در ساحت شناختی، ذکر و یاد مبدأ، ذکر و یاد معاد است، و در برابر، فراموشی معاد و پاک کردن آن از این ساحت، سبب فراموشی خدا، بلکه موجب فراموشی خود انسان میشود

یکی از نکات بسیار سخیف و مبتذلی که در سناریوی هویت ستیزی قابل مشاهده است، به سخره گرفتن اشک و ماتم و گریه برای از دست دادن نزدیکان و روی آوری به ساز و آواز و تمبک است

با توجه به جایگاهی که معاد در دین اسلام دارد، این گونه می توان نتیجه گیری کرد که مکتب تربیتی اسلام در صدد است که مخاطبانی آخرت نگر و آخرت گرا تربیت کند.