خلاف سرو را روزي خرامان سوي بستان آي شاعر : سعدي دهان چون غنچه بگشاي و چو گلبن در گلستان آي خلاف سرو را روزي خرامان سوي بستان آي که اي حوري انساني دمي در باغ رضوان آي ...

اي صورتت ز گوهر معني خزينه‌اي شاعر : سعدي ما را ز داغ عشق تو در دل دفينه‌اي اي صورتت ز گوهر معني خزينه‌اي مگذار ناله‌اي که برآيد ز سينه‌اي داني که آه سوختگان را اثر بود...

مي‌برزند ز مشرق شمع فلک زبانه شاعر : سعدي اي ساقي صبوحي درده مي شبانه مي‌برزند ز مشرق شمع فلک زبانه هوشم ببر زماني تا کي غم زمانه عقلم بدزد لختي چند اختيار دانش ور...

اي يار جفاکرده پيوندبريده شاعر : سعدي اين بود وفاداري و عهد تو نديده اي يار جفاکرده پيوندبريده گرگ دهن آلوده يوسف ندريده در کوي تو معروفم و از روي تو محروم افسانه...

سرمست بتي لطيف ساده شاعر : سعدي در دست گرفته جام باده سرمست بتي لطيف ساده بسته کمر و قبا گشاده در مجلس بزم باده نوشان گردونش به خدمت ايستاده افتاده زمين به حضرت...

اي باغ حسن چون تو نهالي نيافته شاعر : سعدي رخساره زمين چو تو خالي نيافته اي باغ حسن چون تو نهالي نيافته خوشتر ز ابروي تو هلالي نيافته تابنده‌تر ز روي تو ماهي نديده چرخ...

حناست آن که ناخن دلبند رشته‌اي شاعر : سعدي يا خون بي دليست که دربند کشته‌اي حناست آن که ناخن دلبند رشته‌اي اين صورت و صفت که تو داري فرشته‌اي من آدمي به لطف تو ديگر نديده‌ام...

اي که ز ديده غايبي در دل ما نشسته‌اي شاعر : سعدي حسن تو جلوه مي‌کند وين همه پرده بسته‌اي اي که ز ديده غايبي در دل ما نشسته‌اي ما همه صيد کرده‌اي خود ز کمند جسته‌اي خاطر...

اي رخ چون آينه افروخته شاعر : سعدي الحذر از آه من سوخته اي رخ چون آينه افروخته چشم من از هر که جهان دوخته غيرت سلطان جمالت چو باز دم به دم از عشق نوآموخته عقل کهن...

اي که شمشير جفا بر سر ما آخته‌اي شاعر : سعدي دشمن از دوست ندانسته و نشناخته‌اي اي که شمشير جفا بر سر ما آخته‌اي نازنينا تو دل از من به که پرداخته‌اي من ز فکر تو به خود...