردد.

اين سوره به سوره ي رعد نامبردار شد، چه، آيه اي محوري در آن جاي گرفته که ما را از راهبرد عمومي سوره آگاه مي کند، اين راهبرد از گذار نشانه هاي هستي ما را به ايمان و هدايت مي رساند. رعد، حالتي در طبيعت است...

داستان يوسف پيامبر (عليه السلام)، کمابيش اين سوره را، که به نام او ناميده شده، دربرگرفته است، آن گونه که مجالي براي پرسش در پيرامون سبب اين نامگذاري، برجاي نمي گذارد.

شايد (آيات 112-120) در پايان سوره، چارچوب عمومي آن را مشخص سازد، چه، اين آيات به پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) پايداري، دوري از ستمگران، برپاداري نماز، صبر و نيکوکاري را فرمان مي دهد؛ همانگونه که...

انسان، ناگزير بايد در برابر فشارهاي طبيعت و ترس آفريني سرکشان، به پروردگار سبحان تکيه کند، همانگونه که بزرگ پيامبران، حضرت نوح (عليه السلام)، چنين کرد يا آن سان که موسي (عليه السلام) قومش را به انجام دادن...

با اينکه ويژگي عمومي سوره، هشدار برق آسا به مشرکان است، ليک وجود آيه هاي توبه، به ويژه در آغاز سوره، در فضايي از خشم وحشتناک، پنجره اي گسترده فرا روي رحمت گشوده است؛ از اين رو، اين سوره به « توبه » نامبردار...

هشتمين سوره ي قرآن، انفال ناميده شده، چه، گفتار نخست آن، در پيرامون غنيمتهاي اضافي است که « نفل » نام دارد و آن هر زيادتي است که داده مي شود. در حديثي صحيح از امام باقر و امام صادق (عليه السلام) روايت...

اين سوره به کاوش در موضوع انسان مي پردازد؛ ابتدا به کتاب خدا (قرآن) روي آورده، که پروردگار آن را براي هدايت و هشدار به مردم، بر قلب پيامبر (صلي الله عليه و آله و سلم) فرود آورده، تا تذکر و پندي براي آنان...

در آغاز اين سوره، حقايق هستي، بر پايه ي بينش توحيدي، به يکديگر آميخته شده است؛ اگرچه اين بينش مي کوشد مرزهاي واقعي اشياء را مشخص سازد، ليک براي ميزان پيوند آنها با يکديگر نيز، ارزش شاياني قايل است. اين...

نام سوره از داستاني که در پايان آمده، الهام گرفته شده است و اندرز و آموزه ي ارزنده ي آن اين که رفاه اقتصادي، نعمتي است آسماني، که به اندازه ي پايبندي بشر به برنامه ها و احکام الهي فرود مي آيد.