عزيزا هر دو عالم سايه‌ي توست شاعر : عطار بهشت و دوزخ از پيرايه‌ي توست عزيزا هر دو عالم سايه‌ي توست شه از روي صفاتي آيه‌ي توست تويي از روي ذات آئينه‌ي شاه چه چيزي و...

چون به اصل اصل در پيوسته بي‌تو جان توست شاعر : عطار پس تويي بي‌تو که از تو آن تويي پنهان توست چون به اصل اصل در پيوسته بي‌تو جان توست ليک تو نه اين نه آني بلکه هر دو آن...

تو را در ره خراباتي خراب است شاعر : عطار گر آنجا خانه‌اي گيري صواب است تو را در ره خراباتي خراب است که خلق عالم و عالم سراب است بگير آن خانه تا ظاهر ببيني جهاني گر...

تا آفتاب روي تو مشکين نقاب بست شاعر : عطار جان را شب اندر آمد و دل در عذاب بست تا آفتاب روي تو مشکين نقاب بست خورشيد را ز پرده‌ي مشکين نقاب بست ترسيد زلف تو که کند چشم...

طرقوا يا عاشقان کين منزل جانان ماست شاعر : عطار زانچه وصل و هجر او هم درد و هم درمان ماست طرقوا يا عاشقان کين منزل جانان ماست آيت قل يا عبادي آمده در شان ماست راه ده...

راه عشق او که اکسير بلاست شاعر : عطار محو در محو و فنا اندر فناست راه عشق او که اکسير بلاست هر دلي که کو طالب اين کيمياست فاني مطلق شود از خويشتن کمترين چيزي که مي‌زايد...

کاتشت در ميان جوهر ماست شاعر : عطار آتشي کز تو در نهاد دل است کاتشت در ميان جوهر ماست ديده‌اي کو که روي تو بيند تا ابد رهنماي و رهبر ماست ما درين ره حجاب خويشتنيم...

عاشقي و بي نوايي کار ماست شاعر : عطار کار کار ماست چون او يار ماست عاشقي و بي نوايي کار ماست جان ما در پيش ما ايثار ماست تا بود عشقت ميان جان ما جان ما بي فخر عشقش...

چون مرا مجروح کردي گر کني مرهم رواست شاعر : عطار چون بمردم ز اشتياقت مرده را ماتم رواست چون مرا مجروح کردي گر کني مرهم رواست گر رسد بويي از آن دريا به يک شبنم رواست من...

اينت گم گشته دهاني که توراست شاعر : عطار وينت نابوده مياني که توراست اينت گم گشته دهاني که توراست اينت شوريده جهاني که توراست از دو چشم تو جهان پرشور است خه زهي چرب‌زباني...