ابوریحان از نظر شیوه ی پژوهش بسیار پیش تر از روزگار خود بود. وی بر زبان های فارسی و عربی تسلط کامل داشت و زبان سنسکریت را نیز به خوبی می دانست. افزون بر این به نظر می رسد که با زبان های یونانی و سریانی...

ابوریحان به رغم همه ی زحماتی که در کسب دانش کشیده، همه جا خود را خادم علم می داند و به ویژه از اینکه «توانسته است از روزگار کودکی به خدمت علم درآید» از بخت خود سپاسگزار است. (2) اما برترین جنبه ی شخصیت...

و بر توست که بدانی، آن چه را از کتب خود برشمردم، حتی آنهایی را که در جوانی نوشته بودم - و [هر چند] زان پس آگاهی در آن فن بیشتر شد - آنها را به کناری نیفکندم (از قلم نینداختم) و خوار نشمردم، چرا که همه...

شرایط فرهنگی و اجتماعی روزگار بیرونی را به خوبی می توان از جملات بالا دریافت. اگر چه بیرونی و ابن سینا برجسته ترین چهره های علمی دوره ی اسلامی به شمار می آمدند و بدین سبب می توان روزگار آنان را نقطه ی...

گرچه سخنی که در آغاز از خود ابوریحان درباره ی مردم زادگاهش گفته تردیدی در ایرانی بودن او باقی نمی گذارد اما بیشتر پژوهشگران تاریخ علم، همچون کارل شوی (2) او را دانشمندی عرب برشمرده اند. در جلد چهارم دانشنامه...

مدت هاست دانشمندان نمی توانند در یکی از این دو گروه جای گیرند: اول این که به همه دانش های زمان خود مسلط باشند. دوم این که خود را از اجتماع جدا کنند، گوشه ای بنشینند و به تنهایی پژوهش علمی را دنبال کنند.

در طی قرن چهارم هجری ( دهم میلادی)، و قرن پنجم هجری ( یازدهم میلادی) که دوران طلایی علوم ریاضی و علوم طبیعی عالم اسلام است، یکی از برجسته ترین شخصیتها و