«غروب سرخ» با صدای سعید شهروز

یه دنیا خاطرست بین منو تو / از اون روزای تلخ اشک و لبخند
طب شرجی غروب سرخ کارون / شب تنهایی ما پای اروند

از اون روزا که دنیا رنگ خون بود / تنم تو التهاب جنگ می سوخت
از اون روزا که بیرحمانه ترکش / لباسو به تن رزمنده می دوخت

برای اینکه من خاک تو باشم / چقدر سرو و صنوبر هدیه دادم
چقد خون پای آزادی من ریخت / چه نخلایی که بی سر ایستادن

تواز من خاطرات کهنه داری / ولی زخمای من تازست هنوزم
یه کاری کن که بعد از این همه سال / تو آتیشی که خاموشه نسوزم

هنوزم میشه خرمشهر باشم / اگه ناجی این روزای من شی
جهانم خالی از نقشای زیباست / تو میتونی جهان آرای من شی

شاعر : محمد مقتدایی راد
-