چو از جيبش مه تابان برآيد شاعر : عطار خروش از گنبد گردان برآيد چو از جيبش مه تابان برآيد به وقت شرم صد چندان برآيد بسي گل ديده‌ام اما ز رويش بگويم با تو صد ديوان برآيد...

يک ذره نور رويت گر ز آسمان برآيد شاعر : عطار افلاک درهم افتد خورشيد بر سرآيد يک ذره نور رويت گر ز آسمان برآيد تا با فروغ رويت اندر برابر آيد آخر چه طاقت آرد اندر دو کون...

هر که را دانه‌ي نار تو به دندان آيد شاعر : عطار هر دم از چشمه‌ي خضرش مدد جان آيد هر که را دانه‌ي نار تو به دندان آيد تا به عهد تو سوي چشمه‌ي حيوان آيد کو سکندر که لب...

سر زلف دلستانت به شکن دريغم آيد شاعر : عطار صفت بر چو سيمت به سمن دريغم آيد سر زلف دلستانت به شکن دريغم آيد که حلاوت لب تو به دهن دريغم آيد من تشنه زان نخواهم ز لب خوشت...

عشق تو به جان دريغم آيد شاعر : عطار نامت به زبان دريغم آيد عشق تو به جان دريغم آيد از شرح و بيان دريغم آيد وصف سر زلف پر طلسمت يک موي نشان دريغم آيد از زلف تو سرکشان...

يا دست به زير سنگم آيد شاعر : عطار يا زلف تو زير چنگم آيد يا دست به زير سنگم آيد تا خود پس ازين چه رنگم آيد در عشق تو خرقه درفکندم بر شيشه‌ي نام و ننگم آيد هر دم...

هر که را ذوق دين پديد آيد شاعر : عطار شهد دنياش کي لذيذ آيد هر که را ذوق دين پديد آيد پير چون طفل نا رسيد آيد چه کني در زمانه‌اي که درو که نگونسار يک نبيد آيد آنچنان...

يک شکر زان لب به صد جان مي‌دهد شاعر : عطار الحق ارزد زانکه ارزان مي‌دهد يک شکر زان لب به صد جان مي‌دهد لعل او مي‌بيند و جان مي‌دهد عاشق شوريده را جان است و بس زان...

زلف را چون به قصد تاب دهد شاعر : عطار کفر را سر به مهر آب دهد زلف را چون به قصد تاب دهد همه کفار را جواب دهد باز چون درکشد نقاب از روي تاب در جان آفتاب دهد چون...

برق عشق از آتش و از خون جهد شاعر : عطار چون به جان و دل رسد بيچون جهد برق عشق از آتش و از خون جهد هر زماني برق ديگرگون جهد دل کسي دارد که در جانش ز عشق منتظر تا باد...