ترانه های قومی به عنوان بخشی از خرده فرهنگ اقوام، باز گوکننده ی آرزوها، احساسات و نگرش اقوام به وقایع تاریخی، شرایط اجتماعی و هویت فرهنگی است. در عین حال در خرده فرهنگ اقوام ایرانی، ترانه های آهنگینی وجود

آنچه در باب مناسک، آداب و رسوم و آیین های مذهبی در ایران به عنوان مبنای اتحاد است، این است که در عین مشترک بودن بیشتر این مناسک و آداب و رسوم و آیین ها با سایر بلاد اسلامی به عنوان یک هدف مشترک، عامل وحدت

هم طونان آذری مانند سایر ساکنان کشورمان مراسم مشابهی را به مناسبت های مختلف چون: جشن های میلاد پیامبر (ص)، حضرت فاطمه (س)، حضرت علی (ع)، امام زمان (عج)، عیدهای فطر، قربان، غدیر خم و عید نوروز برگزار

آذری ها مانند سایر اقوام ایرانی برای حفظ و تقویت هویت ملی رشادت ها و دلاوری های زیادی از خود بروز داده اند. یکی از صحنه هایی که هویت ایرانی آذری ها در دوره های مختلف تاریخ ایران بروز یافته، زمانی است که...

حاجی فیروز، معروف‌ترین شخصیت در میان هنرمندان محلی و سنتی است، کسی است که چند روز مانده به عید نوروز در خیابان‌های ایران ظاهر می‌شود. حاجی فیروز با دایره زنگی خود و به خاطر چند سکه، با خواندن

آهنگ سرود پاییزی منوچهری که از فریب و فسون زیباییِ خزان می گوید، پنداری که در یاد و دل مردم زیبایی شناس سرزمین آفتاب که مهرگان را همچنان جشن می گیرند و لطفِ خزان را ارج می نهند، هنوز در نواست.

گذشته تابناک ایران با رمز و رازِ بسیار بر افق پهندشت این سرزمین می درخشد، و هر روز فروغ و گیرایی بیشتر می یابد. کهنه شدن روزگار با همه رویدادها و بیدادها نتوانسته است این روشنایی را در غبار فراموشی

گذشته تابناک ایران با رمز و رازِ بسیار بر افق پهندشت این سرزمین می درخشد، و هر روز فروغ و گیرایی بیشتر می یابد. کهنه شدن روزگار با همه رویدادها و بیدادها نتوانسته است این روشنایی را در غبار فراموشی

گذشته تابناک ایران با رمز و رازِ بسیار بر افق پهندشت این سرزمین می درخشد، و هر روز فروغ و گیرایی بیشتر می یابد. کهنه شدن روزگار با همه رویدادها و بیدادها نتوانسته است این روشنایی را در غبار فراموشی

گذشته تابناک ایران با رمز و رازِ بسیار بر افق پهندشت این سرزمین می درخشد، و هر روز فروغ و گیرایی بیشتر می یابد. کهنه شدن روزگار با همه رویدادها و بیدادها نتوانسته است این روشنایی را در غبار فراموشی