اسلام به انسان می آموزد که چگونه در تمامی جنبه‌های زندگی، سلامت و زیبایی داشته باشد.

عقل ما با مقایسات و نسبت سنجی‌ها مفاهیمی را به دست می آورد که حکایت می کند از این روابط عینی؛ همان شأنی را که عقل در همه مباحث فلسفی دارد.

نسبی بودن زیبایی از دو منشأ درون ذات و برون ذات سرچشمه می گیرد؛ زیرا در نمود عینی برون ذاتی، زیبایی یک گل، با یک دسته گل یا یک بوستان متفاوت است.

همه سخنها درباره وصف وجود است، و همه اوصاف وجود هم موجودیتشان به نفس همان وجود می باشد.

از آنجا که زیبایی در همه مقولات و ساحت‌های زندگی، معنا و مفهوم خاص خود را دارد و امری کاملا محسوس و مادی نیست که بتوان آن را به راحتی حس کرد

شهرت و اعتبار علمی حوزه‌ی علمیه‌ی نجف به علوم نقلی، به ویژه فقه و اصول، اجتهاد پویا و پرورش اندیشمندان در قلمرو این دو دانش بود و عالمانی که در افق علوم معقول ظاهر شده‌اند و نیز آثار ایشان، به هیچ روی...