تفسیر سوره مریم/ قرائتی: آیه 34-35

تفسیر قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی از سوره مبارکه مریم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
ذَلِکَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ قَوْلَ الْحَقِّ الَّذِی فِیهِ یَمْتَرُونَ ﴿۳۴﴾
این است [ماجراى] عیسى پسر مریم [همان] گفتار درستى که در آن شک مى کنند (۳۴)
مَا کَانَ لِلَّهِ أَنْ یَتَّخِذَ مِنْ وَلَدٍ سُبْحَانَهُ إِذَا قَضَى أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُنْ فَیَکُونُ ﴿۳۵﴾
خدا را نسزد که فرزندى برگیرد منزه است او چون کارى را اراده کند همین قدر به آن مى‏ گوید موجود شو پس بى ‏درنگ موجود مى ‏شود (۳۵) -