تاریخ زرتشت تاریک و مبهم است.در برخی از روایات اسلامى آنها از پیروان یکى از انبیا شمرده شده‏ اند (که بعدا از اصل توحید منحرف گشته و به افکار و عقائد شرک‏ آلود روى آورده ‏اند).

ریختن اشک برای درگذشتگان هم گناه خوانده می شود و هم مانعی برای رسیدن روان به بهشت و در دادستان مینوی خرد آمده است که زمینی که بر آن شیون و مویه کنند، ناشاد و ناخرسند است ، با تعبیری از مرگ روبرو می گردیم...

ضرورتی تلخ و ناخوشایند و دهشت آفرین است! هر جامعه تمهیدی برای روبرو شدن با این پیشامد دردبار و ناگزیر اندیشیده است و دفن جسد فقط یکی از این راهها است. بواسطه همان مفاهیم و سازه هایی که در اساطیر ایرانی...

پدیده مرگ، که بیگمان از مسائل و مباحث اصلی دین است، خود در کیش زرتشتی با گزارش مقدسی توضیح و توجیه می شود. این گزارش مقدس، از یک سوی ناظر بر باورها، نظرگاهها و برداشتها و سپس آیینها و آداب و مراسم