سید ابوالحسن (1332-1401 ق) فرزند حاج میرزا آقا، از پیروان مکتب تفکیک و بزرگان اهل نفس و دعا و استاد مسلم علوم غریبه و از نوادر قرن چهاردهم هجری. وی در مشهد مقدس در خاندان

ریشه‌های اندیشه‌ی وحدت وجود را که به انکار خویشتن، فدا کردن خویشتن و خداگونگی خویشتن می‌انجامد، شاید بتوان تا تفکر هندی دنبال کرد. در واقع، اندیشه هندی در مورد تفوق خویشتن همگانی بر خویشتن فردی

ابوبکر محمد بن علي، معروف به ابن عربي و ملقّب به محيي‌الدين (زنده کننده‌ي دين) و شيخِ اکبر (استاد بزرگ) و ابن افلاطون (فرزند افلاطون)، از چهره‌هاي درخشان فرهنگ اسلامي است که در سال 560 ق / 1165 م

ابن عربي جهان را قديم نمي‌داند، بلکه اعيان ثابته را قديم مي‌داند که حد واسط آگاهي و علم خداوندي و عالم غيب و جهان ظاهر و کائنات و ممکنات‌اند. يا بين مطلق و جهان پديدارها. و قدم اعيان ثابته هم با قدم خدا...

احمدبن محمد (يا محمدبن احمد) بن ابوالقاسم، از عرفاي مشهور اواخر قرن سوم و اوايل قرن چهارم هجري و اقطاب سلسله‌ي معروفيه که سلسله‌ي اجازه‌ي طريقتي‌اش با سه واسطه به حضرت ثامن الائمه (عليه السلام)

ابوحفض ابوالقاسم عمر (576-632ق) فرزند ابي الحسن علي بن المرشدبن علي، عارف و شاعر معروف عرب زبان، متولد و متوفي در مصر. وي در اصل اهل حماة (در سوريه) بوده و پدرش به مصر مهاجرت کرد.

محمد حاتمي طائي (560-638ق) فرزند علي، مکني به ابوبکر يا ابوعبدالله، مشهور به محيي الدين و ملقب به شيخ اکبر، از اکابر صوفيه. در مرسيه‌ي اندلس متولد شد. جد اعلاي وي حاتم طائي است که به سخاوت مشهور

ابن عربی که وارث آثار و ناقد افکار اسلاف خود و از افاضل عارفان و صوفیان جهان اسلام و از اعجوبه‌های تبار انسانی و در رشته‌ها و شاخه‌های علوم و معارف عصرش صاحب نظر است در موضوعات مختلف اصطلاحاتی جدید وضع...

در این مقاله‌ی کوتاه درباره‌ی مفاهیم و حقیقت انسان کامل و مصادیق و افراد آن در عرفان نظری محی الدین ابن عربی مُرسیایی (560-638 هـ) و صدرالدین شیرازی (979-1050 هـ) سخن خواهیم گفت.

محی الدین حاتمی اروپایی تازی تبار و تازی زبان معروف به ابن عربی، از احفاد مرد سخاوتمند معروف عرب حاتم طایی و از خانواده‌های سرشناسی مُرسیه (Murcia) در سال 560 هجری برابر 1165 میلادی در همان شهر به دنیا...