سر به عدم درنه و ياران طلب شاعر : خاقاني بوي وفا خواهي ازيشان طلب سر به عدم درنه و ياران طلب در تک دريا رو و مرجان طلب بر سر عالم شو و هم جنس جوي مرتبه‌ي گنبد گردان...

درد زده است جان من ميوه‌ي جان من کجا شاعر : خاقاني درد مرا نشانه کرد درد نشان من کجا درد زده است جان من ميوه‌ي جان من کجا اين همه اشک عاريه است اشک روان من کجا دوش ز...

زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من شاعر : خاقاني زمزم آنک خم و کعبه در خمار مرا زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من پير سجاده تو را داده و زنار مرا خانقه جاي تو و خانه‌ي مي...

اري في‌النوم ما طالت نواها شاعر : خاقاني زمانا طاب عيشي في هواها اري في‌النوم ما طالت نواها همي دارد خمارم در بلاها به جامي کز مي وصلش چشيدم رعاها الصبر ويلي ما رعاها...

اي پار دوست بوده و امسال آشنا شاعر : خاقاني وي از سزا بريده و بگزيده ناسزا اي پار دوست بوده و امسال آشنا تا کي کني قبول، خسان را چو کهربا اي سفته در وصل تو الماس ناکسان...

گرنه عشق او قضاي آسمانستي مرا شاعر : خاقاني از بلاي عشق او روزي امانستي مرا گرنه عشق او قضاي آسمانستي مرا کي همه شب دست از او بر آسمانستي مرا گر مرا روزي ز وصلش بر زمين...

بر سر کرشمه از دل خبري فرست ما را شاعر : خاقاني به بهاي جان از آن لب شکري فرست ما را بر سر کرشمه از دل خبري فرست ما را گرهي ز زلف کم کن، کمري فرست ما را به غلامي تو ما...

به زبان چرب جانا بنواز جان ما را شاعر : خاقاني به سلام خشک خوش کن دل ناتوان ما را به زبان چرب جانا بنواز جان ما را به کران برد زمانه غم بي‌کران ما را ز ميان برآر دستي...

ز خاک کوي تو هر خار سوسني است مرا شاعر : خاقاني به زير زلف تو هر موي مسکني است مرا ز خاک کوي تو هر خار سوسني است مرا به جاي هر مژه بر چشم سوزني است مرا براي آنکه ز غير...

رفتم به راه صفت ديدم به کوي صفا شاعر : خاقاني چشم و چراغ مرا جائي ئشگرف و چه جا رفتم به راه صفت ديدم به کوي صفا جائي که هست برون از وهم ما و شما جائي که هست فزون از کل...