در بین آسمانها مملو از فغان است <br /> عرش خدا سیه پوش برحجت جوان است<br /> این نور آسمانی  مهتاب عدل و داد است <br /> مظلوم شهر بغداد مولای ما جواد است<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

بار دیگر عالمی غمخانه شد<br /> غم فزا از ناله جانانه  شد<br /> در عزای نور چشم احمدی<br /> غرق ماتم شد جهان  سرمدی<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

اهل عالم، از چه رو محزون، پریشان خاطرند<br /> قلب محزون، دیده گریان عترت پیغمرند<br /> سر نهاده بر سر زانوی غم روح الامین<br /> خون به جای اشک می ریزد ز چشم مرسلیـن<br /> شهادت امام جواد علیه السلام...

بابا بیا جان کندن من را نظر کن<br /> بابا بیا فکری به حال این پسر کن<br /> از درد صورت می کشم بر خاک حجره<br /> خاکی تماشای رخ قرص قمر کن<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

دست ستم بناى عدالت خراب کرد<br /> وز آتش الم دل ما را کباب کرد<br /> اى واى امّ فضل امام جواد را<br />  مسموم از عناد به فصل شباب کرد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

جگر سوخته از زهر تو را طعنه زدند<br /> جگر سوخته با خنده مداوا نشود<br /> قدرت زهر چه بوده که ز پایت انداخت<br /> گفت با خنده دگر ابن رضا پا نشود<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به لب تشنه ی تو آب گوارا نرسید<br /> مقتلت گر چه به جانسوزی صحرا نشود<br /> پسر ضامن آهو، تو جوانمرگ شدی<br /> مثل تو هیچ کسی وارث زهرا نشود<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

به زمین خوردی و آهت دل ما را سوزاند<br /> جگرت سوخت و این؛ قلب رضا را سوزاند<br /> پشت این حجره در بسته چه گفتی تو مگر<br /> که صدای تو مناجات و دعا را سوزاند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت...

لب می زند که مادر خود را صدا کند<br /> یا حق واژه ی جگرم را ادا کند<br /> او ناله می زند جگرم سوخت هیچ کس<br /> گویا قرار نیست به او اعتنا کند<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد

میان حجره غریبانه دست و پا می‌زد<br /> همان که ناله او شعله تا خدا می‌زد<br /> میان اشهد خود گاه یا رضا می‌گفت<br /> و گاه مادر مظلومه را صدا می‌زد<br /> شهادت امام جواد علیه السلام تسلیت باد