این مقاله دو موضوع اصلی دارد: قرآن به مثابه ادبیات، که به ویژگی‌های ادبی قرآن اختصاص دارد؛ و قرآن در ادبیات، که به کاربرد قرآن در ادبیات گوناگون اسلامی مانند عربی، فارسی، اردو، پنجابی و مالایی

تأثیر قرآن بر زبان و ادبیات فارسی گسترده و در عین حال پراکنده و غالباً به صورت غیرمستقیم بوده است؛ فقدان مطالعات دقیق و روشمند در این موضوع سنجش میزان یا ارزیابی دقیق آن را دشوار ساخته است. اگرچه

پذیرش اسلام در آناتولی در اواخر قرن سوم بارها و قواعد اجتماعی جدیدی ایجاد کرد و فضای زبانی و ادبی تازه‌ای آفرید که توانست زبان ترکی و سنت‌های ادبی آن را به نحو اساسی از نو شکل بخشد. زبان ترکی سرانجام با

جنوب آسیا (هندوستان، پاکستان و بنگلادش) با بیش از سیصد میلیون جمعیت مسلمان بزرگ‌ترین محل تجمع مسلمانان جهان است. ادبیات مسلمانان این منطقه از تنوع زبانی زیادی برخوردار است. از میان این زبان‌ها،

موضوع بحث این مقاله چندپهلو است، زیرا واژه‌ی ethics [که در عنوان مقاله به «اخلاق» ترجمه شده است] در زبان انگلیسی در موارد مختلفی به کار می‌رود. بنابر تعریف مرجعی معیار، ethics عبارست است از:

اسم (یا اسم خاص) ی که در عبارت قرآنی «أصحاب الأخدود» آمده است: «ایشان نابود شدند، مردمان گودال آتش (اصحاب الاخدود)، همان آتش مایه‌دار، آن‌گاه که آنان بالای آن نشسته بودند و خود بر آنچه بر سر مؤمنان

منازعات متعصبانه‌ای که در قرآن بر فرقه‌گرایی دینی دلالت دارد. مفهوم قرآنی اختلاف عقیده با تعابیر «اختلاف» و «تفرّق» بیان شده است؛ دو واژه‌ای که بار معنایی منفی دارند. مطابق آیات 213 بقره و 19 یونس، بشر

گزارش حوادث [اخیر]. اخبار در قرآن دائر بر الفاظی است که از ریشه‌ی ن ب أ ریشه می‌گیرند، به ویژه فعل نبأ/ یُنبَّأ که به معنای «خبر دادن» است و 49 بار به کار رفته است؛ فعل مترادف آن اَنبأ/ یُنبِأُ 40 بار...

جنبش احمدیه در اسلام (در زبان اردو: جماعت احمدیه) یک حرکت موعودباورانه‌ی جدید است. این نهضت را میرزا غلام احمد (1835-1908) در سال 1889 در ایالت پنجاب هند به راه انداخت و در محافل مسلمانان

مددکاری و امدادگری بنا به فطرت انسانی، در هر دین و مذهب و هر قوم و جامعه‌ای، امری پسندیده است. اهمیت و فضیلت امدادگری و مددکاری در دین اسلام امری انکارناپذیر است، تا آنجا که مددکاری، امدادگری و