روي تو گر بديدمي جان بتو بر فشاندمي شاعر : خواجوي کرماني صبرم اگر مدد شدي دل ز تو واستاندمي روي تو گر بديدمي جان بتو بر فشاندمي بس که گهر بديدگان در قدمت فشاندمي چون...

اي مقيمان درت را عالمي در هر دمي شاعر : خواجوي کرماني رهروان راه عشقت هر دمي در عالمي اي مقيمان درت را عالمي در هر دمي هر تف آتش خليلي هر کف خاک آدمي با کمال قدرتت بر...

اي رفته پيش چشمه‌ي نوش تو آب مي شاعر : خواجوي کرماني چشم تو مست خواب و تو مست و خراب مي اي رفته پيش چشمه‌ي نوش تو آب مي طالع شود ز مطلع جام آفتاب مي فرخنده روز آنکه بروي...

کس به نيکي نبرد نام من از بدنامي شاعر : خواجوي کرماني زانکه در شهر شدم شهره بدرد آشامي کس به نيکي نبرد نام من از بدنامي چون سگ از پيش برانند بدشمن کامي آنچنان خوار و...

گر آفتاب نباشد تو ماه چهره تمامي شاعر : خواجوي کرماني که آفتاب بلندي چو بر کناره‌ي بامي گر آفتاب نباشد تو ماه چهره تمامي هزار بار سبق برده‌ئي بکبک خرامي کنون تو سرو خرامان...

يا ملولا عن سلامي انت في‌الدنيا مرامي شاعر : خواجوي کرماني کلما اعرضت عني زدت شوقا في غرامي يا ملولا عن سلامي انت في‌الدنيا مرامي کي تواند شد مقابل با رخت از ناتمامي ...

يا من اليک ميلي قف ساعة قبيلي شاعر : خواجوي کرماني بالدمع بل ذيلي هذا نصيب ليلي يا من اليک ميلي قف ساعة قبيلي تا صبحدم خروشم هذا نصيب ليلي هر شب که باده نوشم وز تاب سينه...

راه بي پايان عشقت را نيابم منزلي شاعر : خواجوي کرماني قلزم پر شور شوقت را نبينم ساحلي راه بي پايان عشقت را نيابم منزلي نيست در شهر اين نفس بي‌جست و جويت محفلي نيست در...

خوشا شراب محبت ز ساغر ازلي شاعر : خواجوي کرماني قدح بروي صبوحي کشان لم يزلي خوشا شراب محبت ز ساغر ازلي شراب را ابدي دان و جام را ازلي ز دست ساقي تحقيق اگر خوري جامي ...

دوش بر طرف چمن گلبانگ مي‌زد بلبلي شاعر : خواجوي کرماني مي‌فکند از ناله هر دم در گلستان غلغلي دوش بر طرف چمن گلبانگ مي‌زد بلبلي از گلندامي ندارد چاره و ما از گلي کانکه...